Серија А 2013-2014

Од Википедија — слободната енциклопедија
Серија А 2013-2014
ПрвациЈувентус Јувентус
30. титула
Испаднале
Лига на шампиони
Лига Европа
Одиграни натпрвари380
Најдобар стелецИталија Чиро Имобиле
(22 гола)
Најголема победа дома5-0
Рома - Болоња
(29 септември 2013)
Сампдорија - Верона
(23 март 2014)
Најголема победа во гости0-7
Сасуоло - Интер
(22 септември 2013)
Натпревар со најмногу голови3-5; 5-3
Верона - Фјорентина
(13 април 2014)
Удинезе - Ливорно
(4 мај 2014)
Најголема серија на победи12 натпревари
Јувентус Јувентус
Најголема серија без пораз22 натпревари
Јувентус Јувентус
Најголема серија без победа9 натпревари
Кјево Кјево
Ливорно Ливорно
Најголема серија на порази7 натпревари
Сасуоло Сасуоло
Просечна посетеност23,481[1]

Серија А 2013-2014 била 112-тата сезона на првата фудбалска лига на Италија, односно 82-ра сезона позната под името Серија А. Сезоната започнала на 24 август 2013 со два натпревари во првиот ден и завршила на 18 мај 2014. Како што било случај во претходната сезона, првите две кола (25 август и 1 септември) биле играни само во вечерните часови односно од 18:00 и 20:45 часот. Од 3-тото до 37-то коло, освен во средината на седмицата и саботата пред Велигден, седум натпревари се играле во недела од 15:00 часот, а последниот вечерта во 20:45, додека по два натпревари биле закажани за сабота (во 18:00 и 20:45 часот).

Екипата на Јувентус влегла како бранител на титулата од претходната сезона. Сасуоло, Верона и Ливорно биле новите три членови откако избориле промоција во Серија Б 2012-2013.

На 4 мај 2014, Јувентус ја одбранил титулата на две кола пред крајот после поразот на Рома, нивниот најголем конкурент во оваа сезона, на гостувањето кај Катанија со 4-1. Ова било 30-тото скудето за Јувентус во нивната клупска историја, 3 едноподруго почнувајќи од сезоната 2011-2012. Тие, исто така, во оваа сезона поставиле рекорд по бројот на освоени бодови во едно Серија А првенство, завршувајќи ја сезоната со 102 освоени бода. Рома на крајот морала да се задоволи со второто место со дури 17 бодови помалку од шампионот, но и директен пласман во групната фаза од Лигата на шампионите 2014-2015 за следната сезона. Третопласирниот Наполи изборил пласман во квалификациите за Лигата на шампионите.

Четвртопласираната Фјорентина, петтопласираниот Интер, како и седмопласираниот Торино избориле учество во Лигата на Европа 2014-2015.

Трите клуба кој испаднале од лигата во сезоната биле Катанија, Болоња и Ливорно.

Најдобар стрелец во лигата во оваа сезона бил Чиро Имобиле од Торино со 22 постигнати гола.

Општо[уреди | уреди извор]

Вкупно 20 тимови се натпреваруваа во лигата: 17 од сезоната 2012-13 и три промовирани од Серија Б 2012-2013. Палермо, Пескара и Сиена испаднаа од Серија А претходната сезона. Тие биле заменети со шампионот на Серија Б Сасуоло, вицешампионот Хелас Верона, и победникот на плеј-офот Ливорно. Хелас Верона се вратиле во Серија А по 11-годишно отсуство, Ливорно по 4 сезони, а оваа сезона е деби во Серија А за Сасуоло.

За првпат во историјата на натпреварувањето, имало пет градски дербија - меѓу екипи кој доаѓаат од ист град: Милано (Интер и Милан), Торино (Јувентус и Торино), Рим (Лацио и Рома), Џенова (Сампдорија и Џенова) и Верона (Кјево и Верона).

Калчомеркато[уреди | уреди извор]

Летна сесија[уреди | уреди извор]

Аргентинскиот напаѓач Карлос Тевез, пристигна во Јувентус летото и носејќи го дресот со број 10. имаше важна улога во клубот; со 19 гола, придонесува за шампионската титула на бјанконерите, нивно 30º скудето и 3º по ред откако тренер е Конте.

