Апигенин
Изглед
Назив според МСЧПХ 5,7-Dihydroxy-2-(4-hydroxyphenyl)-4H-1-benzopyran-4-one | |
Други називи Apigenine; Chamomile; Apigenol; Spigenin; Versulin; 4′,5,7-Trihydroxyflavone; C.I. Natural Yellow 1 | |
Назнаки | |
---|---|
520-36-5 | |
ChEBI | CHEBI:18388 |
ChEMBL | ChEMBL28 |
ChemSpider | 4444100 |
DrugBank | DB07352 |
| |
IUPHAR/BPS
|
4136 |
3Д-модел (Jmol) | Слика |
KEGG | C01477 |
PubChem | 5280443 |
| |
Својства | |
Хемиска формула | |
Моларна маса | 0 g mol−1 |
Изглед | Yellow crystalline solid |
Точка на топење | |
UV-vis (λmax) | 267, 296sh, 336 nm in methanol[2] |
Дополнителни податоци | |
(што е ова?) (провери) Освен ако не е поинаку укажано, податоците се однесуваат на материјалите во нивната стандардна состојба (25 °C, 100 kPa) | |
Наводи |
Апигенинот е природен производ кој припаѓа на флавонската класа и претставува агликон на некои гликозиди.
Извори во природата
[уреди | уреди извор]Апигенинот е присутен во многу растенија, како што се магдонос, целер и камилица. Особено е присутен во цветовите на камилицата, каде сочинува 68% од вкупните флавоноиди.
Гликозиди
[уреди | уреди извор]Природните гликозиди, составени од апигенин и шеќер вклучуваат:
- Апиин (апигенин 7-O-апиогликозид), изолиран од магдоносот[3] и од целерот
- Апигетрин (апигенин 7-гликозид)
- Витексин (апигенин 8-C-гликозид)
- Изовитексин (апигенин 6-C-гликозид)
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Merck Index, 11th Edition, 763.
- ↑ The Systematic Identification of Flavonoids. Mabry et al, 1970, page 81
- ↑ Meyer, Hellen; Bolarinwa, Adrian; Wolfram, Guenther; Linseisen, Jakob (2006). „Bioavailability of Apigenin from Apiin-Rich Parsley in Humans“. Annals of Nutrition and Metabolism. 50 (3): 167–72. doi:10.1159/000090736. PMID 16407641.