Атлетика на Летните олимписки игри 2004 – 50 километри одење за мажи

Од Википедија — слободната енциклопедија
50 километри одење - мажи
на Летните олимписки игри 2004
ОдржувалиштеОлимписки стадион (Атина)
Денови27 август
Натпреварувачи54 од 29 земји
Побед. време3:38:46
Медалисти
Gold medal   Полска
Silver medal   Русија
Bronze medal   Русија
«20002008»
Атлетика на
Летните олимписки игри 2004

Дисциплини на патека
100 м   мажи   жени
200 м мажи жени
400 м мажи жени
800 м мажи жени
1.500 м мажи жени
5.000 м мажи жени
10.000 м мажи жени
100 м со пречки жени
110 м со пречки мажи
400 м со пречки мажи жени
3.000 м со препреки мажи жени
4 х 100 м штафета мажи жени
4 х 400 м штафета мажи жени
Дисциплини на отворено
маратон мажи жени
20 км одење мажи жени
50 км одење мажи
Дисциплини на поле
Скок во далечина мажи жени
Трискок мажи жени
Скок во височина мажи жени
Скок со стап мажи жени
Фрлање ѓуле мажи жени
Фрлање диск мажи жени
Фрлање копје мажи жени
Фрлање кладиво мажи жени
Комбинирани дисциплини
Седмобој жени
Десетобој мажи

Атлетика на Летните олимписки игри 2004 на 50 километри одење за мажи — дисциплина која се одржала на 27 август 2004 година по улиците на Атина, Грција со почеток во 09:00 часот. Натпревот стартувал и завршил на Олимпискиот стадион[1][2].

Трката започнала на буквално празниот Олимписки стадион со 54 натпреварувачи кои биле наредени на теренот. Кинеското трио Хан Јученг, Ју Чаохонг и Алатан Гадасу се оддалечиле од при напуштање на стадионот. Во раните кругови, Хан направил тактички потег континуирано да ги води кинеските пешаци во рок од пет минути, но тој го добил првото од трите предупредувања, паднал назад и подоцна бил дисквалификуван. На десет минути од трката, на кинеското дуо наскоро се придружиле уште четворица, светскиот рекордер во Русија, Денис Нижегородов и неговиот сонародник Алексеј Војеводин, носител на бронза на 20 км, Нејтан Дијакс од Австралија, и бранителот на титулата, Роберт Корзениевски.

Помеѓу 10 и 30 километар, Нижегородов и Корзениевски се преселиле на предниот дел од трката и останале во чекор еден зад друг во поголемиот дел од трката. На половина пат, водечката група била намалена на четири. Корзењовски сè уште бил во водство со руското дуо и Дикс кои се обидувале да го престигнат. Додека Нижегородов и Војеводин создале јаз одвојувајќи се од групата за да добијат триесетина секунда предност, битката помеѓу Корзениевски и Деакес се продлабочила. Дикс на крајот бил дисквалификуван по неговото трето предупредување со црвениот картон, а Корзениевски стабилно се одвојувал.

Околу 35к., Корзениевски имал 30 секунди предност пред уморен Нижегородов и 22 секунди пред Ју Чаохонг. Уморно одел на четвртото место, Војеводин успеал да се врати назад и започнал да го засилува темпото зад Ју.

Поминувајќи ја границата од 45к и влегувајќи на Олимпискиот стадион, Корзениевски ја зголемил предноста за петнаесет секунди пред светскиот рекордер пред да се пробие на последниот свиок да ја мине целта за последен пат во неговата конкурентска кариера. Со историска победа, тој го додал четвртиот златен медал постигнувјќи време од 3:38:46[3].

На пет минути заостанување од Корзениевски, Нижегородов се појавил нестабилен, но имал собрано многу предност и завршил со освојување на сребрен медал. Во меѓувреме, неговиот сонародник Војеводин го поминал самоуверениот Ју непосредно пред стадионот и го освоил бронзениот медал.[3][4][5]

Рекорди[уреди | уреди извор]

(27 август 2004.)