Бранителот на титулата Јувентус се засилил со доведување на напаѓачите Карлос Тевес од Манчестер Сити и Љоренте од Атлетик Билбао, а исто така на клубот му се приклучил и одбранбениот играч Анџело Огбона од градскиот соперник Торино; од друга страна клубот го напуштил Емануеле Џакерини кој заминал во Сандерленд. Наполи го напуштиле Морган Де Санктис кој отишол во Рома и најдобриот стрелец во претходното првенство Единсон Кавани во Париз Сен Жермен, а клубот ги купил голманот Реина (од Ливерпул), централниот одбранбен играч Албиол од Реал Мадрид, крилата Мертенс (од ПСВ Ајндховен) и Каљехон, како и напаѓачот Гонсало Игуаин (последните двајца, исто така, доаѓаат од Реал Мадрид). Фјорентина заминувањето на Стеван Јоветиќ (во Манчестер Сити), го покрила со купување на напаѓачот Марио Гомес (од Бајерн Минхен), а потоа довеле двајца играчи од средниот ред со истечен договор: Хоакин (од Малага) и Масимо Амброзини (од Милан).

Милан се засилил со Матијас Силвестре (од Интер) и Жерсон Вергара (од Университарио Попајан), во средниот ред нови пополнувања биле младите Андреја Поли (од Сампдорија) и Сапонара (од Емполи); откако успешно ја одработиле квалификациската рунда во Лигата на шампионите и се пласирале во групната фаза, клубот исто така, го продал Боатенг (на Шалке) и довел други двајца поранешни росонери, Алесандро Матри (од Јувентус) и Кака (од Реал Мадрид). На другата страна на Милано, Интер ги ангажирал Уго Кампањаро (како слободен играч од Наполи) и Валас (позајмен од Челзи), играчот од средниот ред Сафир Таидер (од Болоња) и напаѓачите Ишак Белфодил (од Парма) и Мауро Икарди (од Сампдорија).

Во главниот град, екипата на Рома била водечки клуб на пазарот бидејќи успеале да соберат доволно капитал со продажбата на Маркињос (Париз Сен Жермен), Освалдо (Саутхемптон) и Ламела (Тотенхем), а ги купиле гореспоменатиот Де Санктис од Наполи за голманската позиција, Меди Бенатија (од Удинезе) и Мајкон (слободен играч од Манчестер Сити) за одбраната, Кевин Стротман (од ПСВ) во средниот ред, и Жервињо (од Арсенал) и Љајиќ (од Фјорентина) за нападот. Лацио го виделе доаѓањето во клубот на одбранбениот играч Диего Новарети (од Толука), играчите од средниот ред Фелипе Андерсон (од Сантос) и Биља (од Андерлехт), како и напаѓачот Брајан Переа (од Депортиво Кали).

Парма како дел од договорот на Белфодил, го довела напаѓачот Антонио Касано. Новопромовираната Верона ги обезбедила потписите, меѓу другите, на Хуан Итурбе (од Порто), Ромуло и Лука Тони (двајцата од Фјорентина). Болоња го купила поранешниот капитен на Торино, Роландо Бјанки; спротивно на тоа, граната (како дел од договорот на Огбона) добиле половина од договорот на Чиро Имобиле (кој претходната сезона играл на заем во Џенова). На Џенова добро им дошло враќањето во клубот на Алберто Џилардино (по сезона на позајмица во Болоња), заедно со засилувањата во одбраната; Алесандро Гамберини (на заем од Наполи) и играчот од средниот ред Франческо Лоди (од Катанија). Сампдорија во нападот го ангажирала Габијадини од Јувентус.

Зимска сесија[уреди | уреди извор]

Настани[уреди | уреди извор]

Чиро Имобиле, најдобар стрелец во првенството со 22 гола за екипата на Торино.

Титулата ја одбрани екипата на Јувентус, освојувајќи го своето 30-то скудето во историјата на клубот и трето по ред од кога клубот го предводи Антонио Конте.[2] Освен самата титула, бјанконерите срушиле и други рекорди како најмногу остварени победи во едно првенство (33), потоа 19 победи на домашен терен во исто толку натпревари и ја завршиле сезоната со освоени 102 бода, кршејќи го претходниот рекорд за најмногу освоени бодови на Интер (97) во сезоната 2006-07.[3] Како втора заврши екипата на Рома, која одлично го почна првенството со 10 победи во првите 10 натпревари, што исто така претставува рекорд. Така, Јувентус и Рома ќе ја претставуваат Италија во наредната сезона во Лигата на шампионите, додека третопласираниот Наполи ќе може да им се приклучи доколку ја помине плеј-оф рундата. Во Европа уште ќе играат екипите на Фјорентина, Интер и Торино. Екипата на Милан, иако го смени тренерот Алегри со играчката легенда Кларенс Сидорф, заврши на осмото место и нема да игра во ниту еден од европските турнири во следната сезона по цели 16 години. Од лигата испаднале екипите на Катанија, Болоња и Ливорно и тие ќе се натпреваруваат во Серија Б следната сезона.

