Вивијан Маер
Вивијан Доротеја Маер (1 февруари 1926 - 21 април 2009) била американски уличен фотограф, која е родена во Њујорк, а голем дел од своето детство го минала во Франција.[1] По враќањето во САД, Маер работела околу 40 години како дадилка, најмногу во Чикаго. Во текот на овие години, таа има направено повеќе од 150.000 фотографии, претежно од луѓе и архитектура во Њујорк, Чикаго и Лос Анџелес, иако патувала и фотографирала низ светот.[2]
Фотографиите на Маер останаа непознати, и многу од нејзините филмови останаа неразвиени, сè додека нејзините кутии со имот биле купени на аукција. Џон Малуф - историчар и колектор од Чикаго, ги испитал сликите и започнал да ги објавува на интернет во 2009 година, веднаш по смртта на Маер. Критиката и интересот за работата на Маер брзо следеле.[3][4] Фотографиите на Маер биле изложени во САД, Европа и Азија и биле вклучени во многу статии низ целиот свет.[5] За нејзиниот живот и работа се раскажува и во книги и документарни филмови.
Фотографии[уреди | уреди извор]
Фотографскиот критичар Алан Секула сугерираше дека фактот што Маер го помина нејзиниот ран живот во Франција ја наостриле нејзината визуелна благодарност кон американските градови и општество. Исто така рекол: “Мислам дека таа го покажа светот на жените и децата на начин кој е доста без преседан."[6]
Фотографот Мери Елен Марк ја споредила работата на Маер со онаа на Хелен Левит, Роберт Франк, Лисет Модел, и Дајан Арбус. Џоел Мејеровитз, исто така, уличен фотограф, изјави дека работата на Маер е "исполнета со вид на човеково разбирање, топлина и разиграност."[7]
Повеќето од фотографиите на Маер се црно-бели, и многу вклучуваат секојдневни снимки од минувачите фатени во минливи моменти, но сепак поседуваат гравитација и емоции.[1]
Пишувајќи во The Wall Street Journal, Вилијам Мејерс забележува дека постојат голем број на автопортрети во работата на Маер, "во многу генијални пермутации, како да си го проверува сопствениот идентитет или се сместува себеси во животната средина. Со таен карактер, таа често ја фотографирала својата сенка, можеби како начин да биде таму и истовремено не сосема таму.“[8]
Роберта Смит, пишувајќи во The New York Times, го привлече вниманието на начините на кои фотографиите на Маер потсетуваат на многу познати фотографи од 20 век, а сепак имаат своја естетика. Таа пишува дека работата на Маер "одржува специфичен елемент на смиреност, јасност на составот и благост карактеризиран со недостаток на ненадејно движење или екстремни емоции.“[9]
Личен живот[уреди | уреди извор]
Џон Малуф, куратор на некои фотографии на Маер, го сумирал начинот на кој децата кои таа ги чувала подоцна ја опишале:
"Таа беше социјалистка, феминистка, филмска критичарка, и директна. Таа научи англиски со одејќи во театри, која ги сакаше... Таа постојано правеше слики, кои на никој не ги покажувала."[10]
Во 1959 и 1960 година, Маер патувала околу светот, фотографирајќи ги Лос Анџелес, Манила, Бангкок, Шангај, Пекинг, Индија, Сирија, Египет и Италија.[6] Патувањето беше веројатно финансирано од продажбата на семејната фарма во Сен Џулиен-ен-Чампсаур. Во документарниот филм Наоѓајќи ја Вивијан Маер, интервјуата со работодавачите на Маер и нивните деца укажуваат на тоа дека Маер се претставувала на неколку начини, со различни акценти, имиња, животни детали, и дека нејзиното однесување со децата можело да биде инспиративно и позитивно, и, исто така, непредвидливо и застрашувачки.[11]
Книги со фотографиите на Маер[уреди | уреди извор]
- Vivian Maier: Street Photographer. Brookyln, NY: powerHouse, 2011. ISBN 978-1-57687-577-3. Edited by John Maloof.
