Кучкарево

Координати: 42°2′3″N 21°51′38″E / 42.03417° СГШ; 21.86056° ИГД / 42.03417; 21.86056
Од Википедија — слободната енциклопедија
Кучкарево

Воздушен поглед на селото Кучкарево

Кучкарево во рамките на Македонија
Кучкарево
Местоположба на Кучкарево во Македонија
Кучкарево на карта

Карта

Координати 42°2′3″N 21°51′38″E / 42.03417° СГШ; 21.86056° ИГД / 42.03417; 21.86056
Регион  Североисточен
Општина  Куманово
Област Овче Поле
Население 80 жит.
(поп. 2021)[1]

Пошт. бр. 1305
Повик. бр. 031
Шифра на КО 17054
Надм. вис. 420 м
Кучкарево на општинската карта

Атарот на Кучкарево во рамките на општината
Кучкарево на Ризницата

Кучкарево — село во Општина Куманово, во областа Овче Поле, во околината на градот Куманово.

Географија и местоположба[уреди | уреди извор]

Куќи во селото

Селото се наоѓа во јужниот дел на територијата на Општина Куманово, недалеку од патот Куманово-Свети Николе.[2] Селото е ридско, сместено на надморска височина од 420 метри. Од градот Куманово, селото е оддалечено 22 километри.[2] Селото се наоѓа во северното подножје на Градиштанска Планина.

До самото село води асфалтен пат, кој се двои од регионалниот пат 1204 кај селото Скачковце.

Селото се наоѓа во сува долина, десно од патот Куманово-Свети Николе. Околни села се Градиште на исток, Скачковце на запад и Габреш на југ. Мештаните во минатото водата за пиење ја добивале од слаби извори и од бунари.[3]

Месностите во атарот на селото ги носат следниве имиња: Кашла, Лука, Авлии, Старо Трло, Рамниште, Пералиште, Горно Нивче, Габрешка Лука, Ан, Гробче и Стари Лозја.[3]

Поради својата местоположба, селото е издолжено во насока југ-север. Не е поделено на маала, туку се разликуваат само групи на роднински куќи како Ќеневска, Спасовска, Паланчани и други.[3]

Историја[уреди | уреди извор]

Подрачјето на Кучкарево е населено уште од средниот век, за што сведочи наоѓалиштето Гробишта на јужниот раб од селото.[4]

На местото на Кучкарево има остатоци на стара населба, па така денешните мештани ископувале гробови, темели од куќи и камени крстови.[3]

По народната традиција, земјиштето на ова село припаѓало на Градишкиот манастир „Св. Ѓорѓи“, кој тука имал свој пчеларник. Таа манастирска земја подоцна ја присвоиле Турците, кои го основале денешното Кучкарево. Ова се случило околу 1810 година, така што прво се доселил македонскиот род Ѓеневци.[3]

Стопанство[уреди | уреди извор]

Атарот на селото зафаќа простор од 7,1 км2, при што преовладуваат шумите со површина од 325 хектари, на обработливите површини отпаѓаат 283 хектари, а на пасиштата 117 хектари.[2]

Во основа, селото има полјоделска функција.[2]

До 1912 година, во селото постоеле два чифлици и сите селани работеле на туѓа земја. Едниот сопственик на чифлигот живеел во Куманово, додека другиот живеел во Кратово. По ослободувањето, земјата дел била купена, а дел ја добиле со аграрната реформа. На купената земја се доселиле и нови доселеници од Орашац и од околината на Крива Паланка.[3]

Помеѓу Кучкарево и Скачковце во долината се наоѓа месноста Ан, каде порано постоел ан за минувачите на стариот патен правец Куманово-Скачковце-Колицко-Малино-Сопот-Свети Николе, наречен уште и „Винарски пат“. На местото на анот во 1935 година, Чехот Фрањо изградил млин за неговата пиварница во Куманово, но денес (1971 г.) е напуштен.[3]

Население[уреди | уреди извор]

Население во минатото
ГодинаНас.±%
1948191—    
1953222+16.2%
1961290+30.6%
1971298+2.8%
1981222−25.5%
ГодинаНас.±%
1991160−27.9%
1994165+3.1%
2002105−36.4%
202180−23.8%

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Кучкарево живееле 84 жители, сите Македонци.[5] Според егзархискиот секретар Димитар Мишев, („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Кучкарево имало 120 Македонци, под врховенството на Бугарската егзархија.[6]