Најдобар стрелец во првенството бил Чиро Имобиле од екипата на Торино. Со тоа тој ги обединил капоканониере насловите во двете најквалитетни лиги во Италија, откако во сезоната 2011-12 со екипата на Пескара бил најдобар стрелец во Серија Б. За одбележување се уште четирите гола на младиот напаѓач на Сасуоло, Доменико Берарди против Милан во победата со 4-3, со што станал втор најмлад играч кој постигнал 4 гола на еден натпревар во Серија А, по легендарниот Силвио Пиола.

Екипи[уреди | уреди извор]

Екипи по региони[уреди | уреди извор]

Регион Број на тимови Тимови
 Емилија-Ромања 3 Болоња Болоња, Парма Парма и Сасуоло Сасуоло
 Ломбардија 3 Аталанта Аталанта, Интер Интер и Милан Милан
 Венето 2 Верона Верона и Кјево Кјево
 Лацио 2 Лацио Лацио и Рома Рома
 Лигурија 2 Сампдорија Сампдорија и Џенова Џенова
 Пиемонт 2 Јувентус Јувентус и Торино Торино
 Тоскана 2 Ливорно Ливорно и Фјорентина Фјорентина
 Кампанија 1 Наполи Наполи
 Сардинија 1 Каљари Каљари
 Сицилија 1 Катанија Катанија
 Фурланија-Јулиска Краина 1 Удинезе Удинезе

Локации и стадиони[уреди | уреди извор]

Екипа Град Стадион Капацитет сезона 2012–2013
Аталанта Бергамо Атлети Аѕури д'Италија &1000000000000002654200026,542 15-ти во Серија А
Болоња Болоња Ренато Дал'Ара &1000000000000003827900038,279 13-ти во Серија А
Каљари Каљари Сант Елија &100000000000000050000005,00 11-ти во Серија А
Катанија Катанија Анџело Масимино &1000000000000002342000023,420 8-ми во Серија А
Кјево Верона Марк'Антонио Бентегоди &1000000000000003840200038,402 12-ти во Серија А
Фјорентина Фиренца Артемио Франки &1000000000000004728199947,282 4-ти во Серија А
Џенова Џенова Лујџи Ферараис &1000000000000003668500036,685 17-ти во Серија А
Интер Милано Стадион Џузепе Меаца &1000000000000008007399980,074 9-ти во Серија А
Јувентус Торино Стадион Јувентус &1000000000000004125399941,254 Серија А шампион
Лацио Рим Олимпико &1000000000000007269799972,698 7-ми во Серија А
Ливорно Ливорно Армандо Пики &1000000000000001923799919,238 Серија Б плеј-оф победник
Милан Милан Сан Сиро &1000000000000008007399980,074 3-ти во Серија А
Наполи Неапол Сан Паоло &1000000000000006024000060,240 вицешампиони во Серија А
Парма Парма Енио Тардини &1000000000000002790599927,906 10-ти во Серија А
Рома Рим Олимпико &1000000000000007269799972,698 6-ти во Серија А
Сампдорија Џенова Лујџи Ферарис &1000000000000003668500036,685 14-ти во Серија А
Сасуоло Сасуоло Стадион Мапеи &1000000000000002008399920,084 Серија Б шампион
Торино Торино Олимпико ди Торино &1000000000000002799399927,994 16-ти во Серија А
Удинезе Удине Фриули &1000000000000003064199930,642 5-ти во Серија А
Верона Верона Марк'Антонио Бентегоди &1000000000000003840200038,402 Серија Б вицешампион

Личности и спонзори[уреди | уреди извор]

