Ситноцветна врбовка

Од Википедија — слободната енциклопедија
(Пренасочено од Ситноцветна врбовица)
Ситноцветна врбовка
Научна класификација [ у ]
Царство: Растенија
клад: Скриеносеменици
клад: Евдикоти
клад: Розиди
Ред: Миртовидни
Семејство: Ноќничиња
Род: Врбовка
Вид: Ситноцветна врбовка
Научен назив
Epilobium parviflorum
(Schreb.) Schreb.
Синоними

Chamaenerion parviflorum

Ситноцветната врбовка или ситноцветната млечика (науч. Epilobium parviflorum) — повеќегодишно тревно растение од семејството на ноќничињата (Onagraceae).

Опис[уреди | уреди извор]

Цело растение

Биолошката форма на ситноцветната врбовка е хемикриптофитна скапоза[1], нејзините хибернатски пупки се наоѓаат веднаш под површината на почвата, а флоралната оска е повеќе или помалку исправена со неколку листа.

Ситноцветната врбовици просечно достигнува 30 до 80 сантиметри висина. Стеблото е исправено и густо покриено со влакненца, особено во долниот дел. Лисјата се еден наспроти друг, тесни и назабени, заоблени во основата, 4-10 сантиметри долги. Малите цветови се бледо розови или бледо виолетови, со пречник од 6-7 милиметри, со четири ливчиња, осум прашници и четирикрака чашка. Цветниот период е од јуни до август.[1] Хермафродитните цветови се самооплодуваат (автогамија) или од инсекти (ентомогамија).[2] Плодот е капсула долга три до седум сантиметри која содржи многу мало црно семе (долго околу 1 mm), со бели влакна кои овозможуваат ширење со ветрот. Овој вид е многу сличен со Epilobium hirsutism, но цветовите му се многу помали.[3]

Распространетост[уреди | уреди извор]

Ова растение го има во најголемиот дел на Европа и во Западна Азија, како и во САД и Канада.[4] [5]

Животна средина (хабитат)[уреди | уреди извор]

Ситноцветната врбовка претпочита бари и мочуришта, влажни планински ливади и падини, на надморски висини од 0 до 1.400 метри и максимални 2.500 метри.[1]

Медицински употреби[уреди | уреди извор]

Заради антиоксидансните и антиинфламаторните својства, екстракти од ова растение се користи во традиционалната медицина при заболувања на простатата, мочниот меур и бубрезите.[6][7]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. 1,0 1,1 1,2 Pignatti S. - Flora d'Italia – Edagricole – 1982. Vol. II, pag. 155
  2. Pfaf.org
  3. Flora of Northern Ireland
  4. Plants.usda
  5. Schede di Botanica
  6. Natures Method
  7. Hevesi BT, Houghton PJ, Habtemariam S, Kéry A. Antioxidant and antiinflammatory effect of Epilobium parviflorum Schreb