Богородица (Лагадинско)

Координати: 40°53′N 23°6′E / 40.883° СГШ; 23.100° ИГД / 40.883; 23.100
Од Википедија — слободната енциклопедија
Богородица
Μακροχώρι
Богородица is located in Грција
Богородица
Богородица
Местоположба во областа
Богородица во рамките на Лагадина (општина)
Богородица
Местоположба на Богородица во Солунско и областа Централна Македонија
Координати: 40°53′N 23°6′E / 40.883° СГШ; 23.100° ИГД / 40.883; 23.100
ЗемјаГрција
ОбластЦентрална Македонија
ОкругСолунски округ
ОпштинаЛагадина
Општ. единицаЛагадина
Надм. вис.&10000000000000505000000505 м
Население (2011)[1]
 • Вкупно372
Часовен појасEET (UTC+2)
 • Лете (ЛСВ)EEST (UTC+3)

Богородица (грчки: Δορκάδα, Доркада, до 1927 Γιανίκιοϊ, Јениќој)[2] — село во Општина Лагадина во Солунскиот округ, Егејска Македонија, денес во областа Централна Македонија, Грција[3].

Географија и местоположба[уреди | уреди извор]

Селото е сместено во источните делови на планината Круша на околу 30 километри североисточно од Солун над преминот меѓу Богданска Планина и Круша. Селото се наоѓа на надморска височина од 482 метри.

Во XIX век Богородица е село, кое припаѓало кон Лагадинската каза на Отоманското Царство. Во „Етнографија на Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. селото се состоело од 95 семејства со 110 жители Македонци[4][5] Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 година селото имало 200 жители Македонци[4][6].

Селото било под влијание на Бугарската егзархија. Според податоците на секретарот на егзархијата Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во селото живееле 240 Македонци[4][7].

Во текот на Втората балканска војна, селото било окупирано од страна на грчките војски[8]. По крајот на Балканските војни, селото било вклучено во составот на Грција. На пописот од 1913 година биле евидентирани 56 жители, додека на пописот од 1920 година, во селото биле евидентирани 99 жители. Според Лозанскиот договор, во селото било населено грчко население од Мала Азија, Источна Тракија и Понд. Во 1927 година, селото било преименувано во Доркада.[9]

Демографија[уреди | уреди извор]

Во 1928 година селото броело 1090 жители.[10], додека во 1940 година селото броело 1473 жители.

Селото во пописот од 1951 година броело 1518 жители, на пописот од 1961 година, во селото живееле 1417 жители, во 1971 година имало 1198 жители, во 1981 година имало 1274 жители, додека во 1991 година имало 1391 жител[11]. Денеска, населението на селото е 372 жители според пописот од 2001 година.

Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:

Година 1940 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011 2021
Население 1473 1518 1417 1198 1274 1391 482 372
Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „Попис на населението од 2011 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
  2. Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας. Μπέροβα -- Βερτίσκος
  3. Kallikratis law Архивирано на 12 јули 2017 г. Greece Ministry of Interior (грчки)
  4. 4,0 4,1 4,2 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
  5. Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г., Македонски научен институт, София, 1995, стр. 152-153.
  6. Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 171.
  7. Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, pp. 196-197
  8. Симовски, Тодор (1998). Населените места во Егејска Македонија : географски, етнички и стопански одлики. II дел. Скопје: Институт за национална историја. стр. 92.
  9. „Λιθοξόου, Δημήτρης. Μετονομασίες των οικισμών της Μακεδονίας 1919 - 1971“. Архивирано од изворникот 20 јуни 2012. Посетено на 20 јуни 2012.
  10. „Κατάλογος των προσφυγικών συνοικισμών της Μακεδονίας σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ) έτος 1928“. Архивирано од изворникот 20 јуни 2012. Посетено на 20 јуни 2012.
  11. „Folketeljing 2011, revidert“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2015-09-24. Посетено на 2016-03-21.