Тим Претседател Тренер Капитен Опрема Спонзор
Аталанта Италија Антонио Перкаси Италија Стефано Колантуоно Италија Џанпаоло Белини Ереа AXA, Коника Минолта
Болоња Италија Албано Гваралди Италија Давиде Балардини Италија Диего Перес Макрон NGM Mobile, Serenissima Ceramica
Каљари Италија Масимо Селино Италија Иво Пулга Италија Даниеле Конти Капа Сардења, Тиренија
Катанија Италија Антонио Пулвиренти Италија Маурицио Пелегрино Италија Мариано Иско Гивова Arancia Rossa di Sicilia, TTT Lines
Кјево Италија Лука Кампедели Италија Еугенио Корини Италија Серџо Пелисие Гивова Banca Popolare di Verona, Палуани
Фјорентина Италија Марио Коњињи Италија Винченцо Монтела Италија Мануел Пасквал Хома Мазда
Џенова Италија Енрико Прециози Италија Џан Пјеро Гасперини Италија Даниеле Портанова Лото iZiPlay
Интер Индонезија Ерик Тохир Италија Валтер Маѕари Аргентина Хавиер Занети Најк Пирели
Јувентус Италија Андреја Ањели Италија Антонио Конте Италија Џанлујџи Буфон Најк Jeep
Лацио Италија Клаудио Лотито Италија Едоардо Реја Италија Стефано Маури Макрон
Ливорно Италија Алдо Спинели Италија Давиде Никола Италија Андреја Лучи Легеа Банка Кариџе
Милан Италија Силвио Берлускони Холандија Кларенс Сидорф Италија Рикардо Монтоливо Адидас Emirates
Наполи Италија Аурлио Де Лаурентис Шпанија Рафаел Бенитез Словачка Марек Хамшик Макрон Лете, MSC Cruises
Парма Италија Томазо Џирарди Италија Роберто Донадони Италија Алесандро Лукарели Ереа Фолето, Навигаре
Рома САД Џејмс Палота Франција Руди Гарсија Италија Франческо Тоти Стор Бренд Roma Cares
Сампдорија Италија Едоардо Гароне Србија Синиша Михајловиќ Италија Даниеле Гасталдело Капа Гаменет
Сасуоло Италија Карло Роси Италија Еузебио Ди Франческо Италија Франческо Мањанели Спортика Мапеи
Торино Италија Урбано Каиро Италија Џампјеро Вентура Полска Камил Глик Капа Aruba.it, Салуми Берета
Удинезе Италија Франко Солдати Италија Франческо Гвидолин Италија Антонио Ди Натале ХС Фудбал Дачија
Верона Италија Маурицио Сети Италија Андреја Мандорлини Италија Доменико Мајета Најк leaderform

Завршна табела[уреди | уреди извор]

Поз. Екипа Бод ОН П Н И ДГ ПГ ГР
1. Јувентус Јувентус 102 38 33 3 2 80 23 +57
2. Рома Рома 85 38 26 7 5 72 25 +47
3. Наполи Наполи 78 38 23 9 6 77 39 +38
4. Фјорентина Фјорентина 65 38 19 8 11 65 44 +21
5. Интер Интер 60 38 15 15 8 62 39 +23
[4] 6. Парма Парма 58 38 15 13 10 58 46 +12
[4] 7. Торино Торино 57 38 15 12 11 58 48 +10
8. Милан Милан 57 38 16 9 13 57 49 +8
9. Лацио Лацио 56 38 15 11 12 54 54 0
10. Верона Верона 54 38 16 6 16 62 68 −6
11. Аталанта Аталанта 50 38 15 5 18 43 51 −8
12. Сампдорија Сампдорија 45 38 12 9 17 48 62 −14
13. Удинезе Удинезе 44 38 12 8 18 46 57 −11
14. Џенова Џенова 44 38 11 11 16 41 50 −9
15. Каљари Каљари 39 38 9 12 17 34 53 −19
16. Кјево Кјево 36 38 10 6 22 34 54 −20
17. Сасуоло Сасуоло 34 38 9 7 22 43 72 −29
18. Катанија Катанија 32 38 8 8 22 34 66 −32
19. Болоња Болоња 29 38 5 14 19 28 58 −30
20. Ливорно Ливорно 25 38 6 7 25 39 77 −38

Легенда:

      Шампион на Италија и се квалификува за групната фаза на УЕФА Лига на шампиони 2014-2015.
      Се квалификува за групната фаза на УЕФА Лига на шампиони 2014-2015.
      Се квалификува за плејоф рундата (од квалификациите) за УЕФА Лига на шампиони 2014-2015.
      Се квалификува за групната фаза на УЕФА Лига Европа 2014-2015.
      Се квалификува за квалификациите за УЕФА Лига Европа 2014-2015.
      Испаѓа во Серија Б 2014-2015

