Касапски кучиња

Од Википедија — слободната енциклопедија
„Касапски кучиња“
Филмскиот постер на Касапски кучиња
РежисерКвентин Тарантино
ПродуцентЛоренс Бендер
СценаристКвентин Тарантино
Главни улогиХарви Кител
Тим Рот
Стив Бушеми
Крис Пен
Мајкл Медсен
Лоренс Тиерни
КинематографијаАндреј Секула
МонтажаСали Менк
ДистрибутерМирамакс
Премиера23 октомври, 1992
Времетраење99 мин.
ЗемјаСАД
ЈазикАнглиски
Буџет$1.2 милиони]]

„Касапски кучиња“ (англ. Reservoir Dogs) e дебитантскиот филм од 1992 година на режисерот и сценаристот Квентин Тарантино. Филмот го прикажува она што се случува пред и по пропаднатиот вооружен грабеж продавница за накит, но не и самиот чин на кражбата. Во филмот се појавува глумечкиот ансамбл составен од Харви Кител, Тим Рот, Мајкл Медсен, Крис Пен, Стив Бушеми и Лоренс Тиерни. Тарантино има помала улога, како и поранешниот криминалец и подоцна писателот Еди Банкер. Овој филм спојува повеќе теми и естетики кои станаа заштитни знакови на Тарантино: насилен криминал, наводи од поп-културата, впечатлив дијалог, обилни вулгарности и нелинеарно прикажан тек на приказната.

Филмот стана класика на независните филмови и култен хит. Списанието Емпајр (Empire) го прогласи „најголемиот независен филм на сите времиња“.[1] Касапски кучиња беше генерално добро примен, а глумците добија позитивни мислења од филмските критичари; иако филмот не забележа голем успех во бокс-офисот, својата популарност ја доби веднаш по успехот на вториот филм на Тарантино, Евтини приказни. Често е критизиран поради количеството на насилство, а било забележано дека некои членови на публиката ги напуштале кино-салите за време на легендарната „сцена со сечење на увото“.

Приказна[уреди | уреди извор]

Овој филм започнува со појадокот на осуммина мажи во еден ресторан во Лос Анџелес: г-дин Русокос (Мајкл Медсен), г-дин Син (Еди Бункер), г-дин Кафеав (Квентин Тарантино), г-дин Портокалов (Тим Рот), г-дин Розов (Стив Бушеми) и г-дин Бел (Харви Кител), Џо Кабот (Лоренс Тиерни) и неговиот син, "Финиот" Еди (Крис Пен). Г-дин Кафеав ја дискутира неговата компаративна анализа за песната на Мадонакако девица“; г-дин Розов го истакнува неговиот став против оставање на бакшиш на келнерките сè додека Џо не го принудува да остави бакшиш.

По насловот и почетната секвенца, акцијата бргу преминува во внатрешноста на кола која се движи брзо. Г-дин Бел, возејќи со една рака, се обидува да го смири хистеричниот г-дин Портокалов, кој е застрелан во долниот дел од абдоменот и обилно крвари. Тие пристигнуваат кај еден напуштен магацин, за кој подоцна дознаваме дека е местото за состанок по грабежот кој штотуку го направиле. Г-дин Бел го остава г-дин Портоклов на подот од магацинот. Г-дин Розов се појавува и налутено сугестира дека грабежот бил стапица, односно дека имаше предавник меѓу нив. Г-дин Кафеав е убиен од полицијата; состојбата на г-дин Русокос и г-дин Син се непознати за г-дин Бел и г-дин Розов.

Г-дин Бел и г-дин Розов се лути на г-дин Русокос кој застрелал и убил неколку цивили откако алармот бил вклучен. Тие се расправаат за тоа дали да го однесат безсвесниот г-дин Портокалов во болница. Расправата станува насилна кога г-дин Бел открива дека му го кажал своето вистинско име на г-дин Портокалов. Тие си ги вперуваат своите наполнети пиштоли еден кон друг. Г-дин Русокос, кој ја гледал оваа акција од сенките, се појавува и им вели да не го напуштаат магацинот, бидејќи Финиот Еди е на пат кон нив. Г-дин Русокос ги носи надвор до неговата кола и го отвора багажникот во кој се наоѓа Марвин Неш, полицаец кој тој го заробил.

