Ајлин Барнс

Од Википедија — слободната енциклопедија

Ајлин Барнс (1876–1956) била значајна и високо ценета ботанички илустратор, добро позната по нејзините дефинитивни и точни прикази на растителниот свет во Ирска.[1][2]

Ран живот[уреди | уреди извор]

Ајлин Барнс е родена во 1876 година во домот на нејзините родители на улицата Велика Британија 137 (сега улица Парнел), Даблин. Таа била најмалото дете на Едвин и Елизабет Барнс (моминско МекКеј). Нејзиниот татко бил бакал и трговец со вино кој имал простории на улицата Велика Британија и на улицата Камден бр. 57. Барнс го посетувала училиштето за девојчиња Рутланд во Даблин, продолжила да се школува на Метрополитен школа за уметност во Даблин во 1898 и 1899 година. Се претпоставува дека таа добила сертификат за учител по уметност во 1899 година. Веднаш по напуштањето на Факултетот за уметност, Барнс работела како гувернанта во округот Типерари, предавајќи ги двете ќерки на Ана Марија Купер-Чадвик.[1]

Кариера[уреди | уреди извор]

Таа го поминала најголемиот дел од својата кариера работејќи со одделот за природна историја и антиквитети на Националниот музеј на Ирска, помагајќи им на натуралистот Роберт Лојд Прагер и ботаничарката Матилда Ноулс, како и создавање модели за експонати на музејот.[3][4] Нејзината поврзаност со Природниот музеј во Даблин се претпоставува дека започнала во 1907 година, кога е забележана како донира модели на јајца на птици. До 1909 година се претпоставува дека таа работела во музејот, поставувајќи изложбени седалки, конструирајќи модели на природни живеалишта и восочни модели. Многу од овие примери, како што се базенот со карпи и изложбите на цицачите кои сè уште се изложени на приземјето на Природонаучниот музеј, се верува дека се нејзино дело. Нејзината формална позиција во Музејот е нејасна, при што понекогаш ја нарекувале член на персоналот или „Музејски уметник“.[1][5]

Барнс илустрирала главонози за Ени Маси, како оние собрани од британската експедиција на Антарктикот од 1910 до 1913 година. Таа презела слична работа со илустрација за експертот за сунѓер, Џејн Стивенс, илустрирајќи голем број нејзини публикации. Таа, исто така, ги илустрирала Фораминиферите собрани за време на истражувањето на островот Клер.[1] Нејзината работа била високо ценета од Прагер, кој отишол дури дотаму што именувал едно од неговите растенија по неа (Sedum barnesianum ).[2] Делата на Барнс се претставени во бројни книги и монографии, и сè уште се високо ценети денес, особено нејзините седуми ( камења ) и семпервивуми ( куќен праз ).[3] Таа работела со Роберт Френсис Шарф за да ги реконструира и илустрира примероците на џиновскиот ирски елен . Барнс исто така презела картографска работа со Геолошкиот институт на Ирска и реставрација на археолошки артефакти од Кралската Ирска академија.[1] Таа, исто така, ѝ помагала на Мери Ејли де Путрон кога работела во музејот.

Барнс била член на Теренскиот клуб на натуралистите во Даблин од 1913 година. Се верува дека таа собрала примероци од лишаи, а еден примерок е пронајден во хербариумот на Ирската национална ботаничка градина (Ирска).[1]

Подоцнежен живот и смрт[уреди | уреди извор]

Барнс се повлекла од нејзината работа со Музејот во одреден момент после март 1947 година, иако продолжила да ги обновува артефактите во име на Музејот во 1950-тите. Таа живеела со нејзината мајка , браќа и сестри до нивната смрт. Ниту еден од нејзините пет браќа и сестри кои достигнале полнолетство не се оженил, што значи дека Барнс немала блиско семејство кога таа починала во 1956 година. Ниту раѓањето или смртта на Барнс не биле официјално регистрирани, а нејзиниот датум на смрт останал недокументиран до 2015 година. Таа била примена во болницата Сер Патрик Дан на 13 февруари 1956 година, при што била подложена на операција на „обемни изгореници“ на 27 февруари. Умрела на 12 март, а била погребана заедно со нејзините браќа и сестри Херберт и Едит на 14 март 1956 година.[1]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Lucey, John (2015). „Eileen Barnes (1876–1956): the contributions of a gifted artist, scientific illustrator and model-maker to Irish natural history“. Irish Naturalists' Journal. 34 (2): 113–124.
  2. 2,0 2,1 Butler, Patricia (2000). Irish Botanical Illustrators & Flower Painters. Suffolk: Antique Collectors' Club. стр. 36–37. ISBN 9781851493579.
  3. 3,0 3,1 Proffitt, Pamela (1999). Notable Woman Scientists. 27500 Drake Rd., Farmington Hills, MI 48331-3535: Gale Group Inc. стр. 26. ISBN 0-7876-3900-1.CS1-одржување: место (link)
  4. Creese, Mary R. S.; Creese, Thomas M. (2004). Ladies in the Laboratory 2. Oxford: Scarecrow Press. стр. 43. ISBN 0810849798.
  5. Desmond, Ray (1994). Dictionary of British And Irish Botantists And Horticulturalists Including plant collectors, flower painters and garden designers. London: Taylor & Francis. стр. 46. ISBN 0850668433.

Поврзано[уреди | уреди извор]