Аџиматово
| Аџиматово | |
  Аџиматово Местоположба на Аџиматово во Македонија
Аџиматово на карта
| |
| Координати 41°48′02″N 21°56′27″E / 41.80056° СГШ; 21.94083° ИГД | |
| Регион |  Вардарски
|
| Општина |  Лозово
|
| Население | 53 жит. (поп. 2021)[1]
|
| Пошт. бр. | 2227 |
| Шифра на КО | 24041 |
| Надм. вис. | 269 м. м |
|
Аџиматово на општинската карта  Атарот на Аџиматово во рамките на општината | |
 Аџиматово на Ризницата
| |
Аџиматово — село во Општина Лозово, во областа Овче Поле, во околината на градот Свети Николе.
Географија и местоположба[уреди | уреди извор]
Населбата се наоѓа во јужниот дел на Овче Поле, и й припаѓа на Општината Лозово (поранешно име Џумајлија). Селото е рамничарско, на над- морска височина од 275 метри. Од патот Штип - Велес населбата е оддалечена 1,8 км, а од централното место Свети Николе 17,5 км.
Историја[уреди | уреди извор]
На крајот на XIX век селото било дел од Штипската каза на Отоманското Царство.
Стопанство[уреди | уреди извор]
Атарот зафаќа простор од 6,2 км2. Доминира обработливото земјиште на површина од 564,7 ха, на пасиштата отпаѓаат 35,2 ха, а на шумите само 4,6 ха. Селото има полјоделска функција.[2]
Население[уреди | уреди извор]
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Аџиматово имало 175 жители, сите Македонци.[3]
Според Димитар Гаџанов во 1916 година, селото имало 116 Турци.[4]
Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 100 Турци и 25 до 50 Македонци.[5]
Според пописот на населението на Македонија од 2002 година, селото има 74 жители, сите Македонци.[6]
Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 53 жители, од кои 49 Македонци, 2 Албанци и 2 лица без податоци.[7]
Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:
| Година | 1900 | 1905 | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 175 | — | 153 | 166 | 148 | 151 | 124 | 103 | 72 | 74 | 53 |
- Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[8]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[9]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[10]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[11]
Родови[уреди | уреди извор]
Според истражувањата од 1956 година, родови во селото
Турски
- Доселеници: Фазлиовци (2 к.), Исмаил Максут (1 к.) и Коџа Елмас (1 к.) остаток од некогашните побројни турски родови. Но во поново време и тие се иселени од селото.
Македонски
- Доселеници: Николовци (4 к.) доселени се во 1927/28 година од селото Долни Стубол кај Пробиштип; Тасевски (1 к.) исто потекло и време на доселување како и претходниот род; Павлевци (2 к.) и Науновци (2 к.) доселени во исто време со претходните родови од селото Плешенци кај Пробиштип; Пауноски (1 к.) доселени во исто време со претходните родови од селото Немањици; Велин (1 к.), Андон (1 к.) и Димитрија (1 к.) доселени се во 1954 година од селото Дренак кај Крива Паланка; Стојан (1 к.), Доне (1 к.) и Стојче (1 к.) доселени се во 1954 година од селото Мартиница кај Крива Паланка; Величко (1 к.) доселени од Кривопаланечко; Трајан (1 к.) доселени од Кочанско; Стојмен (1 к.) доселени се од Нежилово кај Кратово.
Албански
Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]
Избирачко место[уреди | уреди извор]
Во селото постои избирачкото место бр. 1705 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на приватен објект.[13]
На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 48 гласачи.[14]
Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]
- Археолошки наоѓалишта
- Арсов Кладенец — вила рустика од доцноантичко време
Иселеништво[уреди | уреди извор]
Од 1912 до 1958 година од селото се иселени 33 турски семејства. Они припаѓале на родовите Алиловци и Ѓулалиловци, во 1956 целосно иселени, и од родот Фазлиевци. После истражувањата вршени во селото се иселиле и другите Турци. Така денес во селото нема Турци. Потомците на иселените Турци се наоѓаат во Измир, и во населеното место Дургут, во близина на Измир.
Од старите Македонци во селото се знае за иселените Глигорови, во 1927/28 година се иселиле во Ерџелија.[12]
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
- ↑ Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија. Скопје: Патрија. стр. 15.
- ↑ Кънчов, Васил. „Македония. Етнография и статистика“. София, 1900, стр. 226.
- ↑ Гаджанов, Димитър Г. Мюсюлманското население в Новоосвободените земи, во: Научна експедиция в Македония и Поморавието 1916, Военноиздателски комплекс „Св. Георги Победоносец“, Университетско издателство „Св. Климент Охридски“, София, 1993, стр. 242.
- ↑ „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
- ↑ Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
- ↑ „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
- ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
- ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
- ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
- ↑ „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
- ↑ 12,0 12,1 Трифуноски, Јован (1961). Овчеполска Котлина.
- ↑ „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ „Претседателски избори 2019“. Архивирано од изворникот на 2019-12-29. Посетено на 3 ноември 2019.
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
- Сателитска снимка на Аџиматово на Карти на Гугл
| ||||||||||||||||
