Сикјес
| Сикјес Συκιές | |
|---|---|
 Поглед на населбата со Еди-куле | |
  Сикјес | |
|
Местоположба во регионот   Сикјес | |
| Координати: 40°39′N 22°57′E / 40.650° СГШ; 22.950° ИГД | |
| Земја | Грција |
| Област | Централна Македонија |
| Округ | Солун |
| Општина | Неаполи-Сикјес |
| • Општ. един. | 7,982 км2 (3,082 ми2) |
| Надм. вис. | 170 м |
| Население (2011)[1] | |
| • Општ. един. | 37,753 |
| • Општ. един. густина | 4,700/км2 (12,000/ми2) |
| Часовен појас | EET (UTC+2) |
| • Лете (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Сикјес или Сикее (грчки: Συκιές, Сикјес) — приградско подрачје на Солун, Егејска Македонија, денес во општината Неаполи-Сикјес на Солунскиот округ во Централна Македонија, Грција. Населението брои 37.753 жители (2011). Претставува административен центар на денешната општина Неаполи-Сикјес.
Географија и местоположба[уреди | уреди извор]
Населбата е сместена во подножјето на планината Хортач, во непосредна близина на градот Солун, надвор од неговите западни ѕидини, источно од населбата Неаполи.[2] Зафаќа површина од 7,982 км2.
Историја[уреди | уреди извор]
Населбата била подигната во 1922 г. од грчки колонисти од Мала Азија.[2]
Со наредба на грчката влада од 18 јануари 1934 година кон Сикјес се припоени исто така новосозданените доселенички населби Неа Варна, Леванти, Ригас Фереос, Колокотронис, Арго, Заими, Топ Алти и населбите Ексо тон Тихон и Гени ке Ески Делик.[2]
Стопанство[уреди | уреди извор]
Населението исклучитслно се занимава со градски занимања.[2]
Население[уреди | уреди извор]
Населбата за прв пат се спомнува во пописот од 1928 година кога броело 1.200 жители. Во пописот од 1940 година, селото било забележано со 7.595 жители, во 1951 година со 9.626, во 1961 година со 16.697, во 1971 година со 23.574, во 1981 година со 32.288, а во 1991 година со 34.059 жители.[2]
Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:
| Година | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 7.595 | 9.626 | 16.697 | 23.574 | 32.288 | 34.059 | 41.726 | 37.753 |
- Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија
Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]
Во 1954 година, населбата станала самостојна градска општина, а атарот на општината опфаќал површина од 9,782 квадратни километри. Во нејзиниот состав влегувале населбите Арменохори и Реџик.[2]
Населбата припаѓа на општинската единица Сикјес со седиште во истоименото село, која припаѓа на поголемата општина Неаполи-Сикјес, во округот Солун.
Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]
Цркви
- Црква „Св. Тодор“ — изградена во 1964 година, подигната врз темелите на постара црква од VII век.[3]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Попис на населението од 2011 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Симовски, Тодор (1998). Населените места во Егејска Македонија : географски, етнички и стопански одлики. II дел. Скопје: Институт за национална историја. стр. 341.
- ↑ „Ι. Ν. Αγ. Θεοδώρων & Αγ. Αναστασίας Φαρμακολυτρίας Συκεών - Ιστοσελίδα Μητροπόλεως“. Архивирано од изворникот на 2016-03-21.
Надворешни врси[уреди | уреди извор]
- Официјална страница на општина Неаполи-Сикјес (грчки) Архивирано на 28 септември 2022 г.
| ||||||||||||||||||||||