Албрехт II (Германија)

Од Википедија — слободната енциклопедија
Албрехт II
Крал на Унгарија и Хрватска
На престол18 декември 1437 – 27 октомври 1439
Крунисување1 јануари 1438, Секешфехервар
ПретходникСигизмунд
НаследникВладислав I
Крал на Бохемија
На престол6 мај 1438 – 27 октомври 1439
Крунисување29 јуни 1438, Прага
ПретходникСигизмунд
НаследникЛадислав V
Крал на Германија[1]
На престол18 март 1438 – 27 октомври 1439
ПретходникСигизмунд
НаследникФридрих III
Војвода на Австрија
На престол14 септември 1404 – 27 октомври 1439
ПретходникАлбрехт IV
НаследникЛадислав V
Роден(а)10 август 1397
Виена
Починал(а)27 октомври 1439(1439-10-27) (возр. 42)
Комаром-Естергом
Почивалиште
СопружникЕлизабета Луксембуршка
ДецаЛадислав V
Ана Австриска
Елизабета Ракушанка
ДинастијаХабсбуршка династија
ТаткоАлбрехт IV
МајкаЈохана Софија Баварска

Албрехт II наречен Великодушниот (германски: Albrecht II. von Habsburg, чешки: Albrecht II. Habsburský, роден на 10 август 1397 во Виена - починал на 27 октомври 1439 во Комаром-Естергом) — владетел од Хабсбуршката династија како војвода на Австрија (Албрехт V, управувал 1404–1439), крал на Унгарија и Хрватска (1437 -1439), римско-германски крал (1438-1439), крал на Бохемија (1438-1439).

Албрехт II e првиот Хабсбург, кој ги обединил Австрија, Чешка, Унгарија и Германија.

Рани години[уреди | уреди извор]

Албрехт V бил син на австрискиот војвода Албрехт IV и Јохана Софија Баварска. По смртта на својот татко во 1404 година тој го наследил престолот на Австрија, кога имал седум години. Регентството над младиот војвода било оспорувано од страна на неговите чичковци од Леополдската линија на Хабсбурговците, додека во 1406 година тие постигнале согласност да го назначат како старател Леополд IV, највозрасниот од спорните страни.

Но конфликтите продолжиле во 1407 година кога градскиот совет на Виена изразил поддршка на војводата Ернест Железниот. Меѓу Леополд IV и Ернест Железниот започнала војна, придружена со погубувања на едната или другата страна. Победата ја издвојувал Леополд IV, но во 1411 година починал, а управувањето над Австриското Војводство го презел самиот Албрехт.

Сојуз со Сигизмунд[уреди | уреди извор]

Почетокот на самостојното управување на Албрехт V во Австрија било доста успешно. Војводата го поттикнувал развојот на трговијата и постигнал послушност на аристократијата на централната власт. Во почетокот на 1420-те години Албрехт V се зближил со царот на Светото Римско Царство Сигизмунд и во 1422 година се оженил за неговата ќерка и наследничка Елизабета Луксембуршка. По мајчина линија, предците на Елизабета биле кралеви на Унгарија, Чешка и Полска, што го ставил Албрехт V во центарот на династичките врски во Средна Европа.

Од друга страна, сојузот со Сигизмунд означувало вклучување на Албрехт V во војната која царот безуспешно ја водел со Хуситите во Чешка. Во 1423 година Сигизмунд го донирал на својот зет во Маркгрофство Моравија, кое се наоѓало на првата линија на борбата против Хуситите. Уште во 1420 година Албрехт V учествувал во крстоносна војна против хуситите во Чешка и безуспешно го опседнал хуситскиот камп во Табор. Подоцна 12,000 армија од Австрија била испратена во конфликтот, но чешките востаници преминале во офанзива и во 1425 година влегле на територијата на Австрија. По две години Албрехт V повторно бил предводник во крстоносна војна против хуситите, но претрпел пораз, а австриските територии биле разурнати од хуситските единици. Виена и други градови на војводство биле ставени под опсада. Дури во 1431 година пред Кирхберг и во 1432 година пред Знојмо, австриските војници успеале да ги разбијат чешките востаници.

Германски крал[уреди | уреди извор]

На 18 март 1438 година Албрехт бил избран од германските изборни кнезови во Франкфурт на Мајна за римско-германски крал на Германија под името Албрехт II. За првпат во историјата, престолите на Австрија, Чешка, Унгарија и Германија биле обединети под власта на Хабсбуршката династија. Од 1438 година до падот на Светото Римско Царство во 1806 година, престолот на империјата постојано (без краткиот период 1742-1745 година) бил во рацете на Хабсбуршката династија.

Главниот проблем во новите територии на Албрехт била зголемената турска закана. Султанот Бајазит II ги нападнал териториите на српскиот деспот Ѓорѓи Бранковиќ, главниот сојузник на унгарските кралеви на Балканот, и целосно ја опустошил на Србија. Османлиите пристигнале на самите граници на Унгарија. Албрехт го повикал унгарското општество на офанзива за заштита на Унгарија и на чело на својата армија започнал војна со Османлиите. На крајот на октомври 1439 година во воениот камп, кралот неочекувано се разболел од дезинтерија и починал на 27 октомври.

Единствениот син на Албрехт, Ладислав V, се родил четири месеци по смртта на кралот.

Албрехт II бил погребан во криптата на унгарските кралеви во Секешфехервар.

Семејство[уреди | уреди извор]

На 28 септември 1421 година, Албрехт се оженил во Прага за принцезата Елизабета Луксембуршка, ќерка на царот Сигизмунд и неговата сопруга грофицата Барбара.

Тие имале четири деца:

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „Eine Krönung ALBRECHTS II. zum römisch-deutschen König erfolgte nicht.” (In English: The German Coronation of Albert II never took place.) See Genealogie-Mittelalter/Albrecht II. − 24 April 2012

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Албрехт II (Германија)
Роден(а): 10 август 1397 Починал(а): 27 октомври 1439
Владејачки титули
Претходник
Сигизмунд
Крал на Унгарија и Хрватска
1437–39
Наследник
Ладислав V
Наследник
Владислав I
Крал на Германија
(формално Крал на Римјаните)
1438–39
Наследник
Фридрих III
King of Bohemia
1438–39
Незаземено
Следен носител на титулата
Ладислав V
Претходник
Албрехт IV
Војвода на Австрија
1404–39