Реч

Од Википедија — слободната енциклопедија
Реч
Реч во рамките на Македонија
Реч
Местоположба на Реч во Македонија
Реч на карта

Карта

Координати 41°47′05″N 20°38′11″E / 41.78472° СГШ; 20.63639° ИГД / 41.78472; 20.63639Координати: 41°47′05″N 20°38′11″E / 41.78472° СГШ; 20.63639° ИГД / 41.78472; 20.63639
Општина Гостивар
Население нема жит.
(поп. 2021)[1]

Шифра на КО
Надм. вис. 1.245 м
Реч на општинската карта

Атарот на Реч во рамките на општината
Реч на Ризницата

Реч — историско село во областа Река, северозападна Македонија, денес во атарот на с. Бродец, Општина Гостивар. Жителите биле Македоци-Шкрети од православна и исламска вероисповед, заведувани како „Албанци“.

Географија[уреди | уреди извор]

Селото се наоѓало во областа Горна Река, во подножјето на Кораб по горното течение на Радика, меѓу остатоците на селата Штировица и Стрезимир.

Историја[уреди | уреди извор]

Во XIX век Реч е заведено како мешано христијанско-муслиманско „албанско“ (впрочем македонско) село во Реканската каза. Според „Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника“ во 1873 г. Реч се води како село со 30 домаќинства, чии жители се 93 православни „Албанци“.[2]

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 г. селото имало 150 жители „Арнаутихристијани и 140 „Арнаути“ муслимани.[3]

На Етнографската карта на Битолскиот Вилает од 1901 г. Рече (Река) се води како чисто „албанско“ село од мешана (муслиманска и православна) вероисповед во Реканската каза на Дебарскиот санџак со 28 куќи.[4]

Според цариградскиот митрополит Поликарп Дебарски и Велешки во 1904 г. Реч имал 12 „српски“ куќи[5], иако ова несомнено е пропаганда. Според егзархискиот секретар Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 г. христијанското население на Реч (Retch) се состоело од 72 „Албанци“.[6]

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. „Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г.“ Македонски научен институт, София, 1995. стр. 174-175.
  3. Кънчов, Васил. „Македония. Етнография и статистика“. София, 1900. стр. 264.
  4. Михајловски, Роберт, уред. (2017). Етнографска карта на Битолскиот вилает (PDF). Каламус. стр. 50.
  5. Записник на митрополитот Поликарп, 25 февруари 1904 г.
  6. Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, pp. 184-185.