Бегуњшчица
| Бегуњшица | |
|---|---|
 Бегуњшица | |
| Највисока точка | |
| Надм. вис. | 2,060 м |
| Истакнатост | 518 м [1] |
| Координати | 46°25′17.076″N 14°13′45.5154″E / 46.42141000°N 14.229309833°E |
| Географија | |
Бегуњшица на карта
| |
| Место | Словенија |
| Матичен венец | Караванки |
Бегуњшчица — гребена планина во Караванките. Се издига од западната планина Смокуч до Света Ана на неговата источна страна. Планината има три главни врвови, највисокиот е Велики Врх, 2,060 м. Западниот Средњи Врх е малку понизок, а најнизок е врвот Бегуњска 1,997 м. Нејзините јужни падини се издигнуваат над долината Драга. Изкачувањето на планината е релативно лесно и можно е цела година. Во зима и рана пролет условите се поволни за скијање.
Почетни точки
[уреди | уреди извор]- 4 и пол часа од Бегуње (616 м), преку превојот Превал и планината Бегуње Вртача.
- 3½ – 4 часа од Подљубељ, преку превојот Превал и планината Бегуње Вртача.
- 2½ часа од Ложата Зеленица (1,536 м) и преку Словенечката планинарска патека .
- 1 час од Ложата Роблек во Бегуњшчица (1,667 м), преку Словенечката планинарска патека.
Панорамски поглед
[уреди | уреди извор]Од врвот се пружа прекрасен панорамски поглед. На запад се гледа Бохињ со езерото Бледско и Триглав. На север се гледа групата Мартуљек со Шкрлатица, Стол, Вртача и Кошута. На источната страна се наоѓаат Камичко-савињски Алпи со истакнатиот Сторжич, а на југ се гледа Љубљанската котлина.
Манганова руда
[уреди | уреди извор]Бегуњшчица некогаш била важна рударска област за манганова руда во Словенија. Овие рудници придонеле за 79% од сите словенечки руди на манган преработени во железарницата во Јесенице. Тие биле користени во 1872 година од инженерот Ламберт фон Панц за да се направи фероманган, легура на манган и железо, во висока печка, со значително поголема содржина на манган отколку што било претходно можно (37% наместо претходните 12%). Ова го добило признанието на Крањската индустриска компанија со 22 меѓународни признанија, вклучувајќи златна медала на Светската изложба во Виена 1873 година и награда на стогодишната изложба во Пенсилванија во 1876 година.[2][3] Мангановата руда била ископана во Бегуњшчица до 1915 година. Вкупно 130.000 метрички тони биле извадени, со просечен садржин на манган од 30%.[4]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Begunjščica, Slovenia“. peakbagger.com (англиски). Посетено на 17 February 2015.
- ↑ Hočevar, Toussaint (1965). The structure of the Slovenian economy, 1848-1963. Studia Slovenica. стр. 30. Предлошка:COBISS.
- ↑ Vilman, Vladimir (2004). „Von Pantzove gravitacijske žičnice na Slovenskem“ [Von Pantnz's gravity ropeways in Slovenia]. Mednarodno posvetovanje Spravilo lesa z žičnicami za trajnostno gospodarjenje z gozdovi [International Symposium Cable Yarding Suitable for Sustainable Forest Management] (PDF) (словенечки). стр. 9–33. Архивирано од изворникот (PDF) на 2014-04-07. Посетено на 2014-04-03.
- ↑ Herlec, Uroš; Vidrih, Renato (2006). „Manganova orudenja v Sloveniji“ [Manganese Mineralizations in Slovenia]. Mineralna bogastva Slovenije (2006) [Mineral Resources of Slovenia (2006)] (PDF) (Slovenian). стр. 119–124.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
