Лештен
| Лештен Лещен | |
|---|---|
 Кметството на селото | |
  Лештен | |
|
Местоположба во областа   Лештен | |
| Координати: 41°38′N 23°49′E / 41.633° СГШ; 23.817° ИГД | |
| Земја | Бугарија |
| Област | Благоевградска област |
| Општина | Грмен |
| Површина | |
| • Вкупна | 16.569 км2 (6,397 ми2) |
| Надм. вис. | 1.093 м |
| Население (2015) | |
| • Вкупно | 10 |
| • Густина | 0,00.060/км2 (0,0.016/ми2) |
| Часовен појас | EET (UTC+2) |
| • Лете (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
| Пошт. бр. | 2962 |
| Повик. бр. | 07527 |
Лештен — село во Грменско, Пиринска Македонија, денес во општината Грмен на Благоевградската област, југозападна Бугарија.
Географија и местоположба[уреди | уреди извор]
Селото Лештен се наоѓа на 14 километри североисточно од Неврокоп и на 7 километри североисточно од општинскиот центар Грмен. Селото е планинско кое се наоѓа на надморска висина од 1093 метри на екстремните јужни падини на Западни Родопи. Атарот на селото зафаќа површина од 16.569 км2. Поради својата местоположба, селото има возбудлив поглед кон Неврокопската долина и Пирин, прекрасна архитектура чии куќи се типични за регионот.
Историја[уреди | уреди извор]
Османлиско Царство[уреди | уреди извор]
Во текот на XIX век, селото било чисто македонско и припаѓало кон Неврокопската каза. Црквата „Света Петка“ бил изградена во 1833 година.[1] Во „Етнографија на Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Лештен (Leschtène) е село со 59 семејства и 200 Македонци.[2][3] Во 1889 година Стефан Верковиќ („Топографическо-этнографическій очеркъ Македоніи“) за селото запишал дека во него има 56 бугарски куќи.[2][4]
Во 1891 година Георги Стрезов за селото напишал:
Лештен, 1⁄2 час до левиот брег на Канина. Патот од Неврокоп до Фотовишта е рамен а одовде започнува да е стрмен и тесен. Нормалниот пат трае 4 часа. На прво место е сточарството. Бугарска црква. Куќи 56, бугарски. Најновото бугарско село...[2][5]
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 година селото имало 480 жители, сите Македонци.[2][6]
Бугарија[уреди | уреди извор]
По крајот на Балканските војни, селото било вклучено во составот на Бугарија.
Во тоа време селото било општински центар со развиена трговија. Општината постоела до 1934 година, по што нејзините архиви биле преместени во општината во селото Ковачевица. Регистрите за граѓански статус се наоѓаат во општинскиот центар на селото Грмен, а ЕСГРАОН се наоѓа во селото Горно Драаново заедно со стар регистар за месното население.
Обновени се многу од старите куќи во селото, додека нивниот автентичен архитектонски стил е зачуван и куќите се претворени во вили за одмор за туристите. Поради автентичниот изглед на селото, таму честопати се правени играни филмови и музички видеа.
Население[2][7][уреди | уреди извор]
| Година | 1934 | 1946 | 1956 | 1965 | 1975 | 1985 | 1992 | 2001 | 2011 | 2015 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Жители | 554 | 571 | 503 | 294 | 87 | 64 | 35 | 8 | 2 | 10 |
 |
Личности[уреди | уреди извор]
- Родени во Лештен
- Григориј Софиев, учесник во Руско-турската војна[9]
- Илија Д. Алексов, доброволец во Македонско-одринските доброволни чети[10]
- Костадин (Коста) Т. Аврамов, доброволец во Македонско-одринските доброволни чети[11]
- Коста Ив. Бабаџанов, доброволец во Македонско-одринските доброволни чети[12]
- Николај Кашев (р. 1941), бугарски сликар
- Симеон Апостолов, доброволец во Македонско-одринските доброволни чети[13]
- Тодоро Андреев, доброволец во Македонско-одринските доброволни чети[14]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Енциклопедия Пирински край, том I. Благоевград: Редакция „Енциклопедия“. 1995. стр. 510. ISBN 954-90006-1-3.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г., Македонски научен институт, София, 1995, стр. 128 – 129.
- ↑ Верковичъ, С.И. „Топографическо-этнографическій очеркъ Македоніи“. СПб, 1889, стр. 234-235.
- ↑ Стрезов, Георги. Два санджака от Източна Македония. Периодично списание на Българското книжовно дружество в Средец, кн. XXXVII и XXXVIII, 1891, стр. 10.
- ↑ Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 195.
- ↑ 7,0 7,1 (бугарски) https://web.archive.org/web/20160304125710/http://www.nsi.bg/nrnm/show9.php?sid=2212&ezik=bul. Архивирано од за населението на с. Лещен, общ. Гърмен, обл. Благоевград изворникот Проверете ја вредноста
|url=(help) на 2016-03-04. Посетено на 2018-02-04. Отсутно или празно|title=(help) - ↑ „Национален статистически институт. Население по области, общини, населени места и възраст към 01.02.2011 г.“ (бугарски). Архивирано од изворникот на 2013-08-14. Посетено на 2012-03-18.
- ↑ Македонците в културно-политическия живот на България. Анкета от Изпълнителния комитет на Македонските братства, Книгоиздателство Ал. Паскалев и с-ие, София, 1918, стр. 36.
- ↑ „Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав“, Главно управление на архивите, 2006, стр. 18.
- ↑ „Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав“, Главно управление на архивите, 2006, стр. 12.
- ↑ Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав, Главно управление на архивите, 2006, стр. 75.
- ↑ Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав, Главно управление на архивите, 2006, стр. 49.
- ↑ „Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав“, Главно управление на архивите, 2006, стр. 43.
Литература[уреди | уреди извор]
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
- Trankova, Dimana. „Leshten“. Vagabond.
- Слики од селото Архивирано на 22 март 2016 г.
- Човек со внатрешно горење
| |||||||||||||
