Аркадиковски мост

Од Википедија — слободната енциклопедија
Аркадиковски мост
(Казармски мост)
Микенскиот Аркадиковски мост
НосиМикенски пат ТиринсЕпидаврос
МестоАркадико, Арголис, Грција
Особености
Видконзолно лаковен мост
МатеријалКиклопски камен
Вкуп. должина22 м
Ширина2.50 м
Висина4 м
Најдолг распонок. 1 м
Распони1
Историја
Отворенок. 1300-1190 п.н.е. (Доцен еладски III)
Местоположба
Карта

Аркадиковскиот мост или Казармски мост ― микенски мост во близина на современиот пат од Тирин до Епидаврос на Пелопонез, Грција. Датира од грчкото бронзено време, тој е еден од најстарите лаковни мостови кои сè уште постојат и се користат денес и најстариот зачуван мост во Европа.

Конзолниот лаковен мостот припаѓал во микенското време како пат меѓу двата града, кој сочинувал дел од поширока воена патна мрежа. Има распон на пропуст од околу 1 м и е изработен на типичен микенски начин на киклопски камења. Структурата е 22 м долга, 5.60 м широка во основата и 4 м висока. Ширината на коловозот на врвот е околу 2.50 м. Софистицираниот распоред на мостот и патот укажуваат на тоа дека тие биле посебно изградени за употреба од влечни коли.[1] Изграден во доцноеладско III (околу 1300–1190 п.н.е.), мостот сè уште се користи од месното население.[2]

Понатамошни микенски мостови во Арголис[уреди | уреди извор]

Уште еден микенски мост во близина, дел од истиот древен пат за кочии

Аркадиковскиот мостот е еден од четирите познати микенски мостови со конзолни лакови во близина на Аркадико, сите припаѓаат на истиот пат од бронзеното време меѓу двата града и сите со сличен дизајн и старост. Еден од нив е Петрогефирскиот мост кој минува низ истиот поток 1 км западно од Аркадиковскиот мост. Инаку слична по големина и изглед, структурата има поголем распон и малку повисок свод. Таа, исто така, сè уште се користи како месна патека.[1]

Петтиот, добро сочуван микенски мост се наоѓа во поширокиот регион кај Ликотрупи во северниот дел на Арголис, каде што бил дел од друг микенски главен пат. Неговите мерења се блиску до Аркадиковскиот мост: 5.20 м широк на дното, 2.40 м на врвот и со распон на конзолен лак од малку повеќе од еден метар. Патот сè уште има рабници за водење на коли кои брзо се движат.[1]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. 1,0 1,1 1,2 R. Hope Simpson (1998)
  2. Hellenic Ministry of Culture: Mycenaean bridge at Kazarma [{{{1}}} Архивирано] на {{{2}}}.

 

Извори[уреди | уреди извор]

  • R. Hope Simpson, DK Hagel: "Mycenaean Fortifications, Highways, Dams and Canals", Paul Aströms Förlag, Sävedalen, во: Studies in Mediterranean Archeology, кн. CXXXIIIISBN 91-7081-212-8
  • Р. Хоуп Симпсон, „Микенските автопати“, Classical Views, XLII, ns 17 (1998), 239–260

Дополнителна книжевност[уреди | уреди извор]

Надворешни врски[уреди | уреди извор]