Артур Теате

Од Википедија — слободната енциклопедија
Артур Теате

Артур Николас Теате (роден на 25 мај 2000 година) е белгиски професионален фудбалер кој игра како дефанзивец за француска Лига 1 во клубот Рен и репрезентацијата на Белгија.

Клупска кариера[уреди | уреди извор]

Раните години[уреди | уреди извор]

Теати играл младински фудбал за Алијанса Мелен-Мишеру, Еупен, Генк и Стандард Лиеж.[1] До достигнувањето на нивото до 14 години играл како напаѓач во Еупен. Во Генк, тој бил репозициониран како лево крило по доаѓањето на нов играч, по што се преселил на позицијата лев бек, а потоа и центар.[2] За време на неговиот престој во младинската академија на Генк, неговата иднина на моменти изгледала неизвесна и била опишана како физички тежок, но не секогаш префинета.[3]

По три години играње за младинските тимови на Генк, тој се приклучил на Стандард Лиеж каде што исто така се борел со редовниот играч од средниот ред Дамјан Павловиќ кој играл како лев бек во младинскиот тим за да го замени Теате.[3] Наскоро се вратил во Генк, каде што тренирал со првиот тим за време на претсезоната 2019-2020 под тренерот Феличе Мацу. По ова, сепак, Теате не успеал да направи рез и бил деградиран и ставен како резервен играч. Тој се вратил во ФК Стандард во 2019 година, но едвај една година по неговото враќање, Стандард повторно го напуштил.[3]

Остенде[уреди | уреди извор]

Во летото 2020 година, Теате не гледал некој поголем успех во Стандард Лиеж, по што му било понудено пробно играње со белгискиот клуб од прва дивизија А ФК Остенде. По една недела вежбање со првиот тим, тој успеал да го убеди германскиот тренер Александар Блесин во неговите способности. Блесин главно ја забележал неговата експлозивност и моќ, идеални за неговата висока линија со пет играчи и тактиката на Гегенпресинг. Претходно, Теате не можел да ги убеди Ломел или Лирс Кемпензонен за време на судењата.[3]

Во јули 2020 година, тој потпишал тригодишен договор со опција со ФК Остенде. Теате го имал своето деби на 10 август 2020 година во белгиската прва дивизија А против Бершот, настапувајќи во стартниот состав.[4] Заедно со Антон Танге прераснал во постојано централно бековско дуо во одбраната на Остенде. На 4 октомври 2020 година, тој го постигнал својот прв професионален гол, со глава на центаршут против Ројал Ексел Мускрон, ставајќи го неговиот тим во добра позиција пред нивната победа од 3–0.[5][6]

За време на зимскиот трансфер период од сезоната 2020-21, во ФК Остенде добил понуда за Теате од 5 милиони евра од италијанскиот клуб од Серија А, Болоња, но белгискиот крајбрежен клуб одби.[7] Во својата прва сезона во Остенде, тој успеал да се квалификува за европски плеј-оф, но на крајот пропуштил. Тој пропуштил само еден натпревар поради суспензија и четири натпревари поради повреда, играјќи ги во целост останатите 27 натпревари.

Во сезоната 2021-2022, Tеате не се појавил во текот на првите два натпревари во очекување на евентуален трансфер.[8] На третиот натпревар од сезоната, тој се вратил во стартниот состав против Гент.[9] На 22 август 2021 година, тој добил црвен картон на неговиот последен натпревар за Остенде против неговиот поранешен клуб Стандард.[10] Теате за Остенде одиграл вкупно 40 официјални натпревари на кои постигнал само пет гола.[11]

Болоња[уреди | уреди извор]

На 26 август 2021 година, Теате потпишал договор со клубот од Серија А, Болоња, на првична сезонска позајмица, со последователна обврска за купување.[12]

На 18 септември 2021 година, Теате го направил своето деби во Болоња против бранителот на титулата Интер Милан на четвртиот натпревар од сезоната. Теате влегол како замена во 74. минута заостанување од 6-0 и погодил со глава за конечниот резултат 6-1 дванаесет минути подоцна.[13] Болоња ја започнала сезоната со одбрана од четворица, но откако примила дванаесет гола во три натпревари, тренерот Синиша Михајловиќ го започнал натпреварот против Лацио на 3 октомври со петмина позади со Теате како лев среден бек. Ова беше и негов прв старт за клубот. Теате придонел со асистенција и гол во победата од 3-0.[14]