- Vivian Maier: Out of the Shadows. Chicago, IL: CityFiles, 2012. ISBN 978-0978545093. Edited by Richard Cahan and Michael Williams.
- Vivian Maier: Self-Portraits. Brookyln, NY: powerHouse, 2013. ISBN 978-1-57687-662-6. Edited by John Maloof.
- Eye to Eye: Photographs by Vivian Maier. Chicago, IL: CityFiles, 2014. ISBN 9780991541805. Photographs by Maier, edited and with some writing by Richard Cahan and Michael Williams.
Документарни филмови за Маер[уреди | уреди извор]
- Vivian Maier: Who Took Nanny's Pictures (2013), directed by Jill Nicholls, produced by the BBC.[12] This film was re-cut and released in the U.S. in December 2013, as The Vivian Maier Mystery.[13]
- Finding Vivian Maier (2013), directed by John Maloof and Charlie Siskel.[14]
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
- Maloof Collection website on Vivian Maier
- Jeffrey Goldstein Collection website on Vivian Maier Архивирано на 29 јуни 2017 г.
- Finding Vivian Maier - An Interview with Producer, Co-Director Charlie Siskel by Stephen Slaughter Head, PostMovie.net, April 3, 2014 Архивирано на 9 октомври 2020 г.
- "The Nanny's Secret" by William Meyers, The Wall Street Journal, January 3, 2012
- "Vivian Maier: The Unheralded Street Photographer" Архивирано на 4 октомври 2013 г. by David Zax, Smithsonian Magazine, December 2011
- "Nanny Strangest: On "Finding Vivian Maier," by Richard B. Woodward, The Wall Street Journal, March 25, 2014.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ 1,0 1,1 O'Donnell, Nora (December 14, 2010). "The Life and Work of Street Photographer Vivian Maier", Chicago Magazine. Посетено на January 4, 2011.
- ↑ “Vivian Maier: A Life Discovered” hosted by Tim Roth at the Merry Karnowsky Gallery in Los Angeles.
- ↑ Beck, Katie (January 21, 2011). „Vivian Maier: A life's lost work seen for first time“. BBC. Посетено на January 21, 2011.
- ↑ "Vivian Maier", Chicago Tonight, broadcast by WTTW, December 22, 2010. Посетено на January 4, 2011
- ↑ „Exhibitions | Vivian Maier“. Vivianmaierprints.com. 2013-09-14. Архивирано од изворникот на 2014-04-29. Посетено на 2014-05-26.
- ↑ 6,0 6,1 Cahan, Vivien Maier: Out Of The Shadows, 2012, pp. 40–41
- ↑ Hornaday, Ann (April 14, 20134). „'Finding Vivian Maier' movie review: Portrait of a great, if not a straight, shooter“. washingtonpost.com. Посетено на June 30, 2014. Проверете ги датумските вредности во:
|date=(help) - ↑ Meyers, William (January 3, 2012). „The Nanny's Secret“. wsj.com. Посетено на July 2, 2014.
- ↑ Smith,Roberta (January 19, 2012). „Vivian Maier: 'Photographs From the Maloof Collection'“. The New York Times. Посетено на July 6, 2014. Не се допушта закосување или задебелување во:
|publisher=(help) - ↑ Maloof, John (October 22, 2009). „Vivian Maier - her discovered work“. vivianmaier.blogspot. Посетено на August 6, 2014.
- ↑ Finding Vivian Maier (2013), directors John Maloof, Charlie Siskel
- ↑ „Vivian Maier: Who Took Nanny's Pictures (2013)“. IMDB. Посетено на 16 January 2014.
- ↑ „The Vivian Maier Mystery (2013)“. IMDB. Посетено на 16 January 2014.
- ↑ „Finding Vivian Maier (2013)“. IMDB. Посетено на 16 January 2014.
|