Прирок-предмет

Од Википедија — слободната енциклопедија
Јазична типологија
морфолошка типологија
изолативен јазик
синтетичен јазик
полисинтетичен јазик
флективен јазик
аглутинативен јазик
морфосинтаксна типологија
морфосинтаксно порамнување
номинативно-акузативен јазик
ергативно-апсолутивен јазик
поделба на ергативност
австронезиско порамнување
активно-статичен јазик
тродолен јазик
номинативно-апсолутивен јазик
директно-спротивен јазик
синтаксен центар
улога тета
збороред
прирок-предмет
подмет-прирок-предмет
прирок-подмет-предмет
прирок-предмет-подмет
предмет-прирок
подмет-предмет-прирок
предмет-подмет-прирок
предмет-прирок-подмет
време-начин-место
место-начин-време

Прирок-подмет — една од двете големи и основни групи на збороред во јазиците. Кај јазиците со прирок-подмет, глаголот (прирокот) најчесто е пред предметот во реченицата.[1]

Основната поделба на две групи (прирок-предмет и предмет-прирок) била предложена од Винфред П. Леман сè со цел да ја намали класификацијата од шест на две групи. Според теоријата, подметот не е основен елемент во реченицата. Овие јазици се десно-ориентирани, и главите во фразите се на почетокот. Кај ваквите јазици препозициите се позачестени од постпозициите.

Поделба[уреди | уреди извор]

Оваа класификација е поделена на:

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Trips, Carola (2002). From OV to VO in early Middle English: Volume 60 of Linguistik aktuell - Issue 60 of Linguistik Artuell/Linguistics Today Series. John Benjamins Publishing Company. ISBN 90-272-2781-0.