Нотес:

Три бода за победа, еден за нерешено, нула за пораз.
Во случај на еднаков број на бодови помеѓу две или повеќе екипи, позицијата на табелата на екипата ќе биде одредена по следниве критериуми:
  • Освоени бодови во меѓусебните двобои
  • Гол-разлика во меѓусебните двобои
  • Вкупна гол-разлика
  • Вкупен број на постигнати голови
  • Ждрепка

Шампионскиот тим[уреди | уреди извор]

Први 11
1 Италија Џанлујџи Буфон (33 настапи)
15 Италија Андреја Барцаљи (26)
19 Италија Леонардо Бонучи (29)
3 Италија Џорџо Кјелини (31)
26 Швајцарија Стефан Лихтштајнер (27)
23 Чиле Артуро Видал (32)
21 Италија Андреја Пирло (30)
6 Франција Пол Погба (36)
22 Гана Квадво Асамоа (34)
14 Шпанија Фернандо Љоренте (34)
10 Аргентина Карлос Тевез (34)

Резерви: Клаудио Маркизио (29), Симоне Падоин (21), Маурисио Исла (18), Мартин Касерес (17), Себастијан Џовинко (17), Фабио Кваљарела (17), Анџело Огбона (16), Мирко Вучиниќ (12), Пабло Освалдо (11), Федерико Пелузо (9), Марко Сторари (6), Симоне Пепе (2), Рубињо (1).

Пласман[уреди | уреди извор]

Статистика[уреди | уреди извор]

Екипи[уреди | уреди извор]

Лидери на табелата[уреди | уреди извор]

Juventus Football ClubAssociazione Sportiva Roma

Создавање на пласманот[уреди | уреди извор]

10ª 11ª 12ª 13ª 14ª 15ª 16ª 17ª 18ª 19ª 20ª 21ª 22ª 23ª 24ª 25ª 26ª 27ª 28ª 29ª 30ª 31ª 32ª 33ª 34ª 35ª 36ª 37ª 38ª
 
Аталанта 0 3 3 3 3 6 9 12 12 13 13 16 16 17 17 18 18 18 21 24 24 27 27 27 28 31 34 37 40 43 46 46 46 46 47 47 50 50
Болоња 0 1 2 2 3 3 3 3 6 9 10 10 11 12 12 12 15 15 16 17 18 18 21 21 21 22 23 23 26 26 26 27 28 28 28 29 29 29
Каљари 3 3 4 5 6 7 7 10 10 10 10 13 14 15 18 19 20 21 21 21 21 24 24 24 25 28 29 29 29 32 32 32 33 36 39 39 39 39
Катанија 0 0 0 1 1 4 5 5 6 6 6 9 9 9 9 10 10 13 13 13 14 15 16 19 19 19 20 20 20 20 20 20 20 23 23 26 29 32
Кјево 1 1 1 4 4 4 4 4 4 4 5 6 9 12 15 15 15 16 17 17 18 18 18 18 21 21 24 24 24 27 27 27 30 30 30 30 33 36
Фјорентина 3 6 7 10 10 11 12 15 18 18 21 24 24 27 27 30 33 36 37 40 41 41 44 44 45 45 45 48 51 51 52 55 58 58 61 61 64 65
Џенова 0 0 3 4 4 4 5 8 8 11 14 17 18 19 19 20 20 23 23 26 27 27 30 31 32 35 35 35 36 39 39 39 39 39 40 41 41 44
Интер 3 6 7 10 13 14 14 15 18 19 22 25 26 27 28 28 31 31 32 32 33 33 36 39 40 41 44 47 47 48 49 50 53 56 57 57 60 60
Јувентус 3 6 7 10 13 16 19 19 22 25 28 31 34 37 40 43 46 49 52 55 56 59 60 63 66 69 72 75 78 81 81 84 87 90 93 96 99 102
Лацио 3 3 6 6 9 10 11 11 14 15 15 16 17 17 17 20 20 23 24 27 28 31 32 32 35 38 38 41 42 42 45 48 48 49 52 53 53 56
Ливорно 0 3 6 7 8 8 8 8 8 9 12 12 12 12 13 13 13 13 13 13 16 17 17 20 20 21 21 24 24 24 25 25 25 25 25 25 25 25
Милан 0 3 4 4 5 8 8 11 11 12 12 13 14 17 18 19 19 22 22 25 28 29 29 32 35 35 35 35 36 39 42 45 48 51 51 54 54 57
Наполи 3 6 9 12 13 16 19 19 22 25 28 28 28 31 32 35 36 39 42 43 44 44 47 50 51 52 55 58 58 61 64 64 67 68 69 72 75 78
Парма 1 1 1 2 5 6 9 9 12 12 12 13 16 17 18 19 20 23 26 29 32 32 33 36 37 40 43 46 47 47 47 50 51 51 51 54 55 58
Рома 3 6 9 12 15 18 21 24 27 30 31 32 33 34 37 38 41 41 44 47 50 53 54 57 60 61 61 64 67 70 73 76 79 82 85 85 85 85
Сампдорија 0 1 1 2 2 2 3 6 9 9 9 9 10 11 14 17 18 18 21 21 22 25 28 28 28 31 34 34 37 40 41 41 41 41 44 44 44 45
Сасуоло 0 0 0 0 1 2 2 5 6 6 9 10 13 14 14 14 14 14 17 17 17 17 17 17 17 17 18 21 21 21 21 24 25 28 28 31 34 34
Торино 3 3 4 7 8 8 9 10 10 11 12 12 15 16 19 22 25 25 26 29 32 33 33 36 36 36 36 36 39 39 42 45 48 49 52 55 56 57
Удинезе 0 3 4 4 7 7 10 10 10 13 13 13 16 16 17 17 20 20 20 20 20 23 26 27 28 28 31 31 34 35 38 38 38 39 39 42 43 44
Верона 3 3 6 6 7 10 13 16 16 19 22 22 22 22 25 26 29 32 32 32 32 35 36 36 39 40 40 40 40 40 43 46 46 49 52 53 54 54

