Минимална маса

Поглед на наклон што може да се појави рамно на зелениот авион од Земјата.

Во астрономијата, минимална маса е нижата граница на пресметаната маса на забележаните небесни тела како што се планетите, ѕвездите и двојните системи, маглините и црните дупки. Најчесто се наведува како податок за цонсончевите планети. Бидејќи највеќето вонсончеви планети денес се пронаоѓаат по Доплеровиот метод, кој го утврдува присуството на планетите според промените во движењата на ѕвездите во видното поле, вистинскиот орбитален наклон и вистинската маса на планетите е непозната.

Доколку може да се утврди наклонот, вистинската маса се добива со пресметаната минимална маса по следниов однос:

$M_{\text{vist}}={\frac {M_{\min }}{\sin i}}\,$

Кај телата што кружат во орбити во ѕвездени и планетарни системи вон нашиот сончев Систем, наклонот од 0° или 180° соодветствува на орбита со лицето кон нас, додека пак наклонот од 90° соодветствува на орбита со работ кон нас.

Наводи

• Kuchner, Marc J; Kuchner, Marc J. (9-2004). „A Minimum-Mass Extrasolar Nebula“. The American Astronomical Society. 612 (2): 1147–1151. arXiv:astro-ph/0405536. Bibcode:2004ApJ...612.1147K. doi:10.1086/422577.
• B. Arbutina (јуни 2007). „The minimum mass ratio of W UMa-type binary systems“. Monthly Notes of the Royal Astronomical Society. 377 (4): 1635–1637. Bibcode:2007MNRAS.377.1635A. doi:10.1111/j.1365-2966.2007.11723.x. Посетено на 2008-05-24.