Арсенат

Арсенат
	Назив според МСЧПХ арсенат
Назнаки
CAS-бр.	15584-04-0
ChemSpider	25498
	МХН InChI=1S/AsH3O4/c2-1(3,4)5/h(H3,2,3,4,5)/p-3 ; Key: DJHGAFSJWGLOIV-UHFFFAOYSA-K ; InChI=1/AsH3O4/c2-1(3,4)5/h(H3,2,3,4,5)/p-3; Key: DJHGAFSJWGLOIV-DFZHHIFOAQ ;
3Д-модел (Jmol)	Слика
PubChem	27401
	SMILES [O-][As+]([O-])([O-])[O-] ;
UNII	G1DBI405OK
Својства
Хемиска формула
Моларна маса	0 g mol−1
Конјуг. киселина	арсенска киселина
Дополнителни податоци
	Освен ако не е поинаку укажано, податоците се однесуваат на материјалите во нивната стандардна состојба (25 °C, 100 kPa)
	Наводи

Арсенат — секое соединение кое го содржи арсенатниот јон As O3−
4. Арсенатите се соли или естри на арсенската киселина. Арсеновиот атом во арсенатот има валентност од 5 и се нарекува пентавалантен арсен или As(V). Арсенатот во многу погледи наликува на фосфатот бидејќи арсенот и фосфорот се јавува во истата група (столб) на периоднот систем. Арсенатите се умерени оксиданси, со електроден потенцијал од +0,56 V за редукција на арсенити.

Застапеност[уреди | уреди извор]

Во природата, арсенатите се среќаваат во различни минерали. Овие минерали може да содржат хидрирани или безводни арсенати. За разлика од фосфатите, арсенатите не се губат од минералот при негово трошење. Примери за арсенатни минерали се адамитот, аларситот, анабергитот, еритритот и леграндитот.^[1] Кога се потребни два арсенатни јона за рамнотежа на набојот во формула, тогаш спојот се нарекува диарсенат како кај трицинк диарсенатот (Zn₃(AsO₄)₂).

Јони[уреди | уреди извор]

Зборот арсенат е добиен од арсенска киселина (H₃AsO₄). Оваа умерено силна киселина се пертвора во диводород арсенат (H₂AsO−
4), водород арсенат (HAsO2−
4) и арсенат (AsO3−
4), зависно од pH-вредноста. Количествениот однос помеѓу овие видови е определен од константите на киселинската дисоцијација:

H₃AsO₄ + H₂O

H₂AsO−
4 + H₃O⁺ (log K₁ = −2.19)

H₂AsO−
4 + H₂O

HAsO2−
4 + H₃O⁺ (log K₂ = −6.94)

HAsO2−
4 + H₂O

AsO3−
4 + H₃O⁺H (log K₃ = −11.5)

Овие вредности се слични на оние на водородните фосфати. Водород арсенатот и диводород арсенатот преовладуваат во воден раствор близу неутрална pH-вредност.

Труење со арсенат[уреди | уреди извор]

Арсенатот може да го замени неорганскиот фосфат во чекорот на гликолизата која произведува 1,3-бифосфоглицерат од глицералдехид 3-фосфат. Ова дава 1-арсено-3-фосфоглицерат, кој е нестабилен и бргу се хидролизира, образувајќи го следниот меѓупроизвод, 3-фосфоглицерат. Затоа, гликолиза се одвива, но АТФ-молекулата која би се создала од 1,3-бифосфоглицерат Се губи — арсенатот е одвојувач од гликолизата, што е причина за неговата токсичност.^[2]

Како и останатите соединенија на арсенот, арсенитот се сврзува со липоинска киселина,^[3] попречувајќи го претворањето на пируватот во ацетил-CoA, спречувајќи го Кребсовиот циклус, по што уследува понатамошна загуба на АТФ.^[4]

Поврзано[уреди | уреди извор]

Арсенид

Наводи[уреди | уреди извор]

↑ Mineralienatlas - Mineralklasse Phosphate, Arsenate, Vanadate.
↑ Hughes, Michael F. (2002). „Arsenic toxicity and potential mechanisms of action“. Toxicology Letters. 133 (1): 1–16. doi:10.1016/S0378-4274(02)00084-X. PMID 12076506.
↑ Stone, Taylor J. (декември 2008). „Biochemistry of Arsenic Poisoning“. Архивирано од изворникот на 20 март 2018. Посетено на 21 август 2022.
↑ Kim Gehle; Selene Chou; William S. Beckett (1 октомври 2009), Arsenic Toxicity Case Study, Agency for Toxic Substances and Disease Registry

[1] Mineralienatlas - Mineralklasse Phosphate, Arsenate, Vanadate.

[2] Hughes, Michael F. (2002). „Arsenic toxicity and potential mechanisms of action“. Toxicology Letters. 133 (1): 1–16. doi:10.1016/S0378-4274(02)00084-X. PMID 12076506.

[3] Stone, Taylor J. (декември 2008). „Biochemistry of Arsenic Poisoning“. Архивирано од изворникот на 20 март 2018. Посетено на 21 август 2022.

[4] Kim Gehle; Selene Chou; William S. Beckett (1 октомври 2009), Arsenic Toxicity Case Study, Agency for Toxic Substances and Disease Registry

[1]

[2]

[3]

[4]