NGC 625

Од Википедија — слободната енциклопедија
NGC 625

{{{опис}}}

Соѕвездие Феникс
Епоха Ј2000.0
Положба
Ректасцензија 1 ч 35 м 4,4 с
Деклинација - 41° 26' 15"
Положбен агол 92°
Податоци од набљудување
Вид на тело спирална галаксија
Морфолошки вид SBm
Привиден сјај
(видлив)
11,2
Привиден сјај
(во честот. појас.)
11,7
Површински сјај 13,6 m/лм2
Физички податоци
Привидни димензии 5,8' x 1,9'
Историја
Откривач Џејмс Данлоп
Откриена 2 септември 1826
Други ознаки ESO 297-5, MCG -7-4-17, AM 0132-414, IRAS 01329-4141, PRC C-11

NGC 625спирална галаксија во соѕвездието Феникс, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела. Телото било предмет и на други истражувања, па освен како NGC 625 се споменува и како ESO 297-5, MCG -7-4-17, AM 0132-414, IRAS 01329-4141, PRC C-11.

Откривање[уреди | уреди извор]

Телото е откриено на 2 септември 1826 година од страна на Џејмс Данлоп, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 9 см.

Податоци[уреди | уреди извор]

Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 625 е од видот SBm.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 11,2 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 11,7 m, додека површинскиот сјај изнесува 13,6 m/лм2.[2] NGC 625 има привидни димензии од 5,8' х 1,9'.[2]

Астрономски податоци[уреди | уреди извор]

Телото е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 1 ч 35 м 4,4 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 41° 26' 15".[3] Положбениот агол на објектот е во износ од 92°.[2]

Други поделби[уреди | уреди извор]

Проучување на NGC 625 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 5896. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 388; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 7545.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

Користена литература[уреди | уреди извор]

  • Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)

Надворешни врски[уреди | уреди извор]