Витолишки манастир
 Поглед на главната манастирска црква „Св. Илија“ | |
| Информации | |
|---|---|
| Целосно име | Манастир „Св. Илија“ |
| Други имиња | Мелнички манастир |
| Манастир на: | МПЦ - ОА |
| Основан | 1870 |
| Посветен на | Илинден |
| Епархија | Преспанско-пелагониска |
| Цркви | „Св. Илија“ |
| Личности | |
| Основач (и) | Стале Чешелков |
| Место | |
| Место | атар на село Витолиште, Прилеп,  Македонија |
| Координати | 41°09′49″N 21°46′51″E / 41.16361° СГШ; 21.78083° ИГД |
| Видливи остатоци | 1 црква, конаци, трпезарија |
| Отворен за јавноста | да |
| Други информации | (Прилепечко-витолишка парохија) |
Витолишки манастир или Мелнички манастир — манастир во непосредна близина на некогашното село Мелница, сместен покрај реката Бутурица, веднаш на регионалниот пат кој води до селото Витолиште, веднаш над одвојувањето за селата Полчиште и Бешиште.
Историја[уреди | уреди извор]
Манастирот започнал да се гради во 1870 година под водство на Стале Чешелков, но и со помош на целокупното мариовско население. Главната манастирска црква „Св. Илија“ била завршена во 1872 година, а нејзиниот богат фрескоживопис бил завршен во 1881 година од страна на зографот Аврам Дичов, син на познатиот мајстор Дичо Зограф.[1] Според натпис пронајден во манастирската црква кој потекнува од 1872 година, манастирот бил изграден од мајсторот Пере Лауца со помош на православните христијани од околните села[2].
Во минатото во манастирот имало монаштво и во него живееле монаси. Имотната состојба на мнастирот била добра за опстанокот на манастирската братија односно монашкото братство и луѓето коишто работеле на манастирските имоти. Манастирот поседувал ниви, ливади, шуми, како и голем број на добиток од кој имак булук овци, кози, говеда, пчели и друг вид жива стока[2].
Цркви[уреди | уреди извор]
Темелите на црквата биле поставени во 1870 година на иницијатива на Стале Чешелков од селото Полчиште, која била планирана да биде главна манастирска црква на тогашниот Мелнички манастир (денес наречен и Витолишки манастир), која била помогната од целото мариовско население[2].
Изградбата завршила по неполни две години од нејзиниот почеток и веднаш биле повикани прочуените мијачки зографи од селото Тресонче предводени од Аврам Дичов, син на познатиот и легендарен зограф од XIX век - Дичо Зограф[2].
Како ктитор на манастирската црква, а подоцна прогласен и за доживотен игумен на самата црква, се јавува Стале Чешелков, кој бил главниот иницијатор за изградба на манастирската црква и самиот манастир во целост[2]. На барање на месното население бил насликан на ѕидовите од манастирската црква, каде е претставен во природна големина (цел раст), со бела брада, патерица во десната рака и облечен во убава мариовска носија[2]. Дедо Стале умрел во 1913 година на 115 годишна возраст[2].
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Мицевска, Каролина. „Распукува фрескописот во „Св. Илија" во Мариово“. Нова Македонија. Скопје. Посетено на 21 август 2015.[мртва врска]
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Ќорнаков, Димитар (2009). Македонски манастири. Матица Македонска. стр. 173-175.
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
Витолишки манастир на Ризницата ?- Манастир Св. Илија - Витолиште — Прилепечко-витолишка парохија
- Текст за манастирот и црквата Архивирано на 7 септември 2016 г.