Светски рекорд 3:35:29 Денис Нижегородов  Русија Чебоксари Русија 13 јуни 2004.
Олимписки рекорд 3:38:29 Вјачеслав Иваненко  СССР Сеул, Јужна Кореја 30 ноември 1988.

Победници[уреди | уреди извор]

Роберт Кожењовски  Полска Денис Нижегородов  Русија Алексеј Војеводин Русија

Конечни резултати[уреди | уреди извор]

Пласман Натпреварувач Држава Резултат Рекорд
1. Роберт Кожењовски  Полска 3:38.46
2. Денис Нижегородов  Русија 3:42,50
3. Алексеј Војеводин  Русија 3:43,34
4. Ју Чаохонг Народна Република Кина НР Кина 3:43,45
5 Хесус Анхел Гарсија  Шпанија 3:44,42 РС
6. Роман Магџирачук  Полска 3:48,11
7. Гжегож Судол  Полска 3:49,09 ЛР
8. Сантјаго Перес  Шпанија 3:49,48 РС
9. Јуриј Андронов  Русија 3:50,28
10. А Латангадасу Народна Република Кина НР Кина 3:51,55
11. Ајгар Фадеев  Латвија 3:52,52
12. Џеферсон Перес  Еквадор 3:53,04 НР
13. Тронд Најмарк  Норвешка 3:53,20 РС
14. Петер Коркок  Словачка 3:54,22
15. Мигел Ангел Родризез  Мексико 3:55,43
16. Јуки Јамазаки Јапонија 3:57,00
17. Герман Санчес  Мексико 3:58,33
18. Милош Батовски  Словачка 3:59,11
19. Андреј Степанчук  Белгија 3:59,32
20. Сергеј Корепанов  Казахстан 3:59,33
21. Еди Рива  Франција 4:00,25
22. Давид Буланже  Франција 4:01,32
23. Александар Раковиќ  Србија и Црна Гора 4:02,06
24. Золтан Жукор  Унгарија 4:03:51
25. Модрис Лијепињш  Латвија 4:04:26
26. Сержо Виера Галдино  Бразил 4:05:02
27. Ким Донг-Јанг Јужна Кореја Република Кореја 4:05:16
28. Јани Лехтинен  Финска 4:05:35
29. Крег Барет Нов Зеланд Нов Зеланд 4:06:48
30. Даугвинас Жујус  Литванија 4:09:41
31. Тим Барет  Канада 4:10:31
32. Курт Клаусен  САД 4:11:31
33. Хосе Антонио Гонсалес  Шпанија 4:11:51
34. Јорге Коста  Португалија 4:12:24
35. Филип Дан  САД 4:12:49
36. Казимир Веркин  Словачка 4:13:11
37. Рустам Куватов  Казахстан 4:13:40
38. Милош Холуша  Чешка 4:15:01
39. Јориос Арирополос  Грција 4:17:25
40. Марио Хосе дос Сантос Јр.  Бразил 4:20:11
41. Јанош Тот  Унгарија 4:29:33

Натпреварувачи кои се повлекле[уреди | уреди извор]

Дисквалификувани[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „IAAF Athens 2004: Men's 50km Race Walk Final“. Athens 2004. IAAF. Посетено на 17 October 2015.
  2. „Athletics at the 2004 Athens Summer Games: Men's 50 kilometres Walk“. sports-reference.com. Архивирано од изворникот на 17 April 2020. Посетено на 9 December 2017.
  3. 3,0 3,1 Arcoleo, Laura (27 August 2004). „Olympic gold number four for Korzeniowski“. IAAF. Посетено на 18 October 2015.
  4. „Korzeniowski wins historic third 50km walk“. Rediff.com. 27 August 2004. Посетено на 18 October 2015.
  5. „Polish walker earns fourth Olympic gold“. USA Today. 27 August 2004. Посетено на 18 October 2015.

Тек на трката[уреди | уреди извор]