Јон Воику

Од Википедија — слободната енциклопедија
Јон Воику

Јон Воику (8 октомври 1923 – 24 февруари 1997) бил романски виолинист и диригент на оркестар од ромско потекло. Во 1969 година го основал наградуваниот камерен оркестар Букурешт, кој сега го диригирал неговиот син Мадалин Воику.

Животот[уреди | уреди извор]

Воику е роден во Букурешт, во семејство на професионални музичари. На 6-годишна возраст ги имал првите часови по музика со Константин Никулеску. На 14-годишна возраст, тој влегол во Кралската музичка академија во Букурешт, каде што студирал со Џорџ Енеску. По дипломирањето во 1940 година, тој станал виолинист во Националниот радио оркестар на Романија, каде што бил забележан од диригентот Вилем Менгелберг; Воику го имал своето деби како солист со оркестарот набргу потоа. Во 1946 година ја освоил првата награда на музички натпревар организиран во Букурешт од Џорџ Енеску и Јехуди Менухин.

Во 1949 година, Воику првпат се појавил како солист со филхармонијата на Џорџ Енеску под водство на Џорџ Џорџеску, и тој постигнал големо признание како учесник на нивната турнеја низ Белград во 1957 година;[1] од 1972 до 1982 година бил директор на Филхармонијата.

Наводи[уреди | уреди извор]

Надворешни врски[уреди | уреди извор]