Нота:

  • Натпреварот Рома-Парма, наместо во 22-рото коло за кога беше закажан всушност се одиграл меѓу 31-вото и 32-рото коло, па на табелата може да се одрази само дел од вистинската ефикасност на тимовите во тој период.

Рекорди[уреди | уреди извор]

  • Најмногу победи: Јувентус (33)
  • Најмногу победи дома: Јувентус (19)
  • Најмногу пообеди во гости: Јувентус (14)
  • Најмалку победи: Болоња (5)
  • Најмалку победи дома: Болоња (3)
  • Најмалку победи во гости: Каљари и Катанија (1)
  • Најголем број на нерешени: Интер (15)
  • Најголем број на нерешени дома: Интер (9)
  • Најголем број на нерешени во гости: Каљари (8)
  • Најмалку нерешени: Јувентус (3)
  • Најмалку нерешени дома: Јувентус (0)
  • Најмалку нерешени во гости: Аталанта, Катанија и Ливорно (2)
  • Најголем број на порази: Ливорно (25)
  • Најголем број на порази дома: Сасуоло (12)
  • Најголем број на порази во гости: Катанија (16)
  • Најмалку порази: Јувентус (2)
  • Најмалку порази дома: Јувентус (0)
  • Најмалку порази во гости: Јувентус (2)
  • Најдобар напад: Јувентус (80 постигнати голови)
  • Најлош напад: Болоња (28 постигнати голови)
  • Најдобра одбрана: Јувентус (23 голови)
  • Најлоша одбрана: Ливорно (77 голови)
  • Најдобра гол разлика: Јувентус (+57)
  • Најлоша гол разлика: Ливорно (-38)
  • Најдобра серија: Јувентус (22-натпревари без пораз; период од 9-то до 30-то коло)
  • Најдобра серија дома: Јувентус (19-натпревари без пораз)
  • Најдобар серија во гости: Јувентус (10-натпревари без пораз)
  • Најголем број на последователни победи: Јувентус (12, од 9-тото до 20-тото коло)
  • Најголем број на последователни победи дома: Јувентус (19)
  • Најголем број на последователни победи во гости: Јувентус, Парма и Рома (5)
  • Најголем број на последователни нерешени: Каљари, Парма и Рома (4, од 3-то до 6-то коло, од 14-то до 17-то коло и 11-то до 14-то коло)
  • Најголем број на последователни нерешени дома: Интер и Парма (3)
  • Најголем број на последователни нерешени во гости: Каљари, Интер, Лацио и Рома (3)
  • Најголем број на последователни порази: Ливорно и Сасуоло (7, од 32-то до 38-мо коло и од 20-то до 26-то коло)
  • Најголем број на последователни порази дома: Сасуоло (4)
  • Најголем број на последователни порази во гости: Катанија (10)
  • Најголем број на изведени корнери: Интер (224)
  • Најголем број на офсајди: Торино (117)
  • Најголем број на жолти картони: Ливорно (100)
  • Најголем број на црвени картони: Сампдорија (10)
  • Најмал број на изведени корнери: Болоња (158)
  • Најмал број на офсајди: Фјорентина и Сасуоло (53)
  • Најмал број на жолти картони: Верона (64)
  • Најмал број на црвени картони: Торино (1)

