Златан Ибрахимовиќ

Од Википедија — слободната енциклопедија
Шведска Златан Ибрахимовиќ

Златан во Евро 2012 против Англија
Лични податоци
Полно име Златан Ибрахимовиќ
Роден на 3 октомври 1981(1981-10-03)(42 г.)
Роден во Малме, Шведска
Висина &100000000000001950000001,95 м[1]
Позиција напад
Агент Холандија Мино Раиола
Кариера*
Години Клуб Наст. (Гол.)
1999–2001 Малме Малме 40 (16)
2001–2004 Ајакс Ајакс 74 (35)
2004–2006 Јувентус Јувентус 70 (23)
2006–2009 Интер Интер 88 (57)
2009–2011 Барселона Барселона 29 (16)
2010–2011Милан Милан 29 (14)
2011–2012 Милан Милан 32 (28)
2012–2016 Париз Сен Жермен Париз Сен Жермен 122 (113)
2016–2017 Манчестер Јунајтед Манчестер Јунајтед 28 (17)
2017–2018 Манчестер Јунајтед Манчестер Јунајтед 5 (0)
2018– 2019 Лос Анџелес Галакси Лос Анџелес Галакси 56 (52)
2020-2023 Милан Милан 64 (34)
Вкупно 637 (405)
Репрезентација
2001 Шведска Шведска 21 7 (6)
2001–2016 Шведска Шведска 122 (62)
*Настапи и голови само на првенствени натпревари, според податок од 24 мај 2022
‡ Настапи и голови за репрезентација, според податок од 29 март 2022

Златан Ибрахимовиќ (роден на 3 октомври 1981 година во Малме) — поранешен шведски фудбалер и репрезентативец на шведската фудбалска репрезентација.

Ибрахимовиќ ја започна својата професионална кариера кон крајот на 90-тите години во фудбалскиот клуб Малме од Шведска, под раководство на Роланд Андерсон. Во 2001 година бил купен од страна на холандскиот клуб Ајакс каде што го изградил својот играчки идентитет под раководството на Роналд Куман. Неколку години подоцна тој потпишал за италијанскиот клуб Јувентус за 16 милиони евра. Ибрахимовиќ стекнал огромна слава во Серија А, благодарение на партнерството со Давид Трезеге во нападот на Јуве. Во 2006 година, потпиша за големиот соперник на Јувентус, Интер од Милано, каде што освоил голем број поединечни награди како што се италијанскиот “Oscar del Calcio” (Најдобар фудбалер во Италија), шведското признанине “Guldbollen” (Најдобар спрортист на Шведска) и бил именуван во најдобриот тим на УЕФА за 2007 и 2009 година. Освоил три скудета по ред, а сезоната 2008-09 ја завршил како најдобар стрелец во Серија А. Во летото 2009 година Златан се преселил во Барселона за сума од 69 милиони евра, втора најолема сума во фудбаската историја. Во Барселона се задржа само една сезона за подоцна повторно да се врати во Италија, но сега во Милан каде потпишал договор кој го направил еден од најплатените фудбалери во светот, а самиот трансфер го чинел Милан 24 милиони евра. Во јули 2012 потпишал за Париз Сен Жермен.

Животопис[уреди | уреди извор]

Ибрахимовиќ е роден во Шведска и е син на Бошњакот Шефик Ибрахимовиќ емигрант во Шведска и Јурка Гравиќ која е со потекло од Хрватска. Неговиот татко е од Бјелина, Босна и Херцеговина, а неговата мајка e од мало село близу Задар, Хрватска. Ибрахимовиќ израснал во Розенград соседство во Малме познато по имигрантските заедници, заедно со неговите три сестри и двајца браќа. Ибрахимовиќ почнал да игра фудбал на возраст од шест години во два фудбалски клуба, “ФК Босна” и “ФБК Балкан”. Во едно интервју изјавил дека младиот тим на Балкан на еден натпревар губел со 4 – 0 на полувреме, но кога тој влегол во игра во второто полувреме постигнал 8 голови. Во тинејџерските години му се приклучил на малдинскиот тим на Малме каде бил стандарден играч. На 15 години бил блиску до откажување од фудбалот за да работи на доковите во Малме, но неговиот тренер го убедил да продолжи да игра. Ибрахимовиќ успешно го заврши средното училиште и иако бил примен во “Borgarskolan” (шведска гимназија), тој го напуштил школувањето за да се фокусира на неговата фудбалска кариера.

