Белешка: Оваа статија содржи МФА-фонетски знаци во Уникод.
Даурски јазик — монголски јазик кој се зборува од народот Даурци во Кина. Јазикот сѐ уште нема стандарден пишан јазик иако се користат повеќе веријации за пишување.
Даурскиот е составен од четири главни дијалекти: амурски, хајларски, нониски и дијалектот во Таченг.[1] Нема пишан стандард за јазикот, иако се користи пинјин понекогаш. Даурците често користат монголски и кинески и нивните писма.[2]
Даурскиот е интересен поради тоа што некои дијалекти развиле лабијализација на согласки (пр. /sʷar/ 'болва' наспема /sar/ 'месечина'),[3], но и споделува палатализација на согласки[4] со повеќето халха-монголски дијалекти, а кои не се развиле кај останатите јазици од монголската група. Јазикот има и глас /f/, кој често се користи за позајмени зборови.[5] Кратки самогласки на почетокот на зборот биле изгубени[6] и историски, кратките самогласки на непочетна позиција изгубиле фонемска вредност.[7] Даурскиот е единствен монголски јазик кој го споделува ова со халха-монголскиот јазик. Поради спојување на /ɔ/ и /ʊ/ со /o/ и /u/, се изгубила самогласната хармонија.[8]
50% од зборовите на јазикот се од монголско потекло, а од 5[9] до 10% се со кинеско потекло, 10% се од манџуриско потекло, а има и позајмено зборови од руско и евенкиско потекло. Околу 20% се чисто даурски зборови.[10]
↑Tsumagari 2003: 131 basically in agreement with Sengge 2004a; in contrast, Namcarai and Qaserdeni 1983: 37 give a pretty standard Mongolian vowel harmony system with the pharyngeal vowels /ɑ/, /ɔ/, /ʊ/ contrasting with the non-pharyngeal vowels /ə/, /o/, /u/, while /i/ is neutral.
Sengge (2004c): Daγur kelen-ü kele ǰüi. In: Oyunčimeg 2004: 618-622.
Tsumagari, Toshiro (2003): Dagur. In: Janhunen, Juha (ed.) (2003): The Mongolic languages. London: Routledge: 129-153.
Yu, Wonsoo, Jae-il Kwon, Moon-Jeong Choi, Yong-kwon Shin, Borjigin Bayarmend, Luvsandorj[iin] Bold (2008): A study of the Tacheng dialect of the Dagur language. Seoul: Seoul National University Press.
