Бивни
Бивни — издолжени заби во постојан раст се издаваат од устата кај извесни цицачи. Најчесто животното има по два вакви заба, обично песјаци. Такви се брадавичестата и дивата свиња и моржот. Кај слонот, ова се издолжени секачи. Мажјаците имаат поголеми бивни од женките, а кај нарвалите ги имаат само мажјааците. По облик се закривени, со исклучок на нарвалот, кој има една права усукана бивна. Постојаниот раст го овозможува творното ткиво на завршните отвори во коренот на забот.[1][2]
Намена[уреди | уреди извор]
Бивните имаат различни намени, зависно од животното. Често се користи за борба и покажување надмоќ меѓу мажјаците. Слоновите ги користат за копање и дупчење, додека пак кај моржовите служат како помагала за одење по мразот и излегување од вода.[3]
Од бивните (особено слоновата коска) се изработуваат накит и украси, а порано и клавиши за пијано, дршки и сл. Поради скапоценоста на овој материјал, животните се подложни на прекумерен лов и доста од нив се загрозени. Денес трговијата со слонова коска е предмет на строги ограничувања и забрани согласно Конвенцијата за меѓународна трговија со загрозени видови од дивата флора и фауна (CITES) на ООН.
Галерија[уреди | уреди извор]
-
-
Бивни на брадавичеста свиња -
Бивни од дива свиња
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Tusk“. The Oxford English Dictionary. 2010.
- ↑ Konjevic, D.; Kierdorf, U.; Manojlovic, L.; Severin, K. (2006). „The spectrum of tusk pathology in wild boar (Sus scrofa L.) from Croatia“ (PDF). Veterinarski Arhiv. 76 (suppl.) (S91–S100). Посетено на 9 јануари 2011. Укажано повеќе од еден
|author2=и|last2=(help) - ↑ Fay, F.H. (1985). „Odobenus rosmarus“. Mammalian Species. 238 (238): 1–7. doi:10.2307/3503810.