Селник

Координати: 42°02′27″N 22°43′50″E / 42.04083° СГШ; 22.73056° ИГД / 42.04083; 22.73056
Од Википедија — слободната енциклопедија
Селник

Куќи во Селник

Селник во рамките на Македонија
Селник
Местоположба на Селник во Македонија
Селник на карта

Карта

Координати 42°02′27″N 22°43′50″E / 42.04083° СГШ; 22.73056° ИГД / 42.04083; 22.73056
Регион  Источен
Општина  Делчево
Област Осоговија
Население 0 жит.
(поп. 2021)[1]

Пошт. бр. 2320
Повик. бр. 033
Шифра на КО 09022
Надм. вис. 880 м
Селник на општинската карта

Атарот на Селник во рамките на општината
Селник на Ризницата

Селник — село во Општина Делчево, во областа Осоговија, во околината на градот Делчево.

Географија и местоположба[уреди | уреди извор]

Селник се наоѓа во крајниот северен дел на територијата на Општина Делчево и неговиот атар се граничи со Бугарија. Селото е ридско и е сместено на надморска височина од 880 метри. Селскиот атар зафаќа површина од 11,1 км2. Селото е оддалечено 17 км од Делчево.[2]

Историја[уреди | уреди извор]

Во почетокот на XX век, Селник било село во Малешевската каза на Отоманското Царство.

Само 1 жител на оваа населба е заведен како жртва во Втората светска војна.[3]

Стопанство[уреди | уреди извор]

Селото има мешовита земјоделска функција. Во неговиот атар, шумите зафаќаат површина од 442 ха, на пасишта отпаѓаат 348 ха, а на обработливо земјиште 266 ха.[2]

Население[уреди | уреди извор]

Население во минатото
ГодинаНас.±%
1948286—    
1953335+17.1%
1961314−6.3%
1971195−37.9%
1981131−32.8%
ГодинаНас.±%
199172−45.0%
199466−8.3%
200228−57.6%
20210−100.0%

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Селник живееле 120 жители, сите Македонци.[4] По податоците на секретарот на Бугарската егзархија Димитар Мишев, („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во селото имало 112 жители Македонци.[5]

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 250 Македонци.[6]

На пописот од 2002 година, селото имало 28 жители, сите Македонци.[7]

Според последниот попис од 2021 година, во селото немало жители.

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година 1900 1905 1948 1953 1961 1971 1981 1991 1994 2002 2021
Население 120 112 286 335 314 195 131 72 66 28 0
Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[8]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[9]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[10]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[11]

Родови[уреди | уреди извор]

Според истражувањата на Бранислав Русиќ во 1953 година, родови во селото:

  • Староседелци: Букарето (3 к.), Табаци (6 к.), Кратунци (4 к.), Ташовци (9 к.), Папунци (6 к.), Догазанци (5 к.), Деничини (3 к.), Лесовци (3 к.) и Шуманци (3 к.)
  • Доселеници: Терзији (3 к.) доселени се во 1918 година од селото Смоличино кај Ќустендил во Бугарија.[12]

Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]

Селото влегува во составот на Општина Делчево од 1955 година.

Во периодот 1950-1952, селото било дел од општината Киселица во склоп на Делчевската околија.

Во периодот 1952-1955, селото било дел од општината Драмче во склоп на Малешевската околија.

Избирачко место[уреди | уреди извор]

Во селото постои избирачко место бр. 0599 според Државната изборна комисија, кое е сместено во трпезаријата во дворот на црквата „Св. Петка“.[13]

На локалните избори во 2017 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 20 гласачи.[14]

На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 17 гласачи.[15]

Културни знаменитости[уреди | уреди извор]

Црквата „Св. Петка“
Археолошки наоѓалишта
Цркви


Личности[уреди | уреди извор]

Родени во Драмче

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. 2,0 2,1 Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија: географски, демографски, и аграрни обележја. Скопје: Патрија. стр. 268–269.
  3. „Попис на жртвите од војната 1941-1945, СР Македонија“ (PDF).
  4. Кънчов, Васил. „Македония. Етнография и статистика“, София, 1900, стр.229.
  5. Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, р.140-141.
  6. „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
  7. „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 10 јули 2018.
  8. К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
  9. Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
  10. „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
  11. „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
  12. Русиќ, Бранислав. Фонд Русиќ. Архивски фонд на МАНУ к- 3, АЕ, 96/1 в.
  13. „Изборна единица 3 — Општина Делчево“ (PDF). Посетено на 10 јули 2018.
  14. „Локални избори 2017“. Посетено на 10 јули 2018.
  15. „Претседателски избори 2019“. Посетено на 3 ноември 2019.
  16. Коцо, Димче (1996). Археолошка карта на Република Македонија. II. Скопје: Македонска академија на науките и уметностите. стр. 131. ISBN 9989649286.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]