Папа Јулиј II

Iulius II
Iulius II
Родено име	Џулијано дела Ровере
Папа од	31 октомври 1503
Папа до	21 февруари 1513
Претходник	Папа Пиј III
Наследник	Папа Лав X
Роден	5 декември 1443; Албисола, Италија
Починал	21 февруари 1513; Рим
	Други папи по име Јулиј (појаснување)

Јулиј II (лат. Iulius PP. II; 5 декември 1443 - 21 февруари 1513) — римски папа од 31 октомври 1503 до 21 февруари 1513^[1].

Животопис[уреди | уреди извор]

Џулијано дела Ровере се родил во Албисола на 5 декември 1443. Млад влегол во редот на Фрањевците, каде се стекнал со добро образование. Бил назначен за кардинал од страна на неговиот дедо, папата Сикст IV. Се стремел за зацврстување на влијанието на неговото семејство во папската држава. При изборот за аппа, се претставил како поборник за мир и независност на папството. За време на своето папство, тој земал активно учество во воените походи, и тоа како дел од првите воени редови. Негови главни противници биле Венеција и Франција. Како резултат на виоените походи коишто ги водел, територијата на папската држава била значајно проширена. За заштита на границите на папската држава, тој ја создал швајцарската гарда, која се состоела од доброволци, жители на Швајцарија, неженети луѓе со воено искуство. Нивната убава униформа ја проектирал Микеланџело. На почетокот, бројот на добрововолци во швајцарската гарда не бил голем, но со тек на време се зголемувал.

Папа-мецена[уреди | уреди извор]

Покрај своето големо воено искуство, папата Јулиј II бил и голем мецена. Во 1506, тој реши да изврши реставрација на базиликата Свети Петар. Но, бидејќи зградата се покажала дека е многу стара, тој решил да изгради нова црква, за што архитектонските работи му го доверил на Донато Браманте. Во 1512, во Сикстинската капела биле откриени фрески на генијалниот Микеланџело Буонароти. Токму Микеланџело ја проектирал надгробната плоча на папата Јулиј II. Од 1508 до 1512, внатрешноста на ватиканскиот папски дворец била украсена од уште еден голем уметник, Рафаело Санти.

Папа-непотист[уреди | уреди извор]

Како и своите претходници, папата Јулиј II виодел непотизам, со тоа што ги назначувал своите роднини за епископи и кардинали. Тоа биле членови на семејствата дела Ровере и Орсини. Во тоа време, сѐ уште било вообичаено папскиот миленик да стане кардинал и да заземе висока должничка функција во римската курија како папски намесник. Тој успеал да склучи пригодни бракови за своите вонбрачни деца, да обезбеди соодветно богатство и да се поврзе со благородничките семејства во Европа. Во 1512 го свикал Осумнаесеттиот вселенски собор, кој бил свикан за да се поразговара за реформи во црквата. Папата не земал учество во рабоатта на сопборот. Тој умрел на 21 февруари 1513 и бил првиот папа чие тело било балсамирано.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Luminarium: Папа Јулиј II
Папа Јулиј II
„Јулиј исклчен од рајот“ (1514) Архивирано на 1 февруари 2017 г. Сатира на Десидериј Еразус.

Наводи[уреди | уреди извор]

↑ Сите папи досега: целосен список на The Guardian

Папи на Римокатоличката црква

[1] Сите папи досега: целосен список на The Guardian

[1]