Поединечни[уреди | уреди извор]

Список на стрелци[уреди | уреди извор]

Гол Пенали Играч Клуб
22 0 Италија Чиро Имобиле Торино Торино
20 3 Италија Лука Тони Верона Верона
19 1 Аргентина Карлос Тевес Јувентус Јувентус
17 4 Италија Антонио Ди Натале Удинезе Удинезе
17 5 Аргентина Гонсало Игуаин Наполи Наполи
17 0 Аргентина Родриго Паласио Интер Интер
16 6 Италија Доменико Берарди Сасуоло Сасуоло
16 0 Шпанија Фернандо Љоренте Јувентус Јувентус
16 6 Италија Џузепе Роси Фјорентина Фјорентина
15 0 Шпанија Хосе Марија Калјехон Наполи Наполи
15 4 Италија Алберто Џилардино Џенова Џенова
15 3 Бразил Паулињо Ливорно Ливорно
14 3 Италија Марио Балотели Милан Милан
13 5 Италија Алесио Черчи Торино Торино
13 2 Аргентина Герман Денис Аталанта Аталанта
13 0 Италија Матија Дестро Рома Рома
13 4 Италија Алберто Палоски Кјево Кјево
12 5 Италија Антонио Кандрева Лацио Лацио
12 1 Италија Антонио Касано Парма Парма
12 3 Бразил Едер Сампдорија Сампдорија
11 0 Колумбија Хуан Квадрадо Фјорентина Фјорентина
11 2 Белгија Дрис Мертенс Наполи Наполи
11 2 Чиле Артуро Видал Јувентус Јувентус
10 1 Аргентина Гонсало Берхесио Катанија Катанија

Хет-трик[уреди | уреди извор]

Играч Тим Против Резултат Дата
Италија Џузепе Роси Фјорентина Фјорентина Јувентус Јувентус 4–2 20 октомври 2013
Италија Доменико Берарди Сасуоло Сасуоло Сампдорија Сампдорија 4–3 3 ноември 2013
Аргентина Карлос Тевес Јувентус Јувентус Сасуоло Сасуоло 4–0 15 декември 2013
Италија Доменико Берарди4 Сасуоло Сасуоло Милан Милан 4–3 12 јануари 2014
Италија Алберто Аквилани Фјорентина Фјорентина Џенова Џенова 3–3 26 јануари 2014
Италија Чиро Имобиле Торино Торино Ливорно Ливорно 3–1 22 март 2014
Италија Матија Дестро Рома Рома Каљари Каљари 3–1 6 април 2014
Италија Алберто Палоски Кјево Кјево Ливорно Ливорно 4–2 13 април 2014
Аргентина Гонсало Игуаин Наполи Наполи Лацио Лацио 4–2 13 април 2014
Италија Доменико Берарди Сасуоло Сасуоло Фјорентина Фјорентина 4–3 6 мај 2014
Италија Антонио Ди Натале Удинезе Удинезе Сампдорија Сампдорија 3–3 17 мај 2014

Поединечни рекорди[уреди | уреди извор]

Поврзанотака[уреди | уреди извор]

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „Italian Serie A Stats: Team Attendance - 2013-14“. ESPN. Посетено на 31 March 2014.
  2. „архивски примерок“. Архивирано од изворникот на 2014-05-07. Посетено на 2014-06-08.
  3. „Football: Juve wrap up record 102-point scudetto as Roma crumble“. Архивирано од изворникот на 2014-06-21. Посетено на 2014-06-08.
  4. 4,0 4,1 ФИГК го одбила барањето на Парма за лиценца на УЕФА, бидејќи имале задоцнет даночен долг; нивното место ќе го заземе седмопласираниот Торино. cfr. „Parma, da sogno a incubo: per l'Europa manca la licenza. Ultimo appello il 28 maggio“. 19 мај 2014.