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 150 Македонци.[7]

Кучкарево е мало село, коешто во 1961 година броело 290 жители, а во 1994 година 165 жители, македонско население.[2]

Според пописот од 2002 година, во селото Кучкарево живееле 105 жители, сите Македонци.[8]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 80 жители, од кои 78 Македонци и 2 лица без податоци.[9]

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година 1900 1905 1948 1953 1961 1971 1981 1991 1994 2002 2021
Население 84 120 191 222 290 298 222 160 165 105 80
Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[10]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[11]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[12]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[13]

Родови[уреди | уреди извор]

Кучкарево е македонско село.[3]

Според истражувањата од 1971 година, родови во селото се:

  • Доселеници: Ѓеневци (17 к.), доселени се од денес албанското село Брест во Скопско. Го знаат следното родословие: Славко (жив на 70 г. во 1971 година) Димо-Стојан-Стефко-Ѓено, кој се доселил околу 1810 година. Ѓено имал уште двајца браќа кои се иселиле од Брест во велешкото село Рудник; Манојловци (3 к.), доселени се одма после претходниот род. Доселени се од селото Мургаш, таму припаѓале на истоимениот род; Тасевци (4 к.), доселени се од некое село кај Врање. Од местото на старина се иселиле тројца браќа, едниот во Кучкарево, вториот во Градиште, а третиот во Мургаш; Спасевци (5 к.), доселени се од селото Коњух. Го знаат следното родословие: Милан (жив на 80 г. во 1971 година) Стојче-Спасо, основачот на родот; Нешковци (2 к.), доселени се од селото Габреш; Орашчани (3 к.), доселени се во 1921 година од селото Орашац; Паланчанци (8 к.), доселени се во 1924 година од разни села во кривопаланечко (Добровница, Крстов Дол и други)

Иселеништво[уреди | уреди извор]

До 1970 година немало иселување од селото, но потоа населението почнало да се иселува по градовите.[3]

Општествени установи[уреди | уреди извор]

Поглед на основното училиште во Кучкарево

Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]

Кон крајот на XIX век, Кучкарево било село во Кумановската каза на Отоманското Царство.

Селото влегува во рамките на Општина Куманово, која била променета со новата територијална поделба на Македонија во 2004 година. Во периодот од 1996-2004 година, селото било дел од некогашната Општина Орашац.

Во периодот од 1962 до 1996 година, селото се наоѓало во рамките на големата општина Куманово. Селото припаѓало на некогашната општина Орашац во периодот од 1955 до 1962 година.

Во периодот 1952-1955, селото било дел од тогашната Општина Павлешенци, во која покрај селото Кучкарево, се наоѓале и селата Габреш, Градиште, Горно Ѓуѓанци, Долно Ѓуѓанци, Кокошиње, Кутлибег, К’шање, Павлешенци, Пезово, Стањевци и Строиманци. Селото припаѓало на некогашната Општина Градиште во периодот 1950-1952, во која влегувале селата Габреш, Градиште, К’шање, Кутлибег, Кучкарево и Пезово.

Избирачко место[уреди | уреди извор]

Во селото постои избирачкото место бр. 1136 според Државната изборна комисија, сместено во просториите на основното училиште.[14]

На локалните избори во 2021 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 67 гласачи.[15]

Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]

Поглед на главната селска црква „Вознесение Христово“
Археолошки наоѓалишта[4]
Цркви

Редовни настани[уреди | уреди извор]

Селски слави[3]

Галерија[уреди | уреди извор]

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија: географски, демографски, и аграрни обележја. Скопје: Патрија. стр. 171.
  3. 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 Трифуноски, Јован (1974). Кумановска област. Скопје: САНУ. стр. 158–160.
  4. 4,0 4,1 Грозданов, Цветан; Коцо, Димче; и др. (1996). Археолошка карта на Република Македонија. Т. 2. Скопје: МАНУ. стр. 211. ISBN 9989-649-28-6.
  5. Кънчов, В. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, с. 215
  6. D.M.Brancoff. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, р. 126-127.
  7. „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
  8. „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 17 ноември 2022.
  9. „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
  10. К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
  11. Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
  12. „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
  13. „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
  14. „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 3 ноември 2019.
  15. https://rezultati2021lokalni1krug.sec.mk/mk/mayr/r/45-1391. Посетено на 1 јануари 2024. Отсутно или празно |title= (help)

Надворешни врски[уреди | уреди извор]