Никејски симбол на верата

Од Википедија — слободната енциклопедија
Икона: Константин I (во средина) и дел од членовите на Првиот вселенски собор (325), држејќи го Симболот на Верата на Вториот вселенски собор (381)

Никејски симбол на верата претставува кратко и јасно исповедување на христијанската вера. Уште од првите векови на христијанството се појавило потреба верата да се искаже во еден краток текст, посебно кај оние кои се крштевале, кои требало пред црквата да ја исповедаат својата вера и преку едно такво кратко и јасно утврдено исповедање на верата, да се заштити христијанството од бројните ереси кој тогаш ги имало. Во почетокот имало повеќе символи на верата кои ги пишувале помесните локални православни Цркви а, ги одобрувал епископот, кој по суштина биле исти, а се разликувале по формата.

Така било сè додека не се напишал и донел единствениот унифициран символ на верата на Првиот вселенски собор во Никеја од 325 година, и на Вториот вселенски собор во Цариград од 381 година, поради што овој символ на верата се нарекол Никео-цариградски символ на верата.

На првиот собор во Никеја бил утврден текстот на символот на верата до осмиот член. Директен повод за ова биле ересите на аријанството и несторијанството, кои тврделе дека Синот Божји не е Бог и не е едносуштен на Отецот. Токму поради тоа символот на верата до осмиот член го исповеда спротивното на аријанската ерес, дека Синот Божји Исус Христос има едносушна природа со Отецот и дека заради човештвото примил човечка природа од Дева Марија и Светиот Дух|Св. Дух, дека бил распнат, страдал, бил погребан, воскреснал и се вознел на Небото.

Во 381 година, кога настанале ересите насочени против Светиот Дух на Македониј I Цариградски и Савелиј, биле донесени уште четири члена на символот на верата, во кои Црквата ја искажува верата во Св. Дух и верата дека спасеннието е возможно единствено во Едната, Света, Соборна и Апостолска Црква, во која член се станува преку светата тајна крштение. Оттогаш овој символ на верата е единствен символ за сите помесни христијански цркви и за сите христијани. Тој денес е дел од повеќе богослуженија, а се чита и на Светата Литургија пред канонот на евхаристија. Се чита и ден денес од оној кој сака да се крсти, пред светата тајна крштение, а ако е дете тогаш од неговиот кум.

Македонски[уреди | уреди извор]

  • Верувам во Единиот Бог Отец, Седржител, Творец на Небото и на земјата, на сè видливо и невидливо;
  • И во Единиот Господ Исус Христос, Син Божји, Единороден, Кој е роден од Отецот пред сите векови; Светлина од Светлината, вистински Бог од Бога вистински; роден, нестворен, едносуштен на Отецот, преку Кого сè станало;
  • Кој, заради нас луѓето и заради нашето спасение, слезе од Небото и се вплоти од Светиот Дух и Марија Дева и стана човек;
  • И беше распнат заради нас во времето на Понтиј Пилат, и страдаше, и беше погребен;
  • И воскресна во третиот ден, според Писмото;
  • И се вознесе на Небото и седи оддесно на Отецот;
  • И пак ќе дојде со слава, да им суди на живите и мртвите, и Неговото Царство ќе нема крај;
  • И во Светиот Дух, Господ, кој живот твори, Кој исходи од Отецот, на Кого се поклонуваме и Го славиме заедно со Отецот и Синот, и Кој говорел преку пророците;
  • Во едната, света, соборна и апостолска Црква;
  • Исповедувам едно крштение, за простување на гревовите;
  • Го чекам воскресението на мртвите;
  • И животот во идниот век. А М И Н

Црковнословенски[уреди | уреди извор]

1. Вјерују, во Јединаго Бога Отца, Вседержитеља, Творца Небу и Земљи, видимим же всјем и невидимим.

2. И во Јединаго Господа Исуса Христа, Сина Божија, Јединороднога, иже от Оца рожденаго прежде всјех вјек: Свјета от Свјета, Бога Истинита от Бога Истинита, рождена, не сотворена, Јединосушчна Отцу, Имже всја биша.

3. Нас ради человјек, и нашего ради спасенија сшедшаго с Небес, и воплотившагосја от Духа Свјата, и Марији Дјеви и вочеловјечшасја.

4. Распјатаго же за ни при Понтијстјем Пилатје, и страдавша и погребена.

5. И воскрешаго в третиј ден, по писанијем.

6. И возшедшаго на Небеса, и сједјашча одеснују Оца.

7. И паки грјадушчаго со славоју судити живим и мертвим, Јегоже Царствију не будет конца.

8. И в Духа Свјатаго, Господа Животворјашчаго, Иже от Отца исходјашчаго, Иже со Отцем и Сином споклањајема и славима, глаголавшаго пророки.

9. Во једину свјатују соборнују и апостолскују Церков.

10. Исповједују једино крешчаније, во остављеније грјехов.

11. Чају воскресенија мертвих.

12. И жизни будушчаго Вјека.

Амин.

Грчки[уреди | уреди извор]

Викиизвор
Викиизвор
Викиизворот на грчки има изворна содржина поврзана со оваа статија:
Πιστεύω εἰς ἕνα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα, ποιητὴν οὐρανοῦ καὶ γῆς, ὁρατῶν τε πάντων καὶ ἀοράτων.
Καὶ εἰς ἕνα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ τὸν μονογενῆ, τὸν ἐκ τοῦ Πατρὸς γεννηθέντα πρὸ πάντων τῶν αἰώνων·
φῶς ἐκ φωτός, Θεὸν ἀληθινὸν ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ, γεννηθέντα οὐ ποιηθέντα, ὁμοούσιον τῷ Πατρί, δι' οὗ τὰ πάντα ἐγένετο.
Τὸν δι' ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν καὶ σαρκωθέντα
ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου καὶ ἐνανθρωπήσαντα.
Σταυρωθέντα τε ὑπὲρ ἡμῶν ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου, καὶ παθόντα καὶ ταφέντα.
Καὶ ἀναστάντα τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ κατὰ τὰς Γραφάς.
Καὶ ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ καθεζόμενον ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός.
Καὶ πάλιν ἐρχόμενον μετὰ δόξης κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς, οὗ τῆς βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος.
Καὶ εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, τὸ κύριον, τὸ ζωοποιόν,
τὸ ἐκ τοῦ Πατρὸς ἐκπορευόμενον,
τὸ σὺν Πατρὶ καὶ Υἱῷ συμπροσκυνούμενον καὶ συνδοξαζόμενον,
τὸ λαλῆσαν διὰ τῶν προφητῶν.
Εἰς μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν.
Ὁμολογῶ ἓν βάπτισμα εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν.
Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν.
Καὶ ζωὴν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος.
Ἀμήν.[1][2]

Наводи[уреди | уреди извор]