Арапски коњи како се борат во коњушница
Арапски коњи како се борат во коњушница ― ориенталистичка слика од 1860 година од Ежен Делакроа, потпишана и датирана од уметникот и сега е во Музејот Орсеј.[1]
Историја
[уреди | уреди извор]Уметникот помогнал во борбата со пастуви за време на неговото време во Мароко, која оставила длабок впечаток и била спомната во писмото до неговите пријатели на 8 февруари 1832 година.[2] Тој направил скица од неа и забележал дека „сивиот коњ ја префрлил неговата глава под вратот на другиот [коњ]“.[2] Во својот дневник за 19 јуни 1854 година, Делакроа ја спомнал оваа тема како една од неколкуте дела на тематизирани на Мароко на кои работел тогаш, но и покрај тоа се чини дека само ги започнал Арапски коњи околу две години подоцна во 1856 година. Тој го завршил на 14 јуни 1860 година,[3] оставајќи триесет години помеѓу борбата со пастуви и завршувањето на работата. Тој го створил делото за Естјен, истиот трговец со уметнички дела како Коњи напуштајќи го морето, и затоа двете дела обично се сметаат како двојка.[2]
Делото било продадено во Париз на 12 февруари 1872 година, а следната година Џон Солниер го стекнал во Бордо. Потоа беше забележано дека е во сопственост на Чарлс Хејм во 1885 година, а потоа на Исак де Камондо. Била дарувана на Лувр во 1908 година,[4] изложувајќи ја две години подоцна.[5] Таа била преместена во нејзиното сегашно престојувалиште во 1986 година.[1]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ 1,0 1,1 „Catalogue entry“.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 (француски) Jean-Pierre Digard (ed.), Chevaux et cavaliers arabes dans les arts d'Orient et d'Occident, Éditions Gallimard et Institut du monde arabe, 27 ноември 2002, 304 p. (ISBN 2-07-011743-X), стр. 245
- ↑ (француски) Delacroix, le voyage au Maroc : Exposition organisée par l'Institut du Monde Arabe du 27 septembre 1994 au 15 janvier 1995, Flammarion, 1994, стр. 240 (ISBN 9782080124364), стр. 230
- ↑ Musée du Louvre, Centenaire d'Eugène Delacroix, 1798-1863: Musée du Louvre, mai-septembre 1963, Ministère d'État, Affaires culturelles, 1963, стр. 172, стр. 165.
- ↑ Nathalia Brodskaya, Eugène Delacroix, Parkstone International, coll. « Perfect Square », 2011, стр. 80. (ISBN 1781607168 and 9781781607169)