Ибрахимовиќ е во брак со неговата долгогодишна сопруга Хелена Сегер со која има две деца, Максимилијан роден во септември 2006 година и Винсент роден во март 2008 година.

Името Златан (Златан Ибрахимовиќ) бил патентирано во 2003 година во Шведска, со што тој доби ексклузивни права на користење на името за одредени производи и реклами вклучувајќи спортска обрема, облека и чевли. Има договор со Најк се појавува во нивните реклами. Ja носи “Nike Mercurial boot” линијата на копачки. На надворешниот дел од копачките му се впишани датите на раѓање на неговите синови.

Во есента 2008, Ибрахимовиќ со помош на Најк ја создаде организацијата “Zlatan court” со која изгради модерни фудбалски терени во соседството Розенград во неговиот роден град Малме. Во 2008, донираше најк дресови на неговиот младински тим ФБК Балкан.

Технички одлики[уреди | уреди извор]

Силен и агилен центрелен напаѓач, кој игра одлично кога свртен со грб кон голот. Тој е еден од фудбалерите со најдобар финиш и фантастична контрола на топката. Често бил критикуван дека игра слабо на големите натпревари, но Ибра ги замолчил критичарите постигнувајќи голови во најголемите фудбалски дерби натпревари, Ел Класико и Миланското дерби во тешките наатпревари од Лигата на шампионите и на Европските првенства против најсилните противници. Тој е единствениот фудбалер кој има постигнато барем по еден гол за шест различни клубови во Лигата на шампионите.

Клупска кариера[уреди | уреди извор]

Малме[уреди | уреди извор]

Ибрахимовиќ го потпишал својот прв договор со Малме во 1996 година, а во сезоната 1999 започнал да игра во првиот тим на Малме кој се натпреварувал во најсилната лига на Шведска. Таа сезона Малме завршил 13-ти и испаднале во втората лига за веднаш по една сезона да се вратат назад во најсилната конкуренција. Арсен Венгер не успеал да го убеди Ибрахимовиќ да му се приклучи на Арсенал, но голем интерес за него покажал и техничкиот дирекотор на Ајакс Лео Бенхакер, гледајќи го настапот на Ибрахимовиќ на пријателскиот натпревар против норвешкиот клуб Мос. На 22 март 2001 година бил објавен договорот меѓу Ајакс и Малме за трансфер на Ибрахимовиќ во Амстердам и во јули Ибрахимовиќ официјално станал играч на Ајакс за сума од 80 милиони шведски круни.

Ајакс[уреди | уреди извор]

Ибрахимовиќ не добил вистинска шанса кај тренерот Ко Адрианс, но во ноември 2001 кога тој бил отпуштен, а за негов заменик беше назначен Роналд Куман, неговиот статус во клубот се променил. Куман веднаш го вметнал Ибрахимовиќ во првиот тим на Ајакс и и тој му помогнал на клубот да ја освои титулата во холандскоото првенство во сезоната 2001–02. Следната сезона, на своето деби во Лигата на шампионите Ибрахимовиќ постигнал два гола во победата на Ајакс против францускиот шампион Олимпик Лион од 2–1. Тој постигна вкупно четири гола во Лигата на шампионите за таа сезона во која Ајакс стигнал до четврт-финалето каде бил елиминиран од Милан. Во неговата последна сезона за Ајакс, тој ја зголемил својата репутација постигнувајќи неверојатен гол против НЕК кој подоцна бил изгласан за гол на годината од страна на Еуроспорт. Сезоната ја завршил со 13 првенствени гола и два во европските натпреварувања против Селта на 22 октомври.

На 18 август 2004 Ибрахимовиќ го повреди својот тимски колега Рафаел Ван дер Варт за време на напреварот меѓу Шведска и Холандија, што довело до обвинување од страна на Ван дер Варт дека Ибрахимовиќ намерно го повредил. Ова довело до неочекуван трансфер на Ибрахимовиќ во Јувентус на 31 август 2004.

