Корисник:Bockey22/Сириски клукајдрвец

Од Википедија — слободната енциклопедија
Сириски клукајдрвец
Научна класификација
Царство: Животни
Колено: Хордати
Класа: Птици
Ред: Piciformes
Семејство: Picidae
Род: Dendrocopos
Вид: D. syriacus
Научен назив
Dendrocopos syriacus
(Hemprich & Ehrenberg, 1833)
 Сириски Клукајдрвец  (Dendrocopos syriacus) е член од фамилијата клукајдрвци ,Picidae.

Распространетост и живеалиште[уреди | уреди извор]

Клукајдрвецот е птица која што се размножува од југоисточна Европа источно од Иран. Нејзиниот опсег е проширен северозападно кон Европа во последните години.Тој е жител на отворените шуми,одгледувани со дрва и паркови ,зависат од храна и места за вгнездување на старите дрва. Таа е често непретенциозна птица,покрај перјата. Големиот бел дел на рамото е главна особина која привлекува внимание.

Опис[уреди | уреди извор]

Клукајдрвецот е долг 23–25 cm и е многу сличен со Голем шарен клукајдрвец, Dendrocopos major.Горните делови на мажјакот се сјајно црни, со црвена дамка на тилот и бело на странит на главата и вратот.На рамото има голема бела дамка и лесните пердуви се прошарани со црно и бело.Трите надворешни опашни пердуви имаат само неколку бели дамки;тие се покажуваат само кога кратката вкочанета опашка е распространета , која служи како подршка при качување.Долните делови се бели,стомакот и делот под опашката се црвенкасти. Долгиот клун е црн,а нозете се зеленкасто сиви.Женката нема црвено на тиолот,а кај младите оваа дамка не е присутна,но круната е црвена.Се разликува од помалите Мал шарен клукајдрвец по црвеното на стомакот.

Многу е тешко да се разликува Сирискиот клукајдрвец од Големиот шарен клукајдрвец.Сирискиот има подолг клун и му недостигаат белите шари на опашката како Големиот шарен.Друга важна разлика е дека Сирискиот нема црна линија која ја поврзува лентата до тилот како кај пораспростанетите видови.

Однесување[уреди | уреди извор]

Комуникација[уреди | уреди извор]

Кога скриени во зеленилото,присуството на Сирискиот клукајдрвец е често огласено по механичкото чукање,вибрационо штракање,произведено од брзо повторливите удари од својот силен клун на стебло или гранка. Тоа не е само повик за парење или предизвик,но сигнал од двата пола.Тој е слушлив од голема далечина, зависно од ветерот и состајбата на дрвото,шупливата гранка природно произведува погласна нота од живо дрво. Чукањето е подолго отколку на Големиот шарен клукајдрвец и се намалува по волумен.Тоа е побрзо и пократко од чукањето на Белокрстен шарен клукајдрвец.Повикот е остар квит,квит, помек отколку на Големиот дамчест клукајдрвец и нешто слично на Common Redshank.

Хранење[уреди | уреди извор]

Храната на сирискиот клукајдрвец главно се состои од инсекти кои живеат во стеблата на дрвата, како што се ларвитe од молецот и бубата.Клукајдрвецот вообичаено се сместува во трупот,работејки нагоре. За време на искачувањето ја клука кората,кршејки парчиња од кората,но често го извлекува својот плен од пукнатините со врвот на својот леплив јазик.Семиња,орев и бобинките се користат како исхрана кога храната од инсектите е ограничена.Неговите постапки се нагли и скока наместо да се качува, скокајки нанапред со една нога пред друга.Најчесто се храни во вертикална положба "глава-нагоре" позиција [1],не е невообичаено да се претпостави да се преземе верикално или хоризонто превртена положба додека го испитува дрвото за храна.

Tree with a Syrian Woodpecker's hole.

Парење[уреди | уреди извор]

Уредната,округла 5 cm широка вгездена дупка е сместена во меко и распаднато дрво.На дното на оската мала комора е ископана,каде што до 11 бели јајца се снесени врз пилевина.Дупката е ретко користена повторно.Скоро секое доволно скапано дрво е искористено.Младенчињата,додека родителите ги хранат,излегуваат од своето гнездо но кога ке се вознемират се враќаат назад во дупката.

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. BirdLife International (2012). Dendrocopos syriacus. IUCN Red List. Version 2012.1. International Union for Conservation of Nature. Посетено на 16 July 2012.
  • Gorman, Gerard (2004): Woodpeckers of Europe: A Study of the European Picidae. Bruce Coleman, UK. ISBN 1-872842-05-4.