Теате импресионирал за време на неговата сезона во Болоња, правејќи 31 лигашки настап во кои постигнал два гола и направил една асистенција.[15]

Рен[уреди | уреди извор]

На 29 јули 2022 година, Теате му се приклучил на клубот од Лига 1 Рен на четиригодишен договор,[16] за пријавена сума од 20 милиони евра, што го направил најскапиот белгиски дефанзивец досега, над трансферот на Томас Вермален во 2014 година од Арсенал во Барселона за 19 милиони евра.[17] Теате требал да го наследи Најеф Агуерд кој заминал во Вест Хем Јунајтед.[18]

На првиот натпревар од сезоната 2022–23 Лига 1, Теате го направил своето деби во Рен во почетниот состав против Лориен. Тој си постигнал автогол во 65. минута, кој се покажал како решавачки во негативата од 1-0.[19] На 21 август, Теате го постигнал својот прв гол за клубот против Ајачио, дал гол со глава за победникот од 2-1.[20] Тој, исто така, постигнал гол во своето европско деби со удар од далечина против АЕК Ларнака во групната фаза на УЕФА Лига Европа, бидејќи Рен победил на натпреварот со 2–1.[21]

Меѓународна кариера[уреди | уреди извор]

Тој го добил својот прв повик во сениорскиот тим на Белгија за финалето на Лигата на нации на УЕФА во 2021 година.[22]

Тој го направил своето деби на 16 ноември 2021 година во квалификациите за Светското првенство против Велс.[23]

Статистика за кариера[уреди | уреди извор]

Клуб[уреди | уреди извор]

Настапи и голови по клуб, сезона и натпреварување
Клуб Сезона Лига Куп Континентална Друго Вкупно
Дивизија Апликации Голови Апликации Голови Апликации Голови Апликации Голови Апликации Голови
КВ Остенде 2020–21 Белгиска Про лига 35 5 2 0 - - 37 5
2021–22 Белгиска Про лига 3 0 0 0 - - 3 0
Вкупно 38 5 2 0 - - 40 5
Болоња (заем) 2021–22 Серија А 31 2 0 0 - - 31 2
Рен 2022–23 Лига 1 15 1 0 0 5 [б 1] 1 - 20 2
Вкупно голови во кариера 84 8 2 0 5 1 0 0 91 9

Меѓународен[уреди | уреди извор]

Настапи и голови по репрезентација и година
Репрезентација година Апликации Голови
Белгија 2021 година 1 0
2022 година 3 0
Вкупно 4 0

