Ел Шадај

Од Википедија — слободната енциклопедија
Посебната положба на рацете за време на Биркат Хакоханим, ја формира хебрејската буква шин (ש), првата буква од Шадаи

Ел Шадај (хебр. אל שדי) е едно од имињата на Бога во јудаизмот. Видете Ел (бог) и Имиња за Бог во јудаизмот. Во превод, името значи „Семоќен Бог седостатен“.

Изразот веројатно значи „Бог на Планината“, и се однесува на месопотамската света планина.[1] Ова било едно од патријархалните имиња на племенскиот бог на месопотамците[1] Во Исход 6:3, се открива дека Ел Шадај е Јехова (Господ).[2] Поимот главно се јавува во Тората. Ова може да се однесува и на израелскиот логор на планината Синај каде Господ бил со Мојсеј.

Разни христијански организации го користат овој израз во нивните имиња.

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. 1,0 1,1 Харис, Стивен Л., Understanding the Bible. Palo Alto: Мејфилд. 1985.
  2. Харис, Стивен Л., Understanding the Bible. Palo Alto: Мејфилд. 1985.

Поврзано[уреди | уреди извор]