Јувентус[уреди | уреди извор]

Кон крајот на летниот трансферен прозорец 2004 година, Јувентус го доведува Ибрахимовиќ во своите редови за 16 милиони евра.[2] Своето деби го направил во првото коло од сезоната 2004-05, влегувајќи како замена на полувремето и во 69-тата минута од натпреварот го постигнал третиот гол за Јувентус во победата со 3-0 на гостувањето против Бреша.[3] Наскоро поради повредата на Давид Трезеге, веднаш бил вклучен во почетниот тим како партнер на Алесандро Дел Пјеро во нападот и постигнал 16 гола во својата прва сезона. Тој бил одлучувачки фактор за Јувентус во освојувањето на 28-мото скудето. Кон крајот на сезоната од Јувентус соопштиле дека одбиле понуда од 70 милиони евра за Ибрахимовиќ од страна на Реал Мадрид, но подоцна било откриено дека тоа е само лажна информација иницирана од агентот на Ибрахимовиќ, Мино Раиола за да ја зголеми неговата цена на трансфер маркетот. На 14 ноември 2005 година ја добил наградата за Најдобар фудбалер во Шведска (Guldbollen).[4]

Следната сезона (2005-06) за него била очајна во споредба со претходната; неговата улога во нападот на Јувентус се променила со враќањето на опоравениот Трезеге, па тој повеќе не бил главен напаѓач туку најчесто играл на страничните позиции и во создавањето на играта со што се зголемил бројот на неговите асистенции. Во текот на сезоната навивачите на Јувентус често биле фрустрирани од неговите игри на големите натпревари посебно во двомечот со Арсенал во Лигата на шампионите. На Јувентус му биле одземени последните двете скудета како дел од пресудата од скандалот Калчополи и бил исфрлен во Серија Б. Новата управа се обидела да го наговори Ибрахимовиќ и другите првотимци на Јувентус да останат со клубот, но Ибрахимовиќ решил да го послуша неговиот агент кој му понудил други опции за продолжување на кариерата. Раиола со легална процедура го ослободил Ибрахимовиќ од договорот со Јувентус.[5]

Интер[уреди | уреди извор]

На 10 август 2006, Ибрахимовиќ го комплетираше четиригодишниот договорот со Интер од Милано вреден 24,8 милиони евра, ова се случи неколку дена по трансферот на дефанзивниот играч од средината на теренот на Јувентус, Патрик Виера во Нероаѕурите. Ибрахимовиќ откри дека кога бил млад навивал за Интер. Под водство на Роберто Манчини, Ибра ја зпочна својата кариера во клубот со асистенција и гол во натпревар од Серија А против Фиорентина и ја заврши оваа сезона како најдобар стрелец на Интер со 15 гола.Итнер го освои Скудетото после 17 години. Нероаѕурите ја завршија сезоната со 97 бода рекорд во Серија А, подвиг кој Ибра ќе го повтори и со Барселона. За време на оваа сезона 2006 – 07 Интер постави рекорд во најсилните пет лиги во Европа од 17 победи по ред. Рекорд кој сè уште е во сопственост на Интер. Ибрахимовиќ го одигра својот 100-ти натпревар во Серија А на 16 септември 2007 година.Неговиот договор беше обновен во 2007 до јуни 2013.Со новиот договор стана еден од фудбалерите со најголема плата. Тој постигна два гола во групната фаза од Лигата на Шампионите против ПСВ на 2 октомври 2007, први два гола во Европа после декември 2005 и први голови за Интер во Лигата на Шампионите. Постигна вкупно 5 голови на 7 натпревари во ова натпреварување во сезоната 2007-08. Против Парма во последниот натпревар од Серија А на 18 мај 2008 се врати од повреда и постигна два драматичми гола со кои Интер победи со 0 – 2 и го освои третото Скудето по ред. На 16 ноември 2008 година, Ибрахимовиќ изјави дека нема да се врати како активен играч во Шведското првенство туку дека целата кариера ќе ја помине играјќи во странство. Сезоната 2008-09 за Ибра започна брилијантно постигнувајќи гол во првиот натпревар на интер од првенството.Неговиот гол против Болоња беше прогласен за гол на годината. Тој постигна гол од место со пета на асистенција на Адријано. Формата на Ибра во оваа сезона беше извонреден, со луцидни движења со и без топката и неговите пасови беа неверојатни посебно акробатскиот пас против тимот на Лацио. Го заврши постот од цел месец без голови против Џенова, задавајќи им го првиот пораз на домашен терен со што Интер остана еднинствениот тим без пораз на домашен терен оваа сезона. Ибрахимовиќ постигна два гола против Аталанта со што си ја осигура Capocannoniere (наградата за најдобар стрелец во Италија) со еден гол предност пред Марко Ди Вајо и Диего Милито кои постигнаа по 25 погодици.

