Џоакино Росини

Од Википедија — слободната енциклопедија
Џоакино Росини

Џоакино Росини (италијански: Gioacchino Antonio Rossini; Пезаро, 29 февруари 1792Париз, 13 ноемвври 1868) е италијански композитор.

Живот[уреди | уреди извор]

Росини е роден во музичко семејтство и како дете престојувал во повеќе музички театри. Поради неговиот прекрасен глас му предвиделе прекрасна кариера, а тој своето музичко образование го надополнил со свирење на повеќе инструменти и подготовки за композиција. Поседувал исклучителна музичка меморија, т.е. по едно слушање можел да ја испее слушаната композиција, а по второ и да ја напише. Младиот Росини многу брзо го почувствувал театарскиот живот, играл на сцена и свирел во оркестар.[1]

Дела[уреди | уреди извор]

На 18-годишна возраст ја напишал својата прва опера. Оперите на Росини се одликуваат со оригиналност, духовитост со сила на ритамот, свежа мелодика и чувствителност. На 24 години ја напишал својата најпопуларна опера - „Севилски берберин“, и тоа за само 13 дена во стилот на реалистична опера buffo. Росини исто така напишал уште 36 опери, од кои покрај споменатата познати се:

Од вокално инструменталните дела познат е ораториумот „Стабат Матер“.

Германскиот филозоф Фридрих Ниче го истакнува Росини како еден од своите омилени композитори, велејќи дека без него „не би знаел да постои“.[2]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Музичка уметност за втора година гимназиско образование - стр. 32.
  2. Фридрих Ниче, Ecce Homo (Ево човека) – Како постајеш, шта си. Сарајево: Издање И. Ђ. Ђурђевића, 1918, стр. 59.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]