Никола Зографов

Од Википедија — слободната енциклопедија
Никола Зографов
Роден 1869
Ораовец, Велешко, Македонија
Починал 25 ноември 1931
Софија, Бугарија

Никола Зографов — македонски револуционер, учесник во македонското револуционерно движење, член и војвода на Македонската револуционерна организација.

Животопис[уреди | уреди извор]

Никола Зографов е роден во 1869 година во Велешкото село Ораовец, тогаш во Отоманското Царство. По професија е часовникар. Заедно со Тодор Ецов собираат фолклорни материјали од Велешко, Штип и Кочани, кои ги издаваат во Софија во "Збирка за народни умотворенија".

Во 1894 година се вклучува во револуционерен кружок во Велес, го снабдува со оружје и литература. Подоцна истата година се населува во Ќустендил, каде што во 1895 година е назначен од Гоце Делчев за пунктовен началник и раководител на Организацијата во градот. Кон крајот на годината во декември е делегат од Ќустендилското македонско друштво на Вториот конгрес на Македонската организација.

Во 1896 година учествува во основањето и претседава so тајниот македонски револуционерен комитет "Труд" во Ќустендил. Улњствува во создавањето на Саблерската бомболераница (фабрика) на Осоговските Планини во 1897 година. Во истата година Никола Зографов раководи со Комитетот за помош на бегалците од Виничката афера, подоцна е избран за постојан претседател на македонското друштво во Ќустендил, а истовремено зема учество во конгреси на Македонската организација.

Во 1901 година поради здравствени причини е ослободен од функцијата пунктовен началник, но не прекинува да го помага македонското револуционерното движење. Истата година издава "Неколку зборови за борбите во Македонско-одринското организација" [1].

Во Првата балканска војна учествува во Прва ополченска дружина, но во 1915 година го губи целосно видот како последица на хронична болест. Во 1927 година ја издава последна книга "Изградба на животот. Едно објаснување на прашањата: 1. Како се создаде погромот на Бугарија. 2. Зошто не може да биде извојуваа автономијата на Македонија и Одринско ", а на 25 ноември 1931 година умира во Софија. Архиви му се чуваат во НБКМ-БИА [2]. Негов внук е бугарскиот диригент Добрин Петков.

Извори[уреди | уреди извор]

  1. Николов, Борис Й. Вътрешна македоно-одринска революционна организация. Войводи и ръководители (1893-1934). Биографично-библиографски справочник, София, 2001, стр. 61.
  2. „Фонд № 23; 4 арх. ед., 234 док., 424 л., 1895... 1906 г. — Никола Петров Зографов (Зографски) (Мерун, Мерсин, Източник))“. Архивирано од изворникот на 2010-02-20. Посетено на 2012-02-08.