Мелница (Велешко)

Координати: 41°38′36″N 21°35′28″E / 41.64333° СГШ; 21.59111° ИГД / 41.64333; 21.59111
Од Википедија — слободната енциклопедија
Мелница
Мелница во рамките на Македонија
Мелница
Местоположба на Мелница во Македонија
Мелница на карта

Карта

Координати 41°38′36″N 21°35′28″E / 41.64333° СГШ; 21.59111° ИГД / 41.64333; 21.59111
Регион  Вардарски
Општина Чашка
Население 775 жит.
(поп. 2021)[1]

Шифра на КО 29042
Мелница на општинската карта

Атарот на Мелница во рамките на општината
Мелница на Ризницата

Мелница — село во Општина Чашка, во околината на градот Велес.

Географија и местоположба[уреди | уреди извор]

Историја[уреди | уреди извор]

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралство Југославија во 1931 година, селото имало 1.300 Македонци.[2]

Стопанство[уреди | уреди извор]

Население[уреди | уреди извор]

Население во минатото
ГодинаНас.±%
19481.280—    
19531.490+16.4%
1961752−49.5%
1971591−21.4%
1981714+20.8%
ГодинаНас.±%
1991744+4.2%
1994688−7.5%
2002743+8.0%
2021775+4.3%

Според 2002 година, во селото Мелница живеат:

Жителите кои се изјаснале како значително како Турци, всушност претставуваат Македонци со исламска вероисповед, по што може да се забележи во изјаснувањето за мајчин јазик, односно:

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 775 жители, од кои 179 Македонци, 87 Албанци, 368 Турци, 15 Бошњаци, 86 останати и 40 лица без податоци.[3]

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година 1900 1905 1948 1953 1961 1971 1981 1991 1994 2002 2021
Население 1.380 1.280 1.490 752 591 714 744 688 743 775
Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[4]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[5]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[6]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[7]

Родови[уреди | уреди извор]

Мелница е торбешко, бошњачко и албанско село.

Според истражувањата од 1967 година, родови во селото биле:

  • Торбешки: Мифтаровци, Салиовци, Алиловци, Левеновци, Билевци, Камберовци, Адемовци, Ќоревци, Шопевци, Абдиловци, Шпиртовци и Исмаиловци. Секој род во просек имал по 10 куќи. Населението е доселено кон крајот на XVIII век од мијачкиот крај. Највеќе се доселени од селото Жировница.
  • Бошњачки: Бошњаци (2 к.) доселени се од селото Конца кај Тутин во 1950-тите. Овде дошле двајца браќа и се ожениле.
  • Албански: Шиптари (1 к.) доселени се кога и родот Бошњаци од Косово; Јаболчиштанци (2 к.) доселени се од селото Долно Јаболчиште.[8]

Општествени установи[уреди | уреди извор]

Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]

Избирачко место[уреди | уреди извор]

Во селото постои избирачкото место бр. 2228 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на основното училиште.[9]

На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 824 гласачи.[10]

Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]

Редовни настани[уреди | уреди извор]

Личности[уреди | уреди извор]

Култура и спорт[уреди | уреди извор]

Иселеништво[уреди | уреди извор]

Од Мелница е иселен голем број од торбешкото население. Највеќе се иселиле во Турција. Во првиот бран од 1912 до 1914 година 20 семејства се иселиле во Турција. Во вториот бран од 1924 до 1938 година се иселиле 80 семејства. А во третиот бран од 1954 до 1966 се иселиле 130 семејства. Најголем број од населението се иселило во Аксихар, Бурса и Измир.[8]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
  3. „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
  4. К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
  5. Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
  6. „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
  7. „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
  8. 8,0 8,1 Трифуноски Ф., Јован (1968). Област Бабуне и Тополке. Скопје.
  9. „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 3 ноември 2019.
  10. „Претседателски избори 2019“. Архивирано од изворникот на 2019-12-29. Посетено на 3 ноември 2019.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]