Друшка

Од Википедија — слободната енциклопедија
Друшка
Ζέρβη
Друшка is located in Грција
Друшка
Друшка
Местоположба во областа
Друшка во рамките на Воден (општина)
Друшка
Местоположба на Друшка во општината Воден и областа Централна Македонија
Координати: 40°47.80′N 21°52.21′E / 40.79667° СГШ; 21.87017° ИГД / 40.79667; 21.87017Координати: 40°47.80′N 21°52.21′E / 40.79667° СГШ; 21.87017° ИГД / 40.79667; 21.87017
ЗемјаГрција
ОбластЦентрална Македонија
ОкругПостол
ОпштинаВоден
Општ. единицаОстровско Езеро
Надм. вис.&10000000000000590000000590 м
Население (2011)[1]
 • Вкупно33
Часовен појасEET (UTC+2)
 • Лете (ЛСВ)EEST (UTC+3)

Друшка (грчки: Δροσιά, Дросја, до 1926 г. Δρούσκα, Друска[2]) — село во Воденско, Егејска Македонија, денес во општината Воден на Постолскиот округ во Централна Македонија, Грција. Населението брои 33 жители (2011)

Географија и местоположба[уреди | уреди извор]

Селото сместено 3 км источно од Острово и 17 км западно од Воден, на надморска височина од 590 м.[3]

Историја[уреди | уреди извор]

Праисторија и антика[уреди | уреди извор]

Кај селото во месноста Сарацина е откриена населба од неолитот. На ридот Градишта има античка населба. Во близина е откриена и римска градба, која веројатно е одмориштето Mutatio ad Duodecim на Вија Егнација.[4]

Османлиско време[уреди | уреди извор]

Во 1848 г. рускиот славист Виктор Григорович го опишал Дружко како македонско[5] село.[6]

Во „Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Дружко (Droujko) — село во Воденската каза со 15 куќи и вкупно 83 жители Македонци[7].[8]

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 г. во Друшка живееле 68 жители, сите Македонци христијани.[7][9] Целото население било под црховенството на Бугарската егзархија. По податоци на егзархискиот секретар Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 г. во Дружка (Droujka) имало 32 Македонци[7].[10]

Во Грција[уреди | уреди извор]

Со Букурешкиот договор во 1913 г. селото е припоено кон грчката држава, кога имало 56 жители.[3] Во патописниот попис од 1917-18 г. Боривое Милоевиќ го води селото со 3 македонски куќи.[3] Дел од жителите се иселиле и на нивно место 1924 г. се населени 64 Грци-бегалци, така што во 1928 г. селото се води 67 жители, од кои само 3 Македонци.[3] Во 1926 г. селото е преименувано во Дросја. Сепак, во местото почнале да се доселуваат македонски семејства од други места, па во 1940 г. 152 жители, од кои 66 Македонци и 86 доселени Грци.[3] Статистиката на НОФ вели дека во 1947 г. во Друшка имало 73 Македонци и 101 грчки доселеник.[3]

Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]

Селото припаѓа на општинската единица Островско Езеро со седиште во Острово, која припаѓа на поголемата општина Воден, во округот Постол. Воедно, селото е дел од општинскиот оддел Острово, каде спаѓаат и гратчето Острово и селата Русилово, Ново Русилово и Кадрево.

Население[уреди | уреди извор]

Населението на Друшка опаѓа, веројатно поради тоа што селото важи за доста сиромашно.[3] Во деценијата од 2001 до 2011 г. бројот на жители се располовил. Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:

Година 1940 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011
Население 152 178 174 97 55 100 68 33
Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија

Знаменитости[уреди | уреди извор]

Цркви
  • „Св. Петар и Павле“ во селото
  • „Св. Никола“ — парохиска и гробишна црква
  • „Пресв. Богороица“ од 1924 г. - преку државниот пат на југоисток
  • „Св. Константин и Елена“ — уште појугоисточно, на рид над државнот пат
  • Параклис „Живоносен извор“
Археолошки наоѓалишта

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „Попис на населението од 2011 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
  2. Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας. Δρούσκα - Δροσιά
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Симовски, Тодор (1998). Населените места во Егејска Македонија : географски, етнички и стопански одлики. I дел. Скопје: Институт за национална историја. стр. 48–49.
  4. „ΥΑ ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Α1/Φ43/15768/789/31-3-1999 - ΦΕΚ 443/Β/26-4-1999“. Διαρκής κατάλογος κηρυγμένων αρχαιολογικών τόπων και μνημείων. Архивирано од изворникот на 2022-05-19. Посетено на 2023-04-28. Занемарен непознатиот параметар |access= (се препорачува |access-date=) (help); Недостасува права црта во: |access= (help)
  5. нарекувајќи го „бугарско“ под влијание на бугарската политика.
  6. Григорович, В. Очеркъ путешествія по Европейской Турціи, Москва, 1877, стр.91.
  7. 7,0 7,1 7,2 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
  8. „Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г.“ Македонски научен институт, София, 1995, стр. 158 - 159.
  9. Кънчов, Васил. „Македония. Етнография и статистика“, София, 1902, стр. 149
  10. Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, pp. 190-191.