Изгубената книга на Нострадамус
Проштвата на Мишел Нострадамус на идниот викар до неговиот син Цезар како што е протолкувано од Лорд Абот Јоаким (Vaticinia Michaelis Nostradami de Futuri Christi Vicarii ad Cesarem Filium D. I. A. Interprete) или едноставно Пророштвата на Нострадамус (Vaticinia Nostradami) или попозната како Изгубената книга на Нострадамус е стара книга која содржи колекција на 80 акварел слики кои се подредени во вид на кодекс..[1] Книгата била откриена од италијанските новинари Енза Маса и Роберто Пиноти во Централната национална библиотека во Рим во 1982 година[2] Оваа колекција во библиотеката може денес да се пронајде под името „Fondo Vittorio Emanuele 307“.
Поврзаност со Нострадамус[уреди | уреди извор]
Според картузинските забелешки, оваа книга била предадена на кардиналот Мафео Барберини кој подоцна станал Папа Урбан VIII. Понатака од истите извори се забележува дека оваа книга, или сликите, биле направени од францускиот пророк Нострадамус и биле однесени во Рим од неговиот син Цезар де Нотрдам како поклон. Сепак, не постојат сигурни извори дека оваа книга е создадена од страна на Нострадамус.[3] Сликите содржат симболички објекти, писма, животни, ленти, крстови, свеќи, дрва, стрели и слично. Истражувачите на Нострадамус и на Книгата, а поддржани од телевиската продукција History Channel, пробале да ја објаснат содржината на книгата и според нив се работи за пророштва за иднината на човештвото, доминацијата на лошото и доброто и апокалиптична судбина на петтата цивилизација на планетата Земја.
-
23 слика -
38 слика -
44 слика
Поврзано[уреди | уреди извор]
Користена литература[уреди | уреди извор]
- Baschera, R. and Cheynet E., Il Grande Libro Delle Profezie, (MEB) 1995
- de Brosses, Marie-Therese and Vlaicu, Ionescu Nostradamus Aveva Ragione, (Corbaccio)
- Grundmann, Herbert, Gioacchino da Fiore. Vita e Opere (Viella) 1997
- Lemesurier, Peter. The Unknown Nostradamus 2003
- Leoni, Edgar, Nostradamus and His Prophecies, (1961, r.2000) ISBN 0-486-41468-X
- de la Mare, A.C., Lyell Catalogue, p. 88.
- Patrian, Carlo, Le Profezie, (Mediterranee), 1978
- Ramotti, Cesare, Scienza Temporale e Papi del Futuro, (Noesis), Roma 1996.
- Reeves, Marjorie, The Influence of Prophecy in the Later Middle Ages: a Study in Joachimism (Oxford, 1969) pp. 312 (n. 1), 324, 405, 523.
- Reeves, Marjorie, Some Popular Prophecies from the Fourteenth to the Seventeenth Centuries, Studies in Church History 8 (1971) p. 119.
- Ruzo, Daniel, El Testamento Autentico de Nostradamus ISBN 970-05-0770-X
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Vaticinia Michaelis Nostredami de Futuri Christi Vicarii ad Cesarem Filium (Fondo Vittorio Emmanuele 307)
- ↑ Biblioteca Nazionale Centrale di Roma, sezione manoscritti antichi. Registro di consultazione manoscritto V.E. 307.
- ↑ Gruber, Dr. E. R., advice to the History Channel's producers, July 2007, republished in the Nostradamus Research Group October 2007, on the basis of a copy in his possession
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
 |
„Изгубената книга на Нострадамус“ на Ризницата ? |
- Lost Book Of Nostradamus Viewed Page By Page на YouTube
- Универзитет Јејл; MARSTON MS 225 Архивирано на 5 ноември 2005 г.