Љубинци
| Љубинци | |
Влез во едно од маалата на Љубинци покрај самиот магистрален пат | |
  Љубинци | |
| Координати 42°10′48″N 22°8′24″E / 42.18000° СГШ; 22.14000° ИГДКоординати: 42°10′48″N 22°8′24″E / 42.18000° СГШ; 22.14000° ИГД | |
| Регион |  Североисточен
|
| Општина |  Ранковце
|
| Население | 164[1] жит. (поп. 2002) |
| Пошт. бр. | 1316 |
| Повик. бр. | 031 |
| Надм. вис. | 530 м |
|
Љубинци на општинската карта  | |
 Љубинци на Ризницата
| |
Љубинци — село во Општина Ранковце, сместено во областа Славиште, во североисточниот дел на Македонија. Селото се наоѓа во рамничарскиот дел на областа и на самата општина.
Содржина
Географија и местоположба[уреди | уреди извор]
Селото се наоѓа во средишниот дел на Славишко Поле, од десната страна на Крива Река и е едно од ретките рамничарски села во Општина Ранковце. Од општинското средиште Ранковце е оддалечено околу 2 километри. Селото е сместено на самиот коридор 8, по кој поминува магистралниот пат oд Скопје и Куманово кон Крива Паланка до граничниот премин Деве Баир на македонско-бугарската граница.
Стопанство[уреди | уреди извор]
Поради својата положба во рамничарскиот дел на Славишко Поле, населението во селото главно се занимава со земјоделството искористувајќи ги погодностите од плодната почва во атарот на селото.
Во селото не постојат стопански или услужни објекти.
Население[уреди | уреди извор]
Според пописот од 2002 година, во селото Љубинци живеат 164 жители[1], од кои:
- Македонци: 163
- останати: 1
Сите жители припаѓале на православното христијанство.
Во последните години во ова село, за разлика од останатите, се забележува негово зголемување.
Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:
| Година | 1900[2] | 1905[3] | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 162 | 160 | 255 | 295 | 250 | 193 | 136 | 141 | 144 | 164 |
- Извор за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[4]
Родови[уреди | уреди извор]
Љубинци е македонско село.
Според истражувањата од 1973 година, родови во селото се
- Седларско маало: Седларци (4 к.) најстар род во селото. Можеби се староседелци.
- Средно маало: Дејанци (4 к.), Велковци (3 к.), Кара-Јовановци (3 к.), Ружинци (1 к.) и Домазетовци (1 к.) сите се доселени. Домазетовци потекнуваат од домазет доселен од селото Милутинце. Другите се со непознато потекло.
- Спротивско маало: Глобарци (1 к.), Дурузи (1 к.), Шелавци (1 к.), Влајковци (1 к.) и Сугаревци (1 к.) сите се доселени. Влајковци се доселени од селото Опила. Сугаревци се доселени од селото Радибуш. А останатите родови се со непознато потекло.
- Чифлачко маало: Чифлижани (2 к.) доселени се од селото Отошница.[5]
Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]
Селото се наоѓа во Општина Ранковце, која била една од ретките општини во Македонија, која не била воопшто менувана во поглед на нејзините граници со новата територијална поделба на Македонија во 2004 година.
Во периодот од 1962 до 1996 година, селото се наоѓало во рамките на големата општина Крива Паланка, додека во периодот по војната од 1957 до 1962 година селото се наоѓало во рамките на некогашната општина Ранковце, каде што се наоѓало и во периодот 1955-1957.
Во периодот 1952-1955, селото исто така било дел од тогашната општина Ранковце, во која покрај Љубинци се наоѓале и селата Ветуница, Вржогрнце, Гулинци, Одрено, Опила, Отошница, Радибуш, Ранковце и Станча. Самата Општина Ранковце била дел од Кривопаланечката околија. Општината Ранковце постоела и во периодот 1950-1952 година.
Галерија[уреди | уреди извор]
Едно од маалата на Љубинци покрај магистралниот пат
Влез во едно од маалата на Љубинци
Поглед на едно од маалата на Љубинци
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ 1,0 1,1 „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. конс. 30 март 2013.
- ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
- ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
- ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
- ↑ Трифуноски, Јован. Кривопаланачка област. Загреб: ХАЗУ.
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
| |||||||||||||