Барселона[уреди | уреди извор]

Ибрахимовиќ во Барселона.

Откако Максвел го комплетираше трансферот во ФК Барселона, претедателот на Барса, Хуан Лапорта изјави дека првично имало договор меѓу Барселона и Интер за трансфер на Ибрахимовиќ во замена за Самуел Ето плус одреден надомест. Лапорта откри дека преговорите започнале кога тој го пренасочил својот лет кој првобитно бил од Украина за Шпанија кон Милано за да разговара со претседателот на Интер Масимо Морати. На 23 јули 2009 Ибрахимовиќ го напушти Интер за време на летната турнеја во САД за да преговара со Барселона, веднаш по неговиот последен натпревар за Интер против Челзи. По договарањето на персоналните услови на Интер со Ето и на Барса со Ибрахимовиќ, тимот од Каталонија објави дека Ибра ќе пристигне во Барселона на 26 јуни 2009. Наредниот ден ги помина медицинските тестови и беше претставен пред повеќе од 60 илјади навивачи на Камп Ноу. Тој потпиша 5-годишен договор вреден 46 милони евра плус Самуел Ето (кој вредеше 20 милиони евра) и позајмица на Александар Хлеб (со опција за неговно целосно купување за 10 милиони евра) со клаузула за сите што ќе сакат да го купат од 250 милиони евра со што вкупно трансферот на Ибра изнесуваше 66 милиони евра. Но договорот за позајмица на Хлеб порпадна и Ибрахимовиќ ја чинеше Барселона 69,8 милиони евра. Интер објави дека изнесува 69.5 милиони евра но дел од сумата Интер (околу 4.5%) ја донирал на малдинските клубови (освен на младинскиот клуб на Јувентус). Сезоната 2009-10 Ибрахимовиќ ја започна со своето деби за Барселона на 23 август 2009 година со асистенција за Лионел Меси во освојувањето на Шпанскиот Супер Куп. Во неговиот нареден меч, Барселона го освои УЕФА Супер Купот. Во третиот натпревар го постигна својот прв гол во победата на Барса против Спортинг Хихон од 3 – 0. Ибра постигна голови и во наредните три натпревари со што постави клупски рекорд како еднинствен играч којшто постигнал гол на првите четири натпревари во првенството.

Ибрахимовиќ со соиграчот од Барселона, Чави Ернандес.

На 20 октомври 2009 го постигна првиот гол за Барселона во Лигата на Шампионите на натпреварот од групната фаза против Рубин Казан. Пет дена подоцна, постигна 2 гола во демолирањето на Сарагоса од 6 – 1 со што беше водечки стрелец во лигата со 7 гола во 7 натпревари и ја искачи Барселона на првата позиција. Ибрахимовиќ претрпе повреда на бутот што го оддалеши три недели од теренот. Тој се врати во 12-тото коло на натпреварот против Реал Мадрид како замена за Тиери Анри во второто полувреме и го постигна својот осми гол во сезоната. Тој заврши со 11 голови и 4 асистенции во првите 15 натпревари на Барселона во првенството.Барселона ја круниса 2009 со победата во “Фифа Светското клупско првенство” против Естудиантес на 19 декември 2009. Ибрахимовиќ го постигна единствениот гол за Барселона во “Kopa del Rey” во сезоната 2009-10 во поразот против Севиља од 2 – 1.На 20 јануари 2010 беше избран во најдобриот тим на УЕФА за 2009. Првиот гол во лигата го постигна на 14 февруари против Атлетико Мадрид. Во неговиот нареден настап постигна гол против Штудгард во првиот меч од нокаут фазата од Лигата на Шампионите. Беше исклучен на натпреварот од првенството против Алмериа на 6 март одлука на која Барселона поднесе жалба и тој беше суспендиран само на еден натпревар. На загрвањето пред натпреварот од Ла Лига против Атлетик Билбао, Ибра доби телесен вирус што го оддалечи од возвратниот натпревар со Арсенал во Лигата на Шампионите каде во првиот тој постигна два гола потоа од Ел Класико ( Барса победи со 2-0) и наредните три меча. Се врати на теренот на мечот против Еспањол како замена во 82-рата минута. Ибрахимовиќ ја заврши сезоната како шести на списокот на стрелците со 16 погодоци, а Барселона го урна рекордот за најмногу бодови во една сезона со 20 екипи освојувајќи 99 бода во 38 меча. Го постигна својот последен гол за Барселна во Шпанскиот супер Куп на 14 август 2010 во поразот против Севиља од 3 – 1, а на 25 август го одигра својот последен натпревар против Милан, по кој изјави дека неговиот однос со тренерот Гвардиола е влошен и дека Пеп не зборува со него од март.

