Антон Степанович Аренски

Од Википедија — слободната енциклопедија
Антон Аренски, 1895 година

Антон Степанович Аренски (руски: Анто́н Степа́нович Аре́нский; 12 July [ст. ст. 30 June] 1861 – 25 February [ст. ст. 12 February] 1906) бил руски композитор на Романтична класична музика, пијанист и професор по музика[1].

Биографија[уреди | уреди извор]

Аренски е роден во во Новгород, Русија. Тој рано почнал да компонира, голем број песни и дела за пијано до деветтата година од животот. Со мајка му и татко му се преселиле во Санкт Петербург во 1879 година, каде студирал композиција на Конзерваториумот во Санкт Петербург со Николај Римски-Корсаков.

По дипломирањето на Конзерваториумот во Санкт Петербург во 1882 година, Аренски станал професор на Московскиот конзерваториум. Меѓу неговите ученици беа Александар Скрјабин, Сергеј Рахманинов и Александар Гретчанинов.

Во 1895 година, Аренски се вратил во Санкт Петербург како директор на Царскиот хор, функција за која бил препорачан од Мили Балакирев. Тој се повлкол од оваа позиција во 1901 година, живеејеел понатаму како пијанист, диригент и композитор.

Аренски почина од туберкулоза на 44-годишна возраст, бил погребан во Тихвин Гробишта.

На Антарктик, ледникот Аренски бил именуван по него[2].

Творештво[уреди | уреди извор]

Петар Илич Чајковски имал најголемо влијание врз музичките композиции на Аренски. Навистина, Римски-Корсаков ркол: „Во својата младост, Аренски не избега од некое влијание од мене; подоцна, влијанието дојде од Чајковски. “ Во последните години се снимени голем број негови композиции. Особено популарни се Варијации на тема на Чајковски за гудачки оркестар, оп. 35а - аранжирана од бавното движење на вториот гудачки квартет на Аренски и врз основа на една од „Песни за деца“ на Чајковски, оп. 54.

Аренски, можеби, беше најдобро во жанрот камерна музика, во која напиша две гудачки квартет, две пијано трио и пијано квинтет.

Опера[уреди | уреди извор]

Балет[уреди | уреди извор]

Симфониска[уреди | уреди извор]

  • Интермецо во Г-мол, оп. 13 (1882)
  • Симфонија бр. 2 во А-дур, оп. 22 (1889)
  • Апартман бр. 2 „Силуети“, оп. 23 (оригинално за 2 пијана, 1892 година)
  • Апартман бр. 3 „Варијации во Ц-дур“, оп. 33 (оригинално за 2 пијана, 1894 година)
  • Варијации на тема на Чајковски, оп. 35а, за гудачки оркестар (1894)
  • Фантазија на темите на Рјабинин, оп. 48, за пијано и оркестар (1899), познат и како Фантазија на руски народни песни
  • Концерт за виолина и оркестар во а-мол, оп. 54 (1891)
  • Памјати Суворова (Во спомен на Суворов, 1900 година)

Камерна музика[уреди | уреди извор]

  • Гудачки квартет бр. 1 во г-дур, оп. 11 (1888)
  • Серенада, оп. 30, бр. 2, за виолина и пијано
  • Пијано трио бр. 1 во Д-мол, оп. 32 (1894)
  • Гудачки квартет бр. 2 (Аренски)|lt= Гудачки квартет бр. 2 во а-мол, оп. 35|де|Страјхквартет бр. 2 (Аренски)}} (1894), за стандарден гудачки квартет или за виолина, виола и две виолончела
  • Квинтет за пијано во ре-дур, оп. 51 (1900)
  • Двве дела, оп. 12, за виолончело и пијано
  • Четири дела, оп. 56, за виолончело и пијано

Пијано[уреди | уреди извор]

(за соло пијано освен ако не е поинаку наведено)

  • Суита за две пијана бр. 1 во Ф-дур, оп. 15 (1888)
  • Суита за две пијана бр. 2, оп. 23, „Силуети“ (1892), исто така оркестарска верзија
  • Четири „Морсо“, оп. 25 (1893)
  • Шест Essais sur des rythmes oubliés, оп. 28 (околу 1893)
  • Апартман за две пијана бр. 3 во Ц-дур, оп. 33, „Варијации“ (пуб. 1894), исто така оркестарска верзија
  • 24 Morceaux caractéristiques, оп. 36 (покривајќи сите 24 главни и мали копчиња) (1894)
  • Четири етиди, оп. 41 (1896)
  • Три „Морсо“, оп. 42 (1898)
  • Шест каприси, оп. 43 (1898)
  • Près de la mer, шест еквиси (скици), Оп. 52 (1901)
  • Шест композиции, оп. 53 (1901)
  • Суита за две пијана бр. 4, оп. 62 (1903)
  • Дванаесет прелудиуми, оп. 63 (1903)
  • Дванаесет дела за Пијано четири раце, оп. 66 (1903)
  • Арабески (апартман), оп. 67 (1903)
  • Дванаесет етиди, оп. 74 (1905)

Хорска музика[уреди | уреди извор]

  • „Кантата за десетгодишнината од Светото крунисување на нивните царски височества“, оп. 25 (1893)
  • „Фонтаната на Бахчисараи“, оп. 46, кантата
  • Нуркачот, оп. 61, кантата

Соло вокална музика[уреди | уреди извор]

  • Романси (4), за глас и пијано, оп. 17
  • Три вокални квартети, оп. 57, со придружба на виолончело

Аранжмани на музиката на Аренски[уреди | уреди извор]

  • Темпо ди Валсе од Концертот за виолина и оркестар во а-мол, оп.54, аранжман за виолина и пијано од Јаша Хајфец

Наводи[уреди | уреди извор]

Надворешни врски[уреди | уреди извор]