Г-дин Розов и г-дин Бел брутално го измачуваат полицаецот, а г-дин Русокос го заврзува со селотејп на еден стол. Еди пристигнува во магацинот и им наредува на г-дин Розов и г-дин Бел да дојдат со него по скриените дијаманти (кои г-дин Розов ги скрил по бегањето од местото на грабежот) и да се ослободат од украдените возила, а му наредуваат на г-дин Русокос да остане со тешко ранетиот г-дин Портокалов и со полицаецот. Полицаецот негира дека знае нешто за стапицата и моли да биде ослободен. Г-дин Русокос тогаш вади берберски брич од неговата каубојска чизма и го пушта радиото на станицата К-Били „Супер звуци на 70-тите“. Додека песната игра на радиото, г-дин Русокос му го расекува лицето на полицаецот и му го пресекува неговото десно уво. Потоа го испрскува полицаецот со бензин и се подготвува да го запали со неговата запалка, кога ненанедејно е застрелан неколкупати во градите и умира од ранетиот г-дин Портокалов. Г-дин Портокалов му вели на Марвин дека тој всушност е таен полицаец со вистинско име Фреди Невандајк и го уверува дека неколку блока подолу има спремна полициска сила која чека да пристигне Џо Кабот.

Флешбекот на г-дин Портокалов открива како тој станал шпион за полицијата со цел да го фати Кабот. Џо им дава тајни имиња на крадците (на што г-дин Розов и г-дин Кафеав се противат заради нивните бои) и го објаснува планот за грабежот. Флешбекот потоа скока кај г-дин Бел, г-дин Портокалов и г-дин Кафеав неколку минути по грабежот; г-дин Кафеав е застрелан во главата и кога умира, ја треснува нивната кола за бегство. Г-дин Бел и г-дин Портокалов грабнуваат една кола, но женскиот возач го застрелува г-дин Портокалов во абдоменот пред тој да ја застрела неа. Филмот повторно дава дел од почетната сцена со колата пред да се наврати на сегашноста во магацинот.

Преживеаните крадци од грабежот се враќаат во магацинот каде го затекнуваат мртвиот г-дин Русокос. Г-дин Портокалов тврди дека г-дин Русокос планирал да го убие полицаецот, него и остатокот од бандата за да ги земе дијамантите за себе. Еди не верува на приказната и го убива полицаецот, застрелувајќи го трипати. Тогаш влегува Џо Кабот и ги известува сите дека г-дин Син е мртов, а го обвинува г-дин Портокалов за предавство, со што го принудува г-дин Бел да го брани г-дин Портокалов. Џо вперува пиштол во г-дин Портокалов, а г-дин Бел вперува пиштол во Џо. Еди тогаш го вперува неговиот пиштол во г-дин Бел, создавајќи мексиканска ситуација. Џо го застрелува г-дин Портокалов и е застрелан до смрт од г-дин Бел; Еди го застрелува и само го ранува г-дин Бел, кој го застрелува и убива Еди. Г-дин Розов, кој не учествуваше во престрелката, ги грабнува дијамантите и бега. Г-дин Бел го држи ранетиот г-дин Портокалов во прегратка, кој му открива дека е полицаец, со што го уништува. Г-дин Бел го става пиштолот на главата на г-дин Портокалов веднаш кога влегува полицијата. Г-дин Бел ги игнорира предупредувањата на полицијата да го фрли пиштолот и го застрелува г-дин Портокалов, а и самиот загинува од полицијата.

Улоги[уреди | уреди извор]

Прием на филмот[уреди | уреди извор]

Касапски кучиња бил прикажан во 19 киносали со вкупна заработка во првата недела од 147.838 долари во САД[2] Филмот потоа бил прикажан во само 60 киносали низ Америка и заработил 2.832.029 долари во бокс-офисот.[2] Својот поголем успех Касапски кучиња го стекнува по популарноста на Евтини Приказни.. Сепак, во Велика Британија филмот бил успешен и добил признание. По својот успех во Британија, филмот е прикажан на Санденс филмскиот фестивал.[3]

Филмот е инспирација за многу други независни филмови и е сметан за клучен за развојот на независната кинематографија. Боливудскиот филм „Канте“ (Kaante) е неавторизирана преработка на Касапски кучиња и содржи ист заплет и стил на дијалог.[4]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. (англиски)Dirks, Tim. „Empire's 50 Greatest Independent Films“. Empire. Посетено на 2008-02-21.
  2. 2,0 2,1 (англиски)„Reservoir Dogs“. Box Office Mojo. Посетено на 2007-05-25.
  3. Gormley, Paul (2005-08-01). The New-brutality Film: Race and Affect in Contemporary Hollywood. Intellect Ltd. стр. 137–139. ISBN 1841501190.
  4. (англиски)Kehr, David (2002-12-20), „Film Review; Shot in Los Angeles, But Bombay All the Way“, The New York Times, стр. Section E, Part 1, Column 5, Movies, Performing Arts/Weekend Desk, Pg. 32 |access-date= бара |url= (help)CS1-одржување: датум и година (link)

Надворешни врски[уреди | уреди извор]