Долно Коњаре
| Долно Коњаре | |
  Долно Коњаре Местоположба на Долно Коњаре во Македонија
Долно Коњаре на карта
| |
| Координати 42°10′11″N 21°42′5″E / 42.16972° СГШ; 21.70139° ИГД | |
| Општина | Куманово |
| Население | 330 жит. (поп. 2021)[1]
|
| Шифра на КО | |
|
Долно Коњаре на општинската карта  Атарот на Долно Коњаре во рамките на општината | |
 Долно Коњаре на Ризницата
| |
Долно Коњаре — населба во Општина Куманово.
Географија и местоположба[уреди | уреди извор]
Населбата се наоѓа на територијата на Општина Куманово, недалеку од градот, во северен правец, на оддалеченост од околу четири километри и веќе припаѓа на рурбална зона на централното место. Селото е рамничарско, на надморска височина од 340 метри. Лежи непосредно до патот Куманово - Белград. Атарот зафаќа простор од 10,7 км2. На него доминира обработливото земјиште на површина од 935,3 ха, на пасишта отпаѓаат 30,9 ха, а на шумите 32,1 ха. Селото има полјоделска функција. Во него работи основно училиште до IV одделение, има продавници и угостителски објекти.
Историја[уреди | уреди извор]
Население[уреди | уреди извор]
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Долно Коњаре живееле 56 жители, сите Македонци.[2] Според секретарот на Бугарската егзархија Димитар Мишев, („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Долно Коњаре имало 120 Македонци, патријаршисти.[3]
Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралство Југославија во 1931 година, селото имало 100 Македонци.[4]
Според пописот од 2002 година во населбата живеат 1.286 жители од кои Македонци 669, Албанци 91, Срби 516, Роми 2 и 8 останати.[5]
Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 330 жители, од кои 214 Македонци, 1 Албанец, 28 Срби, 1 останат и 86 лица без податоци.[6]
На табелата е прикажан националниот состав на населението низ сите пописни години:[7]
| Година | Македонци | Албанци | Турци | Роми | Власи | Срби | Бошњаци | Ост. | б.п. | Вкупно |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1948 | — | — | — | — | — | — | — | — | — | 254 |
| 1953 | 227 | — | — | — | — | 141 | ... | 1 | — | 369 |
| 1961 | 412 | — | — | ... | ... | 137 | ... | 3 | — | 552 |
| 1971 | 813 | 1 | — | — | ... | 180 | ... | 4 | — | 998 |
| 1981 | 568 | 90 | — | — | — | 369 | ... | 23 | — | 1.050 |
| 1991 | 628 | — | 3 | — | — | 450 | — | 35 | — | 1.116 |
| 1994 | 556 | 93 | — | 3 | — | 496 | — | 11 | — | 1.159 |
| 2002 | 669 | 91 | — | 2 | — | 516 | — | 8 | — | 1.286 |
| 2021 | 214 | 1 | — | — | — | 28 | — | 1 | 86 | 330 |
Родови[уреди | уреди извор]
Долно Коњаре е македонско-српско село.
Според истражувањата од 1965 година, родови во селото се:
Родови од Србија
- Николиќи (1 к.) доселени се од селото Калово во Горна Пчиња; Јовановиќи (4 к.), Јовановиќи (3 к.), Цветковиќи 1 (2 к.), Цветковиќи (2 к.), Вучковиќи (1 к.) и Петровиќи (1 к.) доселени се од селото Рудиње кај Пирот; Манчиќи (6 к.) и Стојановиќи (3 к.) доселени се од селото Присијани кај Пирот; Марковиќи (3 к.) доселени се од во 1924 година од селото Каменик кај Пирот; Лазаревиќи (3 к.) доселени се во 1935 година од селото Темска кај Пирот; Божо (1 к.) доселени се од селото Опаје. А таму малку порано од околината на Пирот.
Родови од Македонија
- Јаќимовиќи (1 к.) доселени се во турско време од селото Думановце; Спасовски (4 к.) доселени се во 1926 година од селото Петралица кај Крива Паланка; Стеванови (2 к.) доселени се од исто место со Спасовски, но овие се доселени 4 години подоцна; Симоновски (1 к.) доселени се во 1936 година од селото Гиновци кај Крива Паланка; Петковски (4 к.) доселени се во 1946 година од селото Радибуш кај Крива Паланка; Митровиќи (4 к.) и Накиќи (2 к.) доселени се од селото Рамно; Илија (1 к.) и Мара (1 к.) доселени се од селото Орах; Душан (1 к.) и Саво (1 к.) доселени се од селото Рамно; Добре (1 к.), Добре (1 к.) и Јордан (1 к.) доселени се од селото Малотино; Јаневи (1 к.), Љубе (1 к.) и Славко (1 к.) доселени се од селото Четирце; Стојанови (2 к.) доселени се од селото Рамно; Спасини (2 к.) доселени се од селото Пелинце; Боне (1 к.) доселени се од селото Облавце; Здравко (1 к.) доселени се од селото Никуљане; Петруш (1 к.) доселени се од селото Табановце; Петко (1 к.) доселени се од селото Радибуш кај Крива Паланка; Благоја (1 к.) доселени се од селото Жегљане.[8]
Општествени установи[уреди | уреди извор]
Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]
- Цркви[9]
- „Вознесение Христово“ — главната селска црква. Камен темелник постевен на 29 мај 2014 година[10], а оветена веќе на 9 јуни 2016 година;[11]
Извори[уреди | уреди извор]
- М. Панов (1998) - Енциклопедија на селата во Република Македонија
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
- ↑ Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 217.
- ↑ Brancoff, D.M. La Macédoine et sa Population Chrétienne. Avec deux cartes ethnographiques, Paris, 1905, pp. 126-127.
- ↑ „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
- ↑ Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
- ↑ „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
- ↑ Население на Република Македонија според изјаснувањето за етничката припадност, по населени места, според пописите на население 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 1994 и 2002 година (согласно територијалната организација од 1996 година). База на податоци МАКСтат Архивирано на 10 декември 2021 г.. Државен завод за статистика.
- ↑ Трифуноски, Јован (1974). Кумановска област. Скопје.
- ↑ Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.
- ↑ Осветување на камен темелник за нов храм на Вознесението Христово во Куманово
- ↑ Осветување на храм на Вознесение Христово во село Долно Коњаре
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
| |||||||||||||||||||||||||
