Салса (танц)
Салса е синкретична форма на танц по потекло од Куба како мешавина од Шпански (Европски ) и Африкански култури.
Салсата е нормално танц за парови, иако се разликуваат и соло форми како соло танцување „Силуета“ и „Руеда де Казино“ каде што повеќе парови ги разменуваат партнерите во круг. Салсата може да биде импровизирана или да се врши со сет рутина.
Саласата е популарна низ Латинска Америка како и во Северна Америка, Европа, Австралија, и некои други земји во Азија и на Блискиот Исток. Тоа брзо се претвора во глобален феномен.
Потекло[уреди | уреди извор]
Салса танцовите движења потекнуваат од танцувањето на Кубанскиот син во 1920г. поточно преку ритамот на Сон Монтуно со силни влијанија од танцот на Danzon, Mambo, Guaguanco и други Афро-Кубански фолклорни танцувачи.
Денес има многу различни стилови на салса танцување поради многу географски дисперзии и културен синкретизам. Најпознати стилови се Cali-стил ( од Колумбија) , кубански стил („Casino”) , La-стил , Њујоркшки стил, и Порторикански стил.
Салсата е типичен танц за парови, иако се разликуваат и соло форми , „Силуета“ и „Руеда де Казино“ каде што повеќе парови ги разменуваат партнерите во круг. Салсата може да биде импровизирана или да се врши со сет рутина, кореографија и слободен стил.
Основни движења[уреди | уреди извор]
Постојат неколку основни движења на Салсата. Најчестите се три промени со тежината ( или чекори) на секои четири мерења.
Во многу стилови на салса танцувањето, како танчер повлекува промени во тежината, така горниот дел од телото останува речиси непроменет од тежината на телото. Колковите се фатени во средината и завршуваат со доста движење- познато како „Кубанско хип движење“. Можеби иронично, Cuban Casino стилот на салса танцувањето всушност има значителни количини на движење над половината со нагоре-надолу рамо движења и менување на градниот кош.
Рацете се користат од страна на „водечкиот“ танчер, за да комуницира или сигнализира на „следбеникот“ или во „отвори“ или „затвори“ позиција.
Во отворена положба потребни се двајца танчери кои се држат за една или двете раце, особено за потези кои вклучуваат вртење, ставајќи ги рацете зад грбот, или се движат наоколу заедно за да именуваат неколку примери. Во затворена позиција, водачот ја става десната рака на грбот на следбеникот, додека следбеникот ја става левата рака на рамото на водачот.
Во оригиналната Латино-Американска форма на салсата, напред/назад движењата се направени во дијагонални или странични движења со три чекори и без промени во тежината.
Во некои стилови на салса, како што се во Лос Анџелес и Њујорк, танчерите остануваат во стилоот на линија (префрлање на местата), додека во некои Латино-Американси стилови, како што е кубанскиот стил, танчерите кружат еден околу друг, понекогаш по трипати.
Ритам[уреди | уреди извор]
Музиката погодна за играње се движи од околу 150 удари во минута до околу 250 удари во минута, иако најдолгото танцување со музика е некаде помеѓу 160-20 удари во минута. Секој салса состав вклучува Африкански перкуси врз основа на Clave ритамот (кој го има во четири типови ), иако може да има моменти кога Clave ритамот е скриен на некое време, често кога се цитира Charanga, Changüí и Bomba. Клучниот инструмент кој обезбедува основен ритам на салса песна е Clave ритамот. Тој често е игран со две дрвени стапчиња кои заедно се хит. Секој инструмент во салса бендот е или игра со Clave ( генерално: пијано, tres гитара, синкопи (инструмент), жици) или играње независно од Clave ритамот ( генерално: бас и др.). Мелодичните компоненти на музиката и и танчерите можат да бидат одбрани да бидат во Clave ритамот или надвор од Clave ритамот во било кој момент. Како и да е табу тема е да се игра или танцува во погрешен тип на Clave ритамот ( види салса музика). Додека танчерите можат да го обележат Clave ритамот директно, подобро е да го направат тоа индиректно ( на пример со движењена рамото). Ова овозможува самото танцување да изгледа многу течно како остатокот од телото само да се движи недопрено со нозете.
Во салсата постојат четири видови на Clave ритамот, на 3-2 и 2-3 Son claves, и 3-2 и 2-3 румба claves. Повеќето видови на салса музика се играт со една од Son claves, иако румба clave повремено се користи , особено за време на румба деловите од некои песни. Како пример за тоа како clave се вклопува во рамките на 8 удари на салса танцот, отчукувањата на 2-3 Son clave се играат на точки од 2, 3, 5 „и“ на 6 и 8.
Постојат и други аспект надвор од clave кои помагаат во дефинирањето на салса ритамот: Монтуно ритамот и Тумбао ритамот.
Монтуно ритамот е ритам кој често е игран со пијано. Монтуно ритамот е корисен за наоѓањена правецот на музиката. Со слушање на истиот ритам, назад на почетокот по осум точки, може да се препознае која точка е првиот ритам на музиката.
Тумбао е ритам во салсата кој се игра со conga тапани. Тоа звучи како: “cu, cum.. pa... cu, cum... pa”. Неговата најосновна шема е игра на отчукувања 2,3,4,6,7 и 8. Тумбао ритамот е корисен за учење да се танцува контра темпо ( “On2”). На 2рото и 6тото отчукување се потенцира кога танцувањето On2 и тумбао ритамот силно ги нагласуваат отчукувањата.
Стилови[уреди | уреди извор]
Корените на салсата се засноваат на Афро-кубанската румба и Son танцувањето, и е отворен за импровизација и на тој начин постојано се развива. Нови модерни салса стилови се поврзани и именувани на оригиналните географски области кои ги развиваат. Постојат чести приврзаници на секој од овие стилови надвор од нивната домашна територија. Одлики кои можат да идентификуваат стил вклучуваат: време, основни чекори, нозе, вртењена телото и движења, вртење и фигури, став, танцови влијанија и начинот на кој партнерите се држат еден со друг. Поентата во музиката каде се земаат малку поголеми чекори( на пауза- чекор) и правецот на чекорите во движењето често може да се користи за да се идентификува стилот.
Вклучувањето на други стил техники во салса танцувањето стана многу честа појава, и за мажи и за жени : работа со рацете, работа со нозете, движење на телото, вртење, изолации на телото, рамена, акробатика и лифтови.
Латино американските стилови потекнуваат од Куба и околината на Карибите, а потоа се прошируваат кон Венецуела, Колумбија, Никарагва, Порторико и на другите латински држави; исто така во голема мера влијае и на “Мајами” стилот којшто е фузија на Кубанскиот и Северно-Американскиот стил. Стиловите вклучуваат “Казино”, “Мајами-стил” и “ Венецијански стил”.
Северноамериканските стилови имаат различни одлики: Лос Анџелес стилот паузира на првото отчукување “On1” додека Њујорк стилот паузира на второто отчукување “On2”. И двата стилови имаат различно потекло и еволутивен пат, иако Њуоркшката салса е под силно влијание на џез инструментите во нивната рана фаза на раст.
Салсата како тема во популарната музика[уреди | уреди извор]
- „Салсација“ (Salsation) - песна на американскиот музичар Дејвид Шаер (David Shire) од 1977 година.[1]