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ „Les 3 générations de footeux“. La Province (француски). 16 October 2018. Посетено на 15 August 2022.[мртва врска]
  2. ↑ Gautier, Guillaume (20 October 2020). „Arthur Theate (KV Oostende): 'Bij Standard en Genk heb ik nooit echt een uitleg gekregen'“. Sport/Voetbalmagazine (холандски). Архивирано од изворникот на 1 March 2021. Посетено на 15 August 2022.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Geril, Jürgen (10 November 2021). „Het sprookje van 'Koning' Arthur Theate: vorig jaar afgeschreven als profvoetballer, nu Rode Duivel“. Het Nieuwsblad (холандски). Архивирано од изворникот на 20 December 2021. Посетено на 15 August 2022.
  4. ↑ „Oostende haalt jonge verdediger Arthur Theate in huis“. Sport/Voetbalmagazine (холандски). 13 July 2020. Архивирано од изворникот на 17 January 2021. Посетено на 15 August 2022.
  5. ↑ „Oostende rekent thuis makkelijk af met Moeskroen en nestelt zich in de linkerkolom“. Het Laatste Nieuws (холандски). 4 October 2020. Архивирано од изворникот на 29 June 2021. Посетено на 15 August 2022.
  6. ↑ „Het wonder van Arthur Theate: weggestuurd bij Genk en Standard, afgewezen door derdeklassers, nu Rode Duivel“. Het Nieuwsblad (холандски). 7 October 2021. Посетено на 15 August 2022.
  7. ↑ „KV Oostende weigerde Italiaans bod“. Het Nieuwsblad (холандски). 2 February 2021. Архивирано од изворникот на 13 May 2021. Посетено на 15 August 2022.
  8. ↑ „KV Oostende vangt jackpot voor Arthur Theate, verdediger komt vanavond niet meer in actie“. Het Nieuwsblad (холандски). 30 July 2021. Архивирано од изворникот на 3 November 2021. Посетено на 15 August 2022.
  9. ↑ Van Assche, Timmy (9 August 2021). „Arthur Theate na overwinning tegen AA Gent en eerste clean sheet: Bij KVO vormen we één familie“. Het Laatste Nieuws (холандски). Архивирано од изворникот на 28 October 2021. Посетено на 15 August 2022.
  10. ↑ „Standard laat Sclessin intens vieren: Rouches kloppen KV Oostende en gaan voorlopig op kop“. Het Laatste Nieuws (холандски). 20 August 2021. Архивирано од изворникот на 30 October 2021. Посетено на 15 August 2022.
  11. ↑ Van den Broeck, David; Verbeeke, Junior; Van Genechten, Vincent (18 March 2021). „Amper negen maanden prof, maar Arthur Theate al in het vizier van bondscoach Martinez: "Dat begrijp ik best"“. Het Nieuwsblad (холандски). Архивирано од изворникот на 14 May 2021.
  12. ↑ „Arthur Theate joins Bologna“. Bologna. 26 August 2021. Посетено на 2 July 2022.
  13. ↑ Heylen, Jens (18 September 2021). „Bologna en scorende Theate lopen tegen oplawaai aan bij landskampioen Inter“. Het Nieuwsblad (холандски). Архивирано од изворникот на 2 November 2021. Посетено на 19 November 2022.
  14. ↑ Conings, Wim (3 October 2021). „Straf: Belgische verdediger Theate (21) is bij eerste basisplek meteen goed voor goal én assist tegen Lazio“. Het Nieuwsblad (холандски). Архивирано од изворникот на 3 October 2021. Посетено на 19 November 2022.
  15. ↑ Hauspie, Jan (15 June 2022). „Arthur Theate: Ik ben ongelooflijk gelukkig geweest in Oostende“. De Morgen (холандски). Архивирано од изворникот на 3 July 2022. Посетено на 19 November 2022.
  16. ↑ „Arthur Theate est Rouge et Noir !“. STADE RENNAIS F.C. (француски). 29 July 2022. Посетено на 29 July 2022.
  17. ↑ „Duurste Belgische verdediger ooit: Arthur Theate ruilt Bologna voor Stade Rennes“. Sport/Voetbalmagazine (холандски). 29 July 2022. Архивирано од изворникот на 19 November 2022. Посетено на 19 November 2022.
  18. ↑ „Officieel: Rennes maakt van Rode Duivel Arthur Theate duurste Belgische verdediger ooit“. Het Nieuwsblad (холандски). 29 July 2022. Архивирано од изворникот на 12 August 2022. Посетено на 19 November 2022.
  19. ↑ „Arthur Theate debuteert bij Stade Rennes met ongelukkige owngoal“. Sporza (холандски). 7 August 2022. Архивирано од изворникот на 7 September 2022. Посетено на 19 November 2022.
  20. ↑ Vanhoof, Maarten (21 August 2022). „Arthur Theate bezorgt Rennes met welgemikte kopbal eerste overwinning van het seizoen“. Het Nieuwsblad (холандски). Архивирано од изворникот на 11 September 2022. Посетено на 19 November 2022.
  21. ↑ Conings, Wim (8 September 2022). „Rode Duivel Arthur Theate scoort nu ook in Europa voor nieuwe club Rennes“. Het Belang van Limburg (холандски). Архивирано од изворникот на 14 September 2022. Посетено на 19 November 2022.
  22. ↑ „Italy 2-1 Belgium“. BBC. 10 October 2021. Посетено на 11 October 2021.
  23. ↑ „Wales v Belgium game report“. FIFA. 16 November 2021. Посетено на 30 November 2021.
Забелешки
  1. ↑ Appearances in UEFA Europa League

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Артур_Теате&oldid=5047648“