Донка Ушлинова

Донка Ушлинова
Родена	21 декември 1880 Смилево, Отоманско Царство
Починала	27 јуни 1937(1937-06-27) (возр. 56) Варна, Бугарија

Донка со сопругот Ставре Ушлинов во 60. пешадиски полк, 1917 г.

Донка Ставрева (Христова) Ушлинова, наречена Донка Комитката (21 декември 1880 - 27 јуни 1937) — македонска револуционерка, учесник во македонското револуционерно движење, член и четник на Македонската револуционерна организација, а подоцна станала и подофицер во бугарската армија .

Животопис

Донка Ушлинова е родена во 1885 во село Смилево. На 15 години се омажила за Ставре Христов од селото Лера, Битолско. Додека мажот ѝ бил на печалба, Донка ја вознемирувал и следел еден Турчин, која таа го убила и го закопала со помошта на нејзината јатрва, Сребра Апостолова. По убиството двете жени пребегнале во блиската планина каде биле пресретнати од четата на ресенскиот војвода Славејко Арсов, кој им дал униформи.

Револуционерна дејност

Така Ушлинова се вклучила во борбата на Македонската револуционерна ораганизација. Пред Илинденското востание таа учествувала во околу 20 борби во Битолскиот револуционерен округ, поточно кај селата Лева Река, Смилево и Златари.

По востанието, таа пребегнала во Бугарија преку Србија. Во Варна го сретнала својот сопруг. За време на Балканските војни Донка Ушлинова заедно со нејзиниот сопруг Ставре станале доброволци во Осмата костурска дружина на Македонско-одринското ополчение. Ушлинова учествувала во многу борби, но се истакнала во битките на Шарќој, Галиполе, при заробувањето на Јавер паша, Руен и Султантепе. За покажаниот хероизам таа станала ефрејтор и била наградена со два ордени за храброст – трети и четврти степен.

Прва светска војна

За време не Првата светска војна Ушлинова пристапила како доброволец во Вториот пешадиски македонски полк на Единаесеттата пешадиска македонска диверзија. Таа учествувала во борбите кај Јаребична, Дојран, Круша Планина и многу други. Наградена е со Орден за храброст од втор степен, а во 1917 година со Орден за храброст прв степен и чин подофицер, подарени лично од главниот командант на армијата генерал-поручник Никола Жеков. Донка подоцна е предложена за офицерски чин, но крајот на војната не дозволил тоа да се случи.

Донка Ушлинова, заедно со сопругот примиле парична помош од 10 000 лева со која градат мала куќа. Во 1924 година им се родил синот Александар. Донка Ушлинова била член на Варненското друштво на офицери Другарски сојуз, сè до нејзината смрт на 27 јуни 1937 година. После смртта, македонскиот женски сојуз издал некролог:

„

Почина Донка војвода, жена револуционерка, херој и смел борец за родните идеали...

“

Награди

• Војнички крст за храброст I, II, III и IV степен.

Надворешни врски

• "Речи и подвизи на доброволката Донка Воjвода", Софиja, 1928 година
• „Донка Ушлинова- војвода“. Македонска нација. 13 јули 2011.
• „Донка Ушлинова“. Македонски сведоштва. 24 септември 2013.