Париз Сен Жермен[уреди | уреди извор]

Ибрахимовиќ на претставувањето во Париз во 2012.

На 17 јули 2012 год, Париз Сен Жермен потврди дека постигнале договор за економските и спортските права за Златан Ибрахимовиќ од Милан за почетна сума од 20 милиони евра. Персоналните услови со Ибра биле претходно договорени.Овој трансфер го направи Ибрахимовиќ најскап фудбалер во комбинирани трансфери со вредност од 180 милиони евра со што го надмина Николас Анелка и вредноста на неговите трансфери. Три-годишниот трансфер му донесе годишна плата од 14 милони евра плус бонуси ( 2 милиона поголема плата отколку во Милан) со што е вториот најплатен фудбалер во светот зад камерунецот Самуел Ето. Наредниот ден Ибра го потпиша договорот и ја даде следнава изјава: "Тоа е голем чекор во мојата кариера и уште еден остварен сон. среќен сум бидејќи тоа е проект во кој сакам да учествувам. Сакам да бидам дел од историјата на клубот.Овде сум за да победувам и ништо друго." Во првиот натпревар од сезоната, ПСЖ имаше негатива од два гола по првото полувреме но Ибрахимовиќ постигна два гола и го спаси својот тим од пораз.Постигна два гола и на натпреварот против Лил кој ПСЖ го доби со 3 - 1 и ја оствари првата победа во сезоната 2012 - 2013 по три последователни нерешени натпревари. Во првиот натпревар од Лигата на Шампионите во Групата А против Димано Киев на 18 септември 2012 година го постигна својот шести гол за тимот на Карло Анџелоти во само пет натпревари. Со овој гол стана единствениот играч кој има постигнато барем по еден гол за шест различни тима во Лигата на Шампионите. На 8 октомври 2012 настапи на натпреварот против Марсеј и стана само трет играч кој има настапено на Ел Класико во Шпанија, Миланското дерби во Италија и на дербито меѓу ПСЖ и Марсеј во Франција. На тој натпревар ги постигна двата погодока за ПСЖ ( едниот со пета, а другиот од слободен удар ) на стадионот Велодром во натреварот кој заврши со 2-2. На 11 декември постигна хет-трик на натпреварот во гости против ФК Валансјен кој ПСЖ го доби со 0 - 4.

Манчестер Јунајтед[уреди | уреди извор]

На 1 јули 2016 Ибрахимовиќ му се приклучил на Манчестер Јунајтед како слободен играч, потпишувајќи едногодишен договор.

Лос Анџелес Галакси[уреди | уреди извор]

На 23 март 2018, Ибрахимовиќ се преселил во американската МЛС лига потпишувајќи договор со екипата на Лос Анџелес Галакси. Своето деби го направил на 31 март во градското дерби против ФК Лос Анџелес, влегувајќи како резерва во 71-вата минута при негативен резултат на неговиот тим од 1-3, и во продолжение тој постигнал два гола со кои му донел пресврт и победа на својот тим од 4-3, од кој првиот гол бил посебно фантастичен со волеј од преку 40 метри.

Репрезентативна кариера[уреди | уреди извор]

Ибрахимовиќ со шведската репрезентација во 2006 година.

Иако Ибрахимовиќ можеше да настапува и за Босна и Херцеговина и за Хрватска тој одлучи да игра за Шведска, земјата во која е роден. Ибрахимовиќ дебитираше за Шведска на 31 јануари 2001 година во ремито 0 – 0 против Фарските Острови за време на “2001 Nordic football championship” во Типсален. На 7 октомври 2001 година го одигра својот прв од натпреварувачки карактер против Азербејџан во квалификациите за Светското првенство во 2002 во кој Шведска победи со 3 – 0, а тој постигна еден гол. Ибрахимовиќ беше дел од тимот на Шведска на Светското првенство 2002, во кое Шведска беше елиминирана од Сенагал во 1/8 финалето. Настапи двапати како замена на мечот против Аргентина во 88та минута и против сенегал во 76та минута. Ибрахимовиќ беше во првиот состав на сите натревари на Шведска на Европското првенство 2004. Постигна гол од пенал во победата од 5 – 0 против Бугарија, против Италијаодигра совршено постигна гол со пета кој беше изгласан за најдобар гол на првенството и промаши во пенал рулетот со Холандија во последниот натпревар на Шведска на тоа првенство. За време на квалификациите за Светското првенство 2006, постигна четири гола во победата на Шведска од 7 – 0 против Малта. Не постигна гол на Светското првенство 2006 во кое Шведска беше елиминирана од Германија во 1/8 финалето. Ибрахимовиќ беше повикан за натпреварот од квалификациите за Европското првенство 2008 против Лихтенштајнво септември 2006 година, но два дена пред натпреварот го прекрши тимскиот “Полициски час” и го напуштил хотелот во кој се наоѓал тимот на Шведска заедно со Олаф Мелберг и Кристијан Вилхемсон и заминале во локален ноќен клуб. Иако фудбалерите не конзумирале алхохол како казна тренерот Ларс Лагербег ги пратил дома и никој од нив не настапи на овој меч. Мелберг и Вилхемсон ја прифатија казната но Ибрахимовиќ сметаше дека казната е неправдена и затоа одби да настапи на наредните два натпревари против Исланд и Шпанија. Тој не настапи и на пријателскиот натпревар против Египет во февруари 2007, но го прекина бојкотот месец подоцна, и настапи во поразот на Шведска од Северна Ирска на 28 март. Не постигна гол во овие квалификации. Ибрахимовиќ беше избран за “Swedish Golden Ball” 2007 година како најдобар фудбалер за оваа година. Ибрахимовиќ го прекина својот две годишен пост на голови за репрезентацијата на отворањето на Европското првенство во јуни 2008 против Грција, а постигна гол и на натпреварот против Шпанија. Го заврши првенството со два гола, а Шведска беше елиминирана во групната фаза од Русија. Во квалификациите за Светското првенство 2010 година постигна гол против Малта во јуни 2009 година, а постигна и гол во последните моменти од натпреварот на против Унгарија на стадионот “Ференц Пушкаш” во победата на Шведска од 2 – 1 во септември 2009 г.

Ибрахимовиќ на Евро 2012.

Пред почетокот на кфалификациите за Европското првенство 2012, Ибрахимовиќ беше именуван за капитен на Шведска. Ги постигна своите први два гола во квалификациите против Сан Марино во победата од 6 – 0 иако Шведска играше со црвен картон поевеќе од еден час. Постигна хет-трик против Финска во победата од 5 – 0 . На првиот натревар за Шведска на Европското првенство 2012, го постигна голот против Украина. Го отвори резултатот со гол од волеј кој подоцна беше изгласан за најдобар гол на првенството во победата на Шведска против Франција од 2 – 0. Шведска беше елиминирана во групната фаза, а Ибрахимовиќ беше еднинствениот играч кој не играше во ¼ финалето, а беше изгласан во најдобриот тим на првенството. Во ноември 2012 ги постигна сите четири гола во победата од 4 – 2 против Англија на првиот натпревар одигран на “Френдс Арената”. Четвртиот погодок беше неверојатен го постигна од 30тина метри со ножички свртен со грб кон голот. Доби многу пофалби, а ББС го опиша голот како комбинација на “неизмерна имагинација и експресна техника”.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „Zlatan Ibrahimovic“. AC Milan. Архивирано од изворникот на 2010-10-07. Посетено на 2010-10-17.
  2. „Operations concerning Zlatan Ibrahimovic and Fabrizio Miccoli registration rights“ (PDF). Juventus. 31 August 2004. Архивирано од изворникот (PDF) на 2015-05-05. Посетено на 26 July 2009.
  3. „Brescia-Juventus 0-3“. transfermarkt. 12 септември 2004. Посетено на 10 март 2015.
  4. "Guldbollen 2005 till Zlatan Ibrahimovic" Архивирано на 1 јануари 2007 г.. – svenskfotboll.se. преземено 7 декември 2008
  5. "Ibrahimovic set to take legal action to escape from Juve". The independent. Retrieved 7 December 2008