Стефан Наумов-Стив

**Стефан Наумов-Стив**
	Стефан Наумов-Стив
Роден	27 октомври 1920; Битола
Починал	12 септември 1942 (возр. 21); Болно, Преспанско;

Стефан Наумов-Стив (Битола, 27 октомври 1920 — 12 септември 1942) — македонски комунист, учесник во НОВ. Бил прогласен за Народен херој на Југославија на 29 јули 1945 година, како еден од првите борци од Македонија кои го добиле тоа одликување (заедно со Мирче Ацев, Орце Николов, Страшо Пинџур, Христијан Тодоровски-Карпош и Кузман Јосифовски-Питу).

Рани години[уреди | уреди извор]

Стив Наумов потекнува од печалбарско семејство. Татко му Васил потекнувал од село Битуша. Тој уште кога имал 19-20 години заминал во Романија каде работел на сечење шуми, односно изградба на железнички пруги. По петгодишна работа се вратил во Битуша во 1903 година, кога се оженил со мајката на Стив, Јана Темелкова. По раѓањето на синот Сотир, Васил повторно заминал на печалба, овој пат во САД. По враќањето од САД, во 1913 година целото семејство се преселило во Битола. Потоа Васил повторно заминал во САД, каде останал до крајот на Првата светска војна. Стив Наумов се родил на 27 октомври 1920 година, како трето машко дете.

По завршувањето на гимназијата во Битола, во 1938 година се запишал на Техничкиот факултет во Белград, каде што веднаш му пристапил на напредното работничко движење, поради што често бил затворан. Во 1939 година станал член на КПЈ, а по враќањето во Битола, во септември 1940 година бил избран за секретар на Месниот комитет на КПЈ за Битола.^[1]

Учеството во Народноослободителната војна[уреди | уреди извор]

Во април 1942 година, Стив Наумов учествувал во формирањето на Битолскиот партизански одред „Пелистер“. На 6 мај 1942 година во Битола го убил бугарскиот областен полициски началник.^[2] Во јуни 1942 година станал член на Оперативниот штаб на Главниот штаб на партизанските одреди во Македонија.

Есента истата година, Стив Наумов заминал на партиска задача во Преспа каде, на 12 септември 1942 година, кај селото Болно, Ресенско, во борба против бугарската војска и полиција се самоубил, заедно со неговиот соборец, народниот херој Мите Богоевски. За неговата глава се барале 200 илјади лева, жив или мртов.^[3] Потоа, бугарската војска ги изложила нивните тела во селото Болно за да ги распознаат роднините на Мите, при што, двете тела биле фотографирани од страна на бугарската војска. Потоа, двајцата биле закопани во близина на местото каде што загинале, но бидејќи месното население започнало да ги посетува гробиштата, бугарските војници ги откопале телата, ги оставиле покрај реката за да се распаднат, а потоа ги однеле во непозната насока.

По Втората светска војна, на партизанските гробишта во Битола бил подигнат гроб на Стив Наумов, но тој останал празен. Во алејата на партизаните се наоѓа и гробот на неговиот брат Ѓорги Наумов (1914-1942), кој бил обесен во скопскиот затвор.^[4]

Почести[уреди | уреди извор]

Една година по неговата смрт, Битолскиот баталјон, формиран на 11 ноември 1943 година во леринското село Винени, бил наречен по него.

Во негова чест, денес три основни училишта го носат неговото име, во Битола, Скопје и Пласница. Во Битола има и спомен-куќа посветена на неговиот живот и дело.

Зафир Хаџиманов и Сенка Валетанлиќ испеаја песна за него насловена „Песна за Стив Наумов“.^[5]

Родословие[уреди | уреди извор]

Семејно дрво на Наумови

Андон (Доне)

Јанкула

Андреа

Стојан Донски

Ило + н/п

Дамче + н/п

Наум + (Злата)

Бисера + (Ристе)

Софка + (Лазо)

Трендо + (Велика)

Петра + н/п

Мара + (Гоне)

Ристе + (Анѓа)

Васил + (Јана)

Крсте + (Јана)

Павле + н/п

Алексо + (Мара)

Димитра + (Ставре)

Ило + н/п

Васко + н/п

Алексо + (Мара)

Марко + н/п

Лена + н/п

Гаврил + (Вета)

Павле (починал на 9 год.)

Мијалче (починал на 10 мес.)

Мара (починала на 3 год.)

Сотир + (Фана)

Александра + (Владо)

Ѓорѓи Наумов

Стив Наумов

Јоан + (Фотина)

Дане + (Доротеа)

Никола + (Тина)

Васко +н/п

Лена + (Панде)

Мара + (Тома)

Софија + (Чарлс)

Јоан + (Викторија)

Мишко + (Гица)

н/п

Марко + (Вера)

Пеце (поч. на 8 мес.)

Љуба (поч. на 10 год.)

Олга + (Дончо)

Дана + (Емилијан)

Душко + (Лилјана)

1.Мира + (Павле) 2.Славица 3.Гоце

Димитар + (Лидка)

Оливера + (Александар)

Стевче

1.Крсте 2.Ана

Костадин

Стеван

1.Борис 2.Васил

Петре

Благој

1.Димитри 2.Александар 3.Глорија 4.Лена

1.Тиса 2.Шила 3.Шерон 4.Дејвин 5.Френсис 6.Чарли

1.Павлина 2.Татјана 3.Томислав

1.Горица 2.Љупчо

1.Пеце 2.Валентина

1.Илиос 2.Антинула

1.Александар 2.Елисавета

Влатко

Билјана + (Нико)

Гордана + (Васил)

Горан + (Грета)

н/п

Александар

Оливера и Васил

Александар и Димитар

Поврзано[уреди | уреди извор]

Ѓорѓи Наумов
Стојан Донски (прадедо на Стив и Ѓорѓи)

Наводи[уреди | уреди извор]

↑ „Народни хероји Југославије“, „Младост“, Београд, 1975.
↑ „Хронологија на народно ослободителната борба на Македонија 1941-1945“, Сојуз на здруженијата на борците од НОВ на Македонија“, Скопје, јуни 1970, 28 стр.
↑ „Народни херои од Македонија“, Наша книга, Скопје, 1973, стр. 269
↑ Жанета Здравковска, „Мајката на Стив Наумов умре плачејќи на празен гроб“^{[мртва врска]}, Дневник, број 5291, година XVII, среда, 16 октомври 2013, стр. 12.
↑ „Песна за Стив Наумов“, текст и музика Архивирано на 8 август 2016 г., pesna.org

Литература[уреди | уреди извор]

Ѓорѓи Димовски-Цолев, „Стеван Наумов-Стив“, Скопје, 1971.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

„Стефан Наумов-Стив“ на Ризницата ^?

Спомен куќа на Стив Наумов Архивирано на 18 февруари 2015 г.
Спомен куќа на Стив Наумов, фото галерија

[1] „Народни хероји Југославије“, „Младост“, Београд, 1975.

[2] „Хронологија на народно ослободителната борба на Македонија 1941-1945“, Сојуз на здруженијата на борците од НОВ на Македонија“, Скопје, јуни 1970, 28 стр.

[3] „Народни херои од Македонија“, Наша книга, Скопје, 1973, стр. 269

[4] Жанета Здравковска, „Мајката на Стив Наумов умре плачејќи на празен гроб“^{[мртва врска]}, Дневник, број 5291, година XVII, среда, 16 октомври 2013, стр. 12.

[5] „Песна за Стив Наумов“, текст и музика Архивирано на 8 август 2016 г., pesna.org

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]