Римски градини

Римските градини (латински: horti) биле инсиприрани од старогрчките градини и орнаменталната хортикултура високо се развила со развитокот на римската цивилијација. Администрацијата на Римското Царство (ц.100 п.н.е - 500 н.е.) активно разменувале информации за земјоделството, хортикултурата, сточарството, хидрауликата и ботаниката. Сите тие си ги споделувале семињата и растенијата. Лукуловите градини (Horti Lucullani) на Пиноицијанот на меѓата на Рим биле први кои ја вовеле персиската градина во Европа, околу 60 п.н.е. Градината била место на мир и спокојство, засолниште од урбаниот живот, и како таква носела и религиозно и симболичко значење.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Оваа статија во врска со римската архитектура е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите.