Вселенска програма „Венера“
Вселенската програма „Венера“ била советски научно-истражувачка програма наменета за истражување на планетата Венера и меѓупланетарниот космички простор.
Во склоп на програмата биле лансирани автоматски научно-истражувачки станици (вештачки сателити) под називот Венера.
Исклучително тешките услови на планетата Венера, а со тоа и почетниот недостаток на информациите за нив, многу го отежнале процесот на истражување. Првите летови токму поради овие причини биле и неуспешни. Со постојаното усовршување на леталата врз основа на делумните податоци кои им биле достапни, советските научници на крајот успеале да го извршат првото меко спуштање на некоја друга планета, првото испраќање на податоци од површината на некоја друга планета како и праќање на фотографии од површината на планетата Венера.
Резултатите од мисијата Венера и понатаму претставувале практично се што било познато за составот на атмосферата, условите во неа и составот на тлото. Сликите покажале дека Венера има камено тло, како и температура од околу 470 до 490 °C, атмосферски притисок од околу 90 атмосфери на површината.
Летови од програмата Венера[уреди | уреди извор]
Име на мисијата, година на лансирање:
- Венера-1 (1961)
- Венера-2 (1965)
- Венера-3 (1965)
- Венера-4 (1967)
- Венера-5 (1969)
- Венера-6 (1969)
- Венера-7 (1970)
- Венера-8 (1972)
- Венера-9 (1975)
- Венера-10 (1975)
- Венера-11 (1978)
- Венера-12 (1978)
- Венера-13 (1981)
- Венера-14 (1981)
- Венера-15 (1983)
- Венера-16 (1983)
Галерија[уреди | уреди извор]
Поврзано[уреди | уреди извор]
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
 |
„Вселенска програма „Венера““ на Ризницата ? |
- Советско истражување на Венера
- Фотографии од Венера од сателитите од серијата Венера
- Нови обработки на советските слики од Венера[мртва врска]
- СССР - прв на Венера
- Советското испитување на Венера
Користена литература[уреди | уреди извор]
- NASA, опис на мисијата од серијата Венера Архивирано на 16 октомври 2015 г.