Никола Тодоров

Никола Тодоров
Никола Тодоров
Министер за образование и наука
	На должноста; 10 јули 2009 – 28 јули 2011
Премиер	Никола Груевски
Претходник	Перо Стојановски
Наследник	Панче Кралев
Министер за здравство
	На должноста; 28 јули 2011 – 1 јуни 2017
Премиер	Никола Груевски; Емил Димитриев
Претходник	Бујар Османи
Наследник	Арбен Таравари
Лични податоци
Роден(а)	7 јануари 1979; Скопје, СФРЈ, денес Република Македонија
Националност	Македонец
Установа	Правен факултет
Професија	правник

Никола Тодоров (Скопје, 7 јануари 1979) — македонски политичар, дипломат и адвокат.

Животопис[уреди | уреди извор]

Во периодот од 1994 до 1997 година Никола Тодоровв учел на правната насока во економско-правното училиште „Васил Антевски Дрен” во Скопје.^[1] Во 2002 година дипломирал на правниот факултет во Скопје, насока „Граѓанско право“. Покрај македонскиот одлично зборува и англиски, додека грчкиот го владее на почетно ниво.

Никола Тодоров во периодот од 10 јули 2009 до 28 јули 2011 година ја извршувал функцијата министер за образование и наука,^[2] додека во периодот од 28 јули 2011 до 1 јуни 2017 година ја извршувал функцијата министер за здравство.

По Парламентарните избори од 2016 година, Тодоров бил избран за пратеник во Собранието на Македонија, но од таа функција се откажал со образложение дека сака да се посвети на адвокатурата.^[3]

Тодоров во годините си заработи непопуларно име со кое многу често го опишуваа оние кои не беа задоволни од неговата работа - „Министерот за смрт“.

Смртта на деветгодишната Тамара Димовска од Велес, која имаше искривување на рбетот, е еден од кобните случаи кои како виновник му се припишуваат на Тодоров. Битката за спас на девојчето со надлежните институции траеше цели три месеци, за тоа дали нејзината операција од 30.000 ќе ја плати Фондот за здравствено осигурување. Но, Тамара не издржа во правната процедура и чекајќи потпис од лекарите. За оваа голгота на семејството и смртта на Тамара, имаше протести против Тодоров, а опозицијата му поднесе интерпелација. Сепак, Тодоров преживеа и со помош на пратениците од ВМРО-ДПМНЕ остана министер.

Во биографијата за себе вели дека поседува „способност за тимска работа, работа во мултикултурна средина, креативност, флексибилност и амбициозност, инвентивност, комуникативност, експедитивност“.

Но, голем дел од граѓаните ќе се паметат и по скандалот со тендерот за набавка на ренген и дигитални апарати во вредност од 1 милион евра, што го доби фирмата Визарис МКД, поврзана со новинарката од Сител, Ивона Талевска. Откако СДСМ ја обелодени оваа афера, договорот беше раскинат, а Тодоров се правдаше дека постапката за набавка на опремата била законска и „малку неетична“.^[4]

Наводи[уреди | уреди извор]

↑ „архивски примерок“. Архивирано од изворникот на 2013-03-18. Посетено на 2013-03-31.
↑ Богдановска Билјана (12 јули 2009 11:23:14). „Новиот министер за прими должноста“. Форум. Посетено на 2009-11-05. Проверете ги датумските вредности во: |date= (help)
↑ http://www.24vesti.mk
↑ „ДОСИЕ Никола Тодоров: Несуден хирург, адвокат во најава - чуму?!“. Фактор Портал. Посетено на 2022-12-08.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Биографија на Страната на МОН Архивирано на 1 декември 2009 г.

„Никола Тодоров“ на Ризницата ^?

Политички функции
Претходник Перо Стојановски	Министер за образование и наука 2009-2011	Наследник Панче Кралев
Претходник Бујар Османи	Министер за здравство 2011–2017	Наследник Арбен Таравари

[1] „архивски примерок“. Архивирано од изворникот на 2013-03-18. Посетено на 2013-03-31.

[2] Богдановска Билјана (12 јули 2009 11:23:14). „Новиот министер за прими должноста“. Форум. Посетено на 2009-11-05. Проверете ги датумските вредности во: |date= (help)

[3] ttp://www.24vesti.mk

[4] „ДОСИЕ Никола Тодоров: Несуден хирург, адвокат во најава - чуму?!“. Фактор Портал. Посетено на 2022-12-08.

[1]

[